Ξενοδοχείο Athens Capital Center Hotel (Ελευθ. Βενιζέλου 4 & Κριεζώτου 2, Σύνταγμα)
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 1-315)
Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 316-615)
Η εξέταση των λαχνών θα πραγματοποιείται από την Τρίτη 1 Οκτωβρίου έως και την Τρίτη 15 Οκτωβρίου (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 π.μ. – 5:00 μ.μ. και Σάββατο 10:00 π.μ. – 3:00 μ.μ.) στα γραφεία της VERGOS Auctions, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού στο +30 210 3614897.
4ο (317 x 233 mm.), [8] σ. (ελαφρά οξειδωμένο). Λιθόγραφη παρτιτούρα, το ποίημα στη σ. [8] (η σ. [1] λευκή). Αρχικά εξώφυλλα.
4ο (340 x 276 mm.), 4 σ. Παρτιτούρα, με ιδιόχειρη αφιέρωση του συνθέτη στο πάνω εξώφυλλο («Τῇ Ἀξιοτίμῳ Δεσποινίδῃ Ἀριάδνῃ Τσακαλώτου / τό παρόν προσφέρω πρός ἔνδειξιν τῆς μεγάλης / ἐκτιμήσεώς μου. / Δ. Μητρόπουλος»). Αρχικά εξώφυλλα (κατά τόπους ξεθωριασμένα).
4ο (350 x 250 mm.), [4] σ. Λιθόγραφη παρτιτούρα, λιθόγραφος o τίτλος (έργο του Γιώργου Γουναρόπουλου) στη σ. [1]. Χωρίς ιδιαίτερα εξώφυλλα (με μορφή εξωφύλλου ο τίτλος).
2 τόμοι, μικρό 8ο, κε΄ + 192 και 170 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο, λεκές στην κάτω εξωτερική γωνία πέντε φύλλων στον Α΄ τόμο: σ. ζ΄ ιστ΄, κομμένο τμήμα από την πάνω εξωτερική γωνία δύο φύλλων στον ίδιο τόμο: σ. 45-8). Ορισμένα τεύχη του Α΄ τόμου τυπωμένα σε γαλάζιο χαρτί, κτητορικές σημειώσεις στα πάνω ακρόφυλλα. Χαρτόνια της εποχής της έκδοσης (φθορές). Ηλιού 1816.80-1. (2)
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 8ο, [12] φ. + 180 σ. + [22] φ. (οξειδωμένο αντίτυπο, σχίσιμο σ’ ένα φύλλο: σ. 111-2, λεκές από νερό στα τελευταία έντεκα φύλλα, λυμένο και με μικρές φθορές ένα δίφυλλο στο τέλος, λερωμένος ο τίτλος). Δίχρωμος ο τίτλος, ξυλόγραφη βινιέτα στο τέλος. Χαρτόνια της εποχής της έκδοσης (λερωμένα, φθορές, ταινία χαρτιού στη ράχη, χαλαρωμένες οι συνδέσεις). Legrand (18ος αι.) 491. $ ΣΠΑΝΙΟ.
8ο, 267 + 247 + 72 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο, μικρή τρύπα στο τελευταίο φύλλο του Γ΄ τόμου, χειρόγραφες σημειώσεις στον γενικό τίτλο και στο πάνω ακρόφυλλο). Γενικός και επιμέρους τίτλος στην αρχή κάθε τόμου, με 2 αναδιπλούμενους ξυλόγραφους πίνακες στον Β΄ και τον Γ΄ τόμο αντίστοιχα, ξυλόγραφο πορτραίτο του Διονυσίου Πύρρου στην πίσω όψη του γενικού τίτλου, κατάλογος συνδρομητών στον Γ΄ τόμο. Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (φθορές). Ηλιού & Πολέμη 1870.107-9.
4ο, 146 σ. (ομοιόμορφη οξείδωση, λεκές από νερό στο εσωτερικό περιθώριο, τρύπα από έντομο στην πάνω εσωτερική γωνία των δύο πρώτων τευχών). Με 13 αναδιπλούμενους χαλκόγραφους πίνακες. Αρχικά μαρμαρογραφημένα χαρτόνια (λείπει τμήμα από τη ράχη). Ηλιού 1805.83, Legrand & Pernot, 719, Λαγανάς 541.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 8ο, XII + 198 σ. Αντίτυπο με ιδιόχειρη αφιέρωση («Τῇ Αὐτοῦ Ἐξοχότητι / τῷ Κυρίῳ Ἀνδρ. Κουντουριώτῃ / μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ / ὁ συντάκτης / Ἐν Κων/πόλει τῇ 28ῃ Ἰουνίου 1861»). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές).
Χαρτί υπόλευκο καλής ποιότητας, 205 x 150 mm. φ. 125, στιλβωμένο. Μελάνι μαύρο στο κείμενο και στους τίτλους και τα πρωτογράμματα ερυθρό. Σώζεται μόνο η πρώτη ξύλινη πινακίδα, η οποία δεν φαίνεται να είναι η αρχική της βιβλιοδεσίας του χειρογράφου. Φέρει δερμάτινη καφέ επένδυση, η οποία είναι διακοσμημένη με σχέδια που έχουν επικολληθεί από άλλη περγαμηνή βιβλιοδεσία τύπου αντιμεταρρύθμισης με κεντρικό μοτίβο ωοειδές με λεπτές άνθινες παραστάσεις εσωτερικά και άλλα σχέδια και στις τέσσερις γωνίες σε τριγωνικά πλαίσια κλαδωτοί έλικες. Ο τρόπος επίσης με τον οποίο έχουν κοπεί πλάγια οι ακμές της πινακίδας συνηγορεί για τον τύπο της βιβλιοδεσίας. Φέρει ίχνη στερέωσης θηλυκωτήρων. Αυτός ο τύπος συναντάται στον ελληνικό χώρο σε πολλές βιβλιοδεσίες λίγο μεταγενεστέρων χειρογράφων και εντύπων. Το κυρίως σώμα του χειρογράφου σε καλή κατάσταση. $ Ως γραφέας θεωρείται βάσει γραφολογικής σύγκρισης ο Διαμαντής νοτάριος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του οποίου χειρόγραφο είναι χρονολογημένο το έτος 1616. Στο χαρτί διαφαίνεται υδατόσημο με κύρια παράσταση άγκυρα με χαλκά σε κύκλο μονής γραμμής σχεδίασης και με τριφύλλι εκτός αυτού στην κορυφή της άγκυρας. Συμπληρωματικό σχέδιο όρθιο παραλληλόγραμμο μικρών διαστάσεων με τριγωνική κορυφή σαν πρόσοψη οικίας. Η παράσταση αυτή χρονολογείται στην πρώτη εικοσαετία του 17ου αιώνα. Τεύχη τετράδια με αρίθμηση με ελληνικούς αριθμούς στην αρχή και στη μέση του πάνω περιθωρίου, αλλά και στο τέλος στην κάτω δεξιά γωνία από α΄ έως ιϛ΄, όπου το υπ’ αρ. ιε΄ έχει 7 φύλλα διότι έχει εκπέσει ένα φύλλο μεταξύ των 118 και 119 και το υπ’ αριθμόν ιϛ΄ είναι κανονικό τριάδιο με έξι φύλλα. Επίσης στην αρχή στη μέση του πάνω περιθωρίου της πρώτης και τελευταίας σελίδας χαράσσεται και ένας σταυρός. Δεν υπάρχει παραπομπή από τετράδιο σε τετράδιο, αλλά σπάνια συμπλήρωμα του τελευταίου στίχου κάτω δεξιά μέσα σε γωνιώδη ανοιχτή παρένθεση. Γραμμένη επιφάνεια σελίδας 150 x 60 mm. Τοποθέτηση κειμένου άνω και αριστερά. Στίχοι κατά σελίδα 21. Χαράκωση του τύπου 12——34. Τα γράμματα κάτω από τις χαρακώσεις. Τα φύλλα 1r-2v και 124r-125v είναι λευκά. Μόνο στο φ. 125v υπάρχει το όνομα κάποιου αναγνώστη +Κοσμὰς ἱερομόναχος. Στο εσωτερικό της πινακίδας της βιβλιοδεσίας υπάρχουν τα ακόλουθα σημειώματα με σύγχρονα του γραφέα αλλά από διαφορετικά χέρια: α) Τὴ ε΄ τῆς ἰνδικτιῶνος μηνὶ Μαϊω δεκάτι ἡμερα Παρασκευὴ ἐφονεύθη ὁ σουλτάνος ὁ Οσουμανης ὐπο τῶν στρατιοτῶν βασιλεῦσας χρόνους δύο καὶ γεγονεν ἀντ’ αὐτοῦ ὁ πρώην ἐκβλιθῆς ὑπαυτοῦ σουλτὰν Μουσταφάς. Ἐγένετο γὰρ ἐμφύλιος πόλεμος ἐν Κωνσταντινουπόλει πατριαρχεύοντος Κυρίλου τοῦ Κρητός. Νῦν δὲ αὔθις δὲ ἐκβλιθὴς ὁ σουλτὰν Μουσταφᾶς ἐβασίλευσεν ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ σουλτὰν Μουράτης ὀ ἀδελφὸς τοῦ φονευθέντος σουλτὰν Ὁσουμάνι. Βασιλεύοντος τούτου τοῦ σουλτὰν Μουράτι ἐπανέστη ὁ Ἀμπαζὰ πα[σὰς] εἰς ἐκδίκησιν τοῦ ἔμματος του σουλτὰν Οσουμάνοι. Ἐρχόμενος δὲ τοῦτος ὁ Ἀμπαζὰ πασᾶς ἐξ Ἀνατολῶν ἐφόνευσεν πάντας τοὺς γιανιτζαρους. Βασιλεύοντος δε τούτου ἐγενετο μεγας συσμὸς ἐν μηνὶ μαϊω δια νικτὸς ὥστε καταποντιστίνε και τινα χωρία εν τοῖς μέρεσι της Ανατολῆς. (Σημ.: Το έτος που φονεύθηκε ο σουλτάνος Οσμάν Β΄ σύμφωνα με τους χρονολογικούς πίνακες είναι το έτος 1622, το οποίο πράγματι συμπίπτει προς πέμπτη ινδικτιώνα και πράγματι συμπίπτει η ημέρα της εβδομάδος με το παλαιό ιουλιανό ημερολόγιο που είναι η Παρασκευή 10 Μαΐου. Ο δε αναφερόμενος Πατριάρχης είναι ο Κύριλλος Λούκαρις, ενώ ο αναφερόμενος σουλτάνος Μουράτ είναι ο Β΄). β) Ἐν ἔτι απὸ Χριστοῦ αχμγ΄ (=1643) Μαιω β΄ ημέρα γ΄ (Τρίτη) [ἐγε]νήθη ο Τριανταφυλος. $ Πρόκειται για χειρόγραφο εξαιρετικής σημασίας, γιατί παρέχει ερμηνευμένα κείμενα των Μαθηματαρίων της εποχής της Τουρκοκρατίας γραμμένο με ιδιαίτερη επιμέλεια και μέθοδο, ορθογραφημένο και με υψηλού επιπέδου φιλολογική γνώση. Για τον τύπο αυτόν του χειρογράφου βλ. Αγγελική Σκαρβέλη-Νικολοπούλου, Μαθηματάρια τῶν ἑλληνικῶν σχολείων κατὰ τὴν Τουρκοκρατία, Αθήνα 1994.
Χαρτί λευκό μεσαίου πάχους, 147 x 105 mm., φ. 50. Έχει γραφτεί από δύο κύριους γραφείς. Ο πρώτος έγραψε τα φύλλα 2-39 με το ύφος της Μονής Ξηροποτάμου, δηλαδή με εναλλασσόμενη πεπλατυσμένη και ευμεγέθη ορθία γραφή αφενός και αφετέρου με λεπτή, γωνιώδη, δεξιοκλινή, αγκυστρωτή στις απολήξεις των κατωφερών κεραιών των γραμμάτων. Έχει συσταθεί από τεύχη τετράδια που αριθμούνται και επισημαίνονται με το σύστημα του ίδιου τύπου. Δηλ. κάθετη προς το κείμενο παραπομπή στο τέλος του κάθε τετραδίου, αρίθμηση με ελληνικούς αριθμούς στην αρχή του κάθε τετραδίου στην πάνω δεξιά γωνία και στο τέλος στην πάνω αριστερή, όπως επίσης στη μέση του άνω περιθωρίου χαράσσεται το σημείο του σταυρού. Στίχοι κατά δισελίδα 14. Ο δεύτερος έγραψε τα φ. 1, και 40-48 που είναι πρόσθετα σε λεπτότερο χαρτί με γραφή ευκρινή και ευανάγνωστη του 18ου αιώνα και αυτή αγιορείτικου τύπου ως αντικατάσταση άλλων που εξέπεσαν στην αρχή και στο τέλος. Από την αρίθμηση των τετραδίων είναι σαφές ότι στην αρχή εξέπεσε ένα τετράδιο (8 φύλλα), ενώ στο τέλος όσα συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα. Τα φύλλα 41v, 49r-50r είναι λευκά. Στο φ. 10r υπάρχει το ακόλουθο κτητορικό σημείωμα από διαφορετικό χέρι σε σχέση με τα προηγούμενα δύο: «Ετουτο το διακονκο ηνε του διακονου κηρυλου κι οπηος το αποξενοσι να εχη την καταρα του [διαγραμμένο] καε παντον τον αγιον». Στο εσωτερικό της πρώτης πινακίδας της βιβλιοδεσίας με άτεχνη γραφή ή σημείωση: + τοῦτω ταῶ βηβλῆων εἰνε παπα γηανη νικολῶ.- + σωτήρχος νικολώς και η αλφάβητος. Στο φ. 50 ανάστροφα η σημείωση: 1854 (διορθωμένο σε 1859) Ἐγίνι ἡ μαρία μας. Γιώργιος Νικολούδης, Νικόλαος Νικολούδης, Σωτήριος Νικολούδης. Βιβλιοδεσία νεωτερική με ξύλινες πινακίδες με δερμάτινη καφετί επένδυση διακοσμημένη με χρυσογραφία και εμπίεστες παραστάσεις. Περιμετρικά ταινία με άνθινα θέματα επαναλαμβανόμενα δημιουργεί πλαίσιο στο κέντρο του οποίου υπάρχει ρομβοειδές πλαίσιο εντός του οποίου παριστάνεται εξαπτέρυγο διαφορετικού σχεδιασμού στην κάθε μία πλευρά. Τον ρόμβο πλαισιώνουν μικρά ανθέμια. Υπάρχουν ίχνη θηλυκωτήρων για το κλείσιμο του βιβλίου. $ Πρόκειται για κλασικό τύπο λειτουργικού αγιορειτικού χειρογράφου του 17ου αιώνα ως προς τη γραφή, τη βιβλιοδεσία και τη διακόσμησή του.
150 x 90 mm., 92+Ι φ. Κολοβό, ακολουθεί ένα παράφυλλο βιβλιοδεσίας με κείμενο εξορκισμού γραμμένο από άλλο, νεότερο χέρι. Χαρτί μεσαίου πάχους. Μελάνι μαύρο στα κείμενα και ερυθρό στους τίτλους και τα πρωτογράμματα. Γραφή ευδιάκριτη, αραιή, με σαφή διαχωρισμό λέξεων. Τεύχη τετράδια χωρίς αρίθμηση. Παραπομπή από τετράδιο σε τετράδιο. Γραμμένη επιφάνεια σελίδας 115 x 60 mm. με 18 στίχους. Στο χαρτί διαφαίνεται υδατόσημο με παράσταση καμπάνας με κορώνα στην κορυφή της. Φέρει παλαιά σελιδαρίθμηση από μεταγενέστερο γραφέα, ο οποίος έχει γράψει και το φ. 1r αρχίζοντας από τη σελίδα του φ. 1v. Nεότατο χέρι έχει σελιδαριθμήσει το χειρόγραφο με μολύβι από το φ. 32r. Στα φύλλα 1v, 32r, 70v και 76v φέρει δίχρωμα ταινιώδη επίτιτλα κοσμήματα, το πρώτο σε παραλληλόγραμμο πλαίσιο και τα άλλα οφιοειδή. Η στάχωση είχε διασαλευθεί και η σειρά των φύλλων αποκαταστάθηκε. Οι πινακίδες βιβλιοδεσίας έχουν εκπέσει. Όμως έχει παραμείνει το κάλυμμα της δεύτερης που αποτελείται από δύο περγαμηνά φύλλα με γραφή με μαύρο μελάνι και δίστηλο κείμενο ευαγγελικής περικοπής. $ Η κατάσταση του χειρογράφου σχετικά μέτρια λόγω της συχνής χρήσης. Πρόκειται για ενδιαφέρον χειρόγραφο που εντάσσεται στη λαϊκή χρήση των ευχολογίων.
185 x 135 mm., Ι φ. + 48 σ. Χαρτί μετρίου πάχους. Μελάνι καστανό ανοιχτό στο κείμενο και στους τίτλους ερυθρό ανοιχτό. Γραφή στρογγυλή, ευκρινής. Στίχοι κατά σελίδα 16. Παραπομπή διπλή από σελίδα σε σελίδα. Όπως φαίνεται και από το κατωτέρω σημείωμα ο γραφέας ονομάζεται Δημήτριος Κρητικόπουλος. Στο φ. Ιr ο ίδιος γραφέας έχει γράψει τα ακόλουθα ανορθόγραφα: «ἅλον σὲ ἐπαύχομαιν ροποτῆν τὰς αικύνου τραίλας καὶ φρονηματα ὠς πλουτὸν αλα διόρθόσου καὶ μάθαιναι νὰ λαῖγης σοφροναίστατὸν φρονήμον λῶγαι ὄ ἀφρονεσταται.- Δημήτρηος κρητηκόποῦλος βαιόνω ὡς ἀνοθεν ὀποὺ εσήνθαισα το ανοθεν μεγαλυνάριον του ναιοῦ ροποτοὶ ἠτου κλαβόνη. 1724 Ε(=ἔτος) παλεόν». Και με άλλο χέρι: «ἀπὸ μ. διμητριος κρητικοπουλους.- ἄλον σαμουὴλ» καὶ ὁ ἀριθμητικὸς ὑπολογισμὸς: «1841-1724 =117». Το τεύχος καλύπτεται από παχύ γκρίζο χάρτινο δίφυλλο με την επιγραφή: Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος. $ Το τεύχος έχει ζακυνθινή προέλευση, όπως προκύπτει από το ύφος της γραφής του.
190 x 145 mm., 31+ΙΙ φ. Κομψό τεύχος καλλιγραφημένο σε παχύ χαρτί. Μελάνι βαθύ καστανό στο κείμενο και στις τυπικές οδηγίες ερυθρό. Γραφή στρογγυλή ευμεγέθης. Στίχοι κατά σελίδα 21. Παραπομπή από σελίδα σε σελίδα. Στο φ. 1r δίχρωμο πλεκτό επίτιτλο κόσμημα. Στα φύλλα 30v-31v τρία τροπάρια της Λειτουργίας με νεώτερη παρασημαντική από νεότερο χέρι. Τα φύλλα Ι και ΙΙ παράφυλλα λευκά. Στο φ. 30r υπάρχει το εξής κωδικογραφικό σημείωμα: «Γράψαντι, προστάξαντι Χριστὲ δη σῶσον σοῖς δακτίλοις ὅμμασι καὶ πόνος ἐμοῦ Ἀντωνίου τοῦ πικλὴν Χωραφᾶς. Ἐτελειώθη εἰς τοὺς 1761 Νοεμβρίου 10».- Στο φ. 1r κάθετα στο εσωτερικό περιθώριο με μαβί μελάνι η κτητορική εγγραφή: «Θ. Ν. ἱερεὺς Πολλάνης». Βιβλιοδεσία απλή με χαρτόνι καλυμμένο με μαρμαρόκολλα. $ Τόσο το κωδικογραφικό σημείωμα με την αναφορά του γραφέα Αντωνίου Χωραφά, όσο και η κτητορική εγγραφή με την αναφορά του ιερέα Θ. Ν. Πολλάνη ανάγουν την προέλευση του χειρογράφου από το περιβάλλον της ζακυνθινής λόγιας οικογένειας Πολλάνη, μέλος της οποίας ο Νικόλαος Πολλάνης κατείχε σημαντική συλλογή χειρογράφων.
163 x 110 mm., 70 φ. Χαρτί υπόλευκο παχύ. Μελάνι καστανό ανοιχτό ή και βαθύ στο κείμενο, ερυθρό στους τίτλους και τα πρωτογράμματα. Δύο γραφείς άγνωστοι: ο πρώτος έγραψε τα φύλλα 1-38, ο δεύτερος τα φύλλα 39-69. Η γραφή του πρώτου ευκρινής, μεγάλου μεγέθους, δεξιοκλινής, του δευτέρου στρογγυλή και αυστηρή. Και οι δύο εντάσσονται σε αγιορείτικο περιβάλλον. Στίχοι κατά σελίδα 14 και 13. Παραπομπή από σελίδα σε σελίδα. Στα φύλλα 1r και 39r υπάρχουν επίτιτλα κοσμήματα. Το πρώτο εντός πλαισίου με άνθινα θέματα σχεδιασμένα με κομψή απλότητα, το δεύτερο οφιοειδές. Βιβλιοδεσία με ξύλινες πινακίδες καλυμμένες με καφετί δέρμα, με δερμάτινους και μεταλλικούς θηλυκωτήρες. Στην πρώτη πινακίδα μικρή πρόστυπη παράσταση του Εσταυρωμένου και στη δεύτερη της Θεοτόκου. $ Κατάσταση άριστη.
215 x 160 mm., 167 φ. Χαρτί μεσαίου πάχους, φαιό στο πρώτο μισό του κώδικα και υπόλευκο στο δεύτερο. Μελάνι βαθύ καστανό και μαύρο. Λόγω της οξείδωσής του στο πρώτο μέρος έχει προσβληθεί και το χαρτί χωρίς όμως αυτό να έχει υποστεί φθορά. Γραφή μικρού μεγέθους με λεπτή πέννα, ευανάγνωστη. Υδατόσημα δυσδιάκριτα λόγω της σφικτής στάχωσης των τευχών. Εξ όσων διακρίνονται (κορώνες και θυρεοί) τοποθετούνται στα μέσα του 18ου αιώνα. Στίχοι σε πλήρη σελίδα 26. Τεύχη δε διακρίνονται λόγω της νεώτατης βιβλιοδεσίας, αλλά και εξ αρχής δεν έχουν αρίθμηση. Παραπομπή από φύλλο σε φύλλο. Βιβλιοδεσία με ανοιχτό καφετί δέρμα άριστης ποιότητας και εξωτερική γραμμική διακόσμηση. $ Ο γραφέας είναι άγνωστος, επιμελής και ορθογράφος. Ως προς τη διάταξη του κειμένου προηγείται γενικό σχόλιο – προοίμιο για τον κάθε κανόνα και έπονται τα επί μέρους τροπάρια με τη διάστιχη ερμηνεία τους και τον σχολιασμό τους. Από πλευράς φιλολογικής πρόκειται για εξαιρετικής σημασίας χειρόγραφο, του οποίου η μελέτη θα προσφέρει σημαντικά στοιχεία για την ιστορία του κειμένου και την παράδοσή του. $ Υπόδειγμα κειμένου: (φ. 1r) Σχόλιο στὸν στίχο: Σταυρῷ πεποιθῶς ὕμνον ἐξερεύγομαι. Δίκαιος ὢν ὡς ὄντως ὁ μελῳδός, εἰκότως καὶ ὡς λέων πέποιθε κατὰ τὴν Γραφήν, καὶ πεποιθότως τοῦ Σταυροῦ τὸν ὕμνον φησὶν ἐξερεύγεσθαι. Οὐκ ἀπὸ τῆς πεποιθήσεως μόνην, ἀλλὰ δὴ καὶ ἀπὸ τῆς ἐρυγῆς, λέοντα δεικνὺς ἑαυτόν. λέων γὰρ φησὶν ἐξερεύξεται, καὶ τὶς οὐ φοβηθήσεται. Πλὴν ἀλλ’ ὦ θαυμάσιε μουσουργέ, τῶν μὲν λεόντων ἡ ἐρυγὴ καταπληκτική τε ἐστὶ καὶ ἀμμελὴς καὶ δυσωδεστάτη, ἃ δὲ σὺ ἐξερεύγει πρὸς ὕμνον τοῦ Σταυροῦ τὸ ἐναντίον ἅπαν, χαριέστατα καὶ μουσικώτατα καὶ εὐωδίαν ὅσην πνευματικὴν ἀποπνέοντα. [μαζί:] Μαθηματάριο μὲ διάστιχες ἑρμηνεῖες καὶ σχόλια τοῦ Θεοδώρου Προδρόμου στοὺς ἀσματικοὺς κανόνες Κοσμᾶ Μαϊουμᾶ, Κοσμᾶ Μελωδοῦ, Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ [Β΄ τμήμα]. $ Με παρόμοια κωδικολογικά στοιχεία, με τη διαφορά ότι πολλά φύλλα εν μέρει είναι εξίτηλα λόγω υγρασίας. Χαρτί, 215 x 160 mm., 149 φ. (1α+148). (2). $ Για τα κείμενα των σχολίων στους ως άνω κανόνες και άλλα έργα του Θεοδώρου Προδρόμου βλ. Theodori Prodromi Commentarios in carmina sacra Melodorum Cosmae Hierosolymitani et Ioannis Damasceni ... edidit... Henricus M. Stevenson Senior..., Romae ex Bibliotheca Vaticana a. MDCCCLXXXVIII (1888).
Χαρτί λευκό μεσαίου πάχους, 210 x 160 mm., φ. 117, μελάνι μαύρο. Γραφή στρογγυλή, ευανάγνωστη. Τα αρχαία κείμενα είναι γραμμένα στην εσωτερική πλευρά κάθε σελίδας σε 23 στίχους, ενώ στο εξωτερικό περιθώριο με λεπτή πέννα και μικρότερα γράμματα οι μεταφράσεις. Ο γραφέας άγνωστος. Υπάρχει παραπομπή κειμένου από σελίδα σε σελίδα μέσα σε γωνιώδη ανοιχτή παρένθεση στην κάτω δεξιά γωνία. Τα κεφαλαία γράμματα των τίτλων είναι ευμεγέθη και σχεδιασμένα με ιδιαίτερο και πολυσύνθετο με γεωμετρικό ύφος. Τα πρωτογράμματα είναι μικρότερου μεγέθους ακολουθούν και αυτά το γεωμετρικό ύφος και πολλά σχηματοποιούνται σε ανθρώπινες κεφαλές. Μεταξύ πολλών φύλλων συχνά υπάρχουν χάσματα, όπως στα φύλλα 1-2, 6-7, 9-10, 10-11, 17-18, 19-20, 23-24,23-24, 3334, 39-40, 46-47, 65-66, 70-71, 84-85, 88-89, 94-95, 9697, 100-101. Η στάχωση είναι χαλαρή. Η βιβλιοδεσία αποτελείται από χαρτόνινες πινακίδες επικαλυμμένες με καφέ δέρμα, αλλά με αρκετές φθορές ιδιαίτερα στην πρώτη, όπου όμως έχει ζωγραφιστεί ένα άνθος με δύο άλλα μικρότερα. $ Κατάσταση μέτρια. Παρά τα φύλλα που έχουν εκπέσει το χειρόγραφο έχει ιδιαίτερο φιλολογικό και γλωσσικό ενδιαφέρον λόγω της απλοελληνικής μετάφρασης των αρχαίων κειμένων που περιέχει. $ Βλ. G. Papagiannis, Theodoros Prodromos. Jambische und hexametrische Tetrasticha auf die Haupterzahlungen des Alten und des Neuen Testaments, Wiesbaden 1997.
Χαρτί υπόλευκο, 1665 x 115 mm., φ. Ι+118, μελάνι μαύρο στο κείμενο και ερυθρό στα καλλωπιστικά σημάδια και στους τίτλους. Γραφή με λεπτή πέννα, στρογγυλή επιμελής. Βιβλιοδεσία νεωτερική με χαρτόνινες πινακίδες επενδεδυμένες με βαθύ καφέ δέρμα, οι οποίες φέρουν περιμετρικά ταινιώδεις και στο κέντρο μικρές ρομβοειδείς εμπίεστες διακοσμήσεις με άνθινα θέματα. Στο εσωτερικό της πρώτης πινακίδας ιχνογράφημα όρθιου ιεράρχη. Όλο το χειρόγραφο είναι γενικά σε καλή κατάσταση. $ Ο γραφέας θεωρείται ότι είναι ο λόγιος και διδάσκαλος της εκκλησιαστικής μουσικής στην Κωνσταντινούπολη και στις Κυδωνίες Καλλίνικος ο Μυτιληναίος. Τεύχη εναλλασσόμενα τριάδια και τετράδια χωρίς αρίθμηση. Στίχοι 10 διπλοί κατά σελίδα. Χαράκωση 12——34. Διαστάσεις γραμμένης επιφάνειας 120 x 75 mm. Τα φύλλα Ι και 118 λευκά. Στις αρχές των ενοτήτων υπάρχουν πλεκτά πολύχρωμα ταινιώδη επίτιτλα κοσμήματα με πράσινο, κίτρινο και βυσσινί μελάνι, καθώς και καλλιτεχνικά σχεδιασμένα πρωτογράμματα με άνθινες προεκτάσεις πάνω και κάτω. Μεταξύ των φύλλων 25 και 26 υπάρχουν υπολείμματα δύο σχισμένων φύλλων.
(σ. 3-92) Κατά Ματθαίον. (σελ. 93-152) Κατά Μάρκον. (σελ. 153-257) [Κατὰ Λουκᾶν]. (σ. 258-339) [Κατὰ Ἰωάννην]. (σ. 340-343) Πίνακας περιεχομένων κατά κεφάλαιο του κάθε Ευαγγελιστού με παραπομπή στις αντίστοιχες σελίδες. $ Χαρτί λευκό, 210 x 150 mm. σ. 346, σκληρό καλής ποιότητας, μελάνι μαύρο. Γραφή λεπτή στρογγυλή ευανάγνωστη. Τεύχη τετράδια χωρίς αρίθμηση. Βιβλιοδεσία πολυτελής με χαρτόνινες πινακίδες επενδεδυμένες με βυσινί χρώματος δέρμα και κοσμημένες με χρυσογραφία στην περίμετρο και τις γωνίες της κάθε πινακίδας, όπως και στο κέντρο αυτών με άνθινα θέματα. Παραπομπή κειμένου από φύλλο σε φύλλο μέσα σε γωνιώδη ανοιχτή παρένθεση. Στίχοι κατά σελίδα 23. Έχει εξ αρχής πρωτότυπη σελιδαρίθμηση. Οι σελίδες 183 και 340 έχουν διπλοαριθμηθεί. Στο κείμενο σημειώνεται και ο αριθμός κάθε ευαγγελικού στίχου και ο κάθε στίχος αποτελεί ξεχωριστή παράγραφο. Στο περιθώρο πάνω στη μέση ως κεφαλίδα έχει γραφτεί συντετμημένο το όνομα κάθε Ευαγγελιστού. Στην αρχή του κάθε Ευαγγελίου περίτεχνα σχεδιασμένο πολύχρωμο επίτιττλο (ιδιαίτερα στην αρχή του κατά Μάρκον και κατά Ιωάννην) κόσμημα με αντίστοιχο πρωτόγραμμα. Το κάθε κεφάλαιο επίσης διαχωρίζεται από το επόμενο με μαύρη ευθεία γραμμή υπό τύπον φυλλοφόρου κλάδου με κόκκινα φύλλα. Στο τέλος των σελίδων 339 και 343 ο κενός χώρος έχει διακοσμηθεί με ωραιότατες παραστάσεις ανθέων και καρπών. Στο τέλος των Ευαγγελίων Κατά Ματθαίον και Κατά Μάρκον ο κωδικογράφος έχει γράψει τη γνωστή φράση ταπεινοφροσύνης των κωδικογράφων: Σελ. 92: « Ἡ μὲν χεὶρ ἡ γράψασα κόνις γενήσεται, ἡ δὲ δι’ αὐτῆς σωθεῖσα ψυχὴ αἰωνίως βασιλεύει. Και σελ. 152: Ἡ μὲν χεὶρ ἡ γράψασα κόνις γενήσεται, ἡ δὲ δι’ αὐτῆς σωθεῖσα ψυχὴ βασιλεύει αἰωνίως». $ Κατάσταση εξαιρετική.
Χαρτί υπόλευκο, 300 x 220 mm., φ. 45, μελάνι γκρίζο και μαύρο. Γραφή από δύο γραφείς σύγχρονους. Ο πρώτος που γράφει μόνο στα καραμανλήδικα είναι άτεχνος με στρογγυλή γραφή, ο δεύτερος που γράφει και ελληνικά είναι περισσότερο καλλιγράφος με πυκνή δεξιοκλινή γραφή. Αποτελείται από τρία τεύχη των 16, 17 και 10 φύλλων και επί πλέον δύο λυτά φύλλα. Τα κείμενα εντός γραμμικού περιμετρικού πλαισίου και στα φύλλα 11r-27v σε δύο στήλες. Τα φύλλα 31v και 32r έχουν κάποιες ασήμαντες νεώτερες σημειώσεις ενώ τα 32v, 33v, 34v-46v είναι λευκά. Βιβλιοδεσία με χαρτόνινες πινακίδες με καφέ δερμάτινη επένδυση η οποία φέρει γραμμική πρόστυπη διακόσμηση έχοντας στο κέντρο του περιμετρικού πλαισίου ένα Σταυρό χαραγμένο με πολλές γραμμές. Κατάσταση ταλαιπωρημένη από τη χρήση και τον χρόνο. $ (φ. 33r και 34r) Ερωτικοί στίχοι (με νεώτερο χέρι): [Τ]ὸ παράθυρο κλεισμένο ἔρημο καὶ σκοτεινὸ / ἄνοιξε γιὰ λίγο μόνον τὴν εἰκόνα σου νὰ δῶ. / Μέ ’μαθες νὰ σὲ λατρεύω, μάθε μου νὰ λησμονῶ, / φεγγαράκι ἦταν τότε καλοκαιρινὴ βραδιὰ / ποὺ μᾶς τύφλωσε ὁ ἔρως τὴν ἀθώα μας καρδιά. $ Στο εσωτερικό της πρώτης πινακίδας υπάρχει η σημείωση μαζί με άλλες καραμα νλήδικες: γιαννοαριου προτοσιντε 1817 και από κάτω Σταυρός ευλογίας, ενώ στο αντίστοιχο εσωτερικό της δεύτερης πινακίδας μεταξύ άλλων ασήμαντων σημειώσεων η Αλφάβητος και οι σημειώσεις: αγιος ο θεος, αγιος ισχιρὸς, αγιος αθανατος ελεησον ιμας, καθώς και η γνωστή φράση των γραφέων: αρξου χειρ μου αγαθι γραψον γραμματα καλα μι ταρθις καὶ πεδευτις κα εις το φαλανκα βαλθις.
Χαρτί λευκό, 175 x 115 mm., φ. 60, μελάνι καστανό βαθύ. Γραφή στρογγυλή καλλιγραφική, ευανάγνωστη. Τεύχη δυάδια (τετράφυλλα) χωρίς αρίθμηση. Παραπομπή κειμένου από σελίδα σε σελίδα. Φέρει μεταγενέστερη μηχανική φυλλαρίθμηση. Στίχοι κατά σελίδα 19. Βιβλιοδεσία με χαρτόνι καλυμμένο με μαρμαρόκολλα καφέ χρώματος, νεωτερική. Κατάσταση καλή πλήν κάποιων μικρών οπών από σαράκι, οι οποίες όμως δεν έχουν βλάψει τη γραμμένη επιφάνεια. Είναι διακοσμημένο με περίτεχνα και πολύχρωμα πρωτογράμματα στην αρχή της κάθε ευχής σχεδιασμένα στο ύφος των λειτουργικών χειρογράφων του τέλους του 16ου και των πρώτων δεκαετιών του 17ου αιώνα των δύο περίφημων κωδικογράφων Ματθαίου επισκόπου Μυρέων εκ Πωγωνιανής και Λουκά μητροπολίτου Μποζέου του Κυπρίου. Τα κυρίαρχα χρώματα εδώ είναι το πράσινο και το βυσσινί. Τα σχεδιαστικά θέματα του ύφους αυτού είναι περιπλεκόμενες παραστάσεις φυλλοφόρων κλάδων, δράκοντες με παρένθετες μορφές ενθρώπων, τετραπόδων ζώων και πτηνών. Ξεχωρίζουν τα πρωτογράμματα Δ (άνθρωπος που παίζει πνευστό μουσικό όργανο, φ. 9r), Α (πτηνό με βέλος, φ. 16v και 37r), Κ (ελάφι, φ. 22v), Τ (στην κορυφή κορώνα και από τις άκρες της οριζόντιας κεραίας κρέμονται ανά ένα ειλιτάριο με διακεκομμένη τη φράση: Μνήστηθτι Κύριε τὸν ἐν ἀσθενία / κατακοίμενον δούλων σου, φ. 34v). Έχουν σχεδιαστεί επίσης και πλεκτά επίτιτλα κοσμήματα. Στο φ. 1r υπό τύπον ταινίας, στο εσωτερικό, έχει γραφτεί διακεκομμένα το όνομα ΙΕΡΕΜΙΑΣ που είναι ο γραφέας του χειρογράφου, και στα φ. 35r και 50r τα επίτιτλα είναι πιόσχημα. $ Στο φ. 56v υπάρχει το εξής κωδικογραφικό σημείωμα γραμμένο στον τύπο της μονοκονδυλιάς απ’ όπου μαθαίνουμε το όνομα του γραφέα, τη χρονολογία γραφής και τον τόπο καταγωγής του ως μοναχού: Ἐγράφη διὰ χειρὸς ἀμαθοῦς Ἱερεμίου ἱερομονάχου ἐκ μονῆς Δουσίκου εἰς τοὺς χιλίους ὡκτακοσίους τρὶς καὶ εἴκοσι, ἐνέα δεκεμβρίου. Στη συνέχεια με άλλο νεώτερο χέρι υπάρχει το κτητορικό σημείωμα: Ἔσχεν τὴν βίβλον ταύτην ὡς κληρονόμος ἐκ τῶν τοῦ πάπου του Μελέτιος Ἰωάννου Παπανδρέου ἱεροδιάκονος. Και στο φ. 49v άλλο παρόμοιο κτητορικό σημείωμα: Ἦν τῷ ἐν ἱεροδοακόνοις ἱερολογιωτάτῳ κ. Μελετίῳ Ἰωάννου ἐκ τῶν τοῦ πάπου του Ἀνδρέου ἱερέως.
Χαρτί υπόλευκο, 155 x 110 mm., 428 σ. Mελάνι μαύρο, γραφή λεπτή μικρού μεγέθους. Πρωτογράμματα σχεδιασμένα με κομψό τρόπο με πρόσθετα άνθη και κλάδους. Αρκετά ενδιάμεσα φύλλα λευκά. Βιβλιοδεσία νεωτερικὴ με χαρτόνι καλυμμένο με μαρμαρόκολλα. Η ράχη δερμάτινη με επίχρυσα ανθέμια. Σημειώματα διάφορα μεταγενέστερα: (σ. 368) Δοκίμιο διαθήκης χωρίς όνομα με χρονολογία 1863 Ιανουαρίου 27.(σ. 323) Κατασκευὴ ἀλοιφῆς διὰ πυρετόν.- (σ. 401) Κατάλογος τυχηρῶν ἐκκλησίας Ἰόππης, 1886-87.
Χαρτί λευκό, 170 x 125 mm., φ.74. Γραφή άτεχνη, η γλώσσα με πολλές παραφθορές λέξεων και εντελώς απουσία ορθογραφίας. Ο γραφέας όμως γνωρίζει να δομεί το κείμενο στις σελίδες κανονικά. Τεύχη τετράδια με 18 στίχους κατά σελίδα και παραπομπή από σελίδα σε σελίδα. Υπάρχουν πολλά σχέδια με τα μαγικά σύμβολα των εξορκισμών. Στην αρχή λείπει μικρός αριθμός φύλλων. Βιβλιοδεσία χαλαρή. Αποτελείται από δύο φύλλα χαρτιού εμπρός και πίσω, στο πρώτο από τα οποία έχει επικολληθεί λεπτό φύλλο περγαμηνής. Πολλές κηλίδες από υγρασία χωρίς να βλάπτεται το κείμενο. $ Επιλογή τίτλων ορθογραφημένοι: (φ. 1r-4v) Λύσιμο ἀνδρογύνου, ταιριασμὸς ἀνδρογύνου, Εὐχὴ ὅταν δὲν ἠμπορεῖ ἡ γυναίκα νὰ γεννήσει τὸ παιδί, Ρετζέτα τῶν ζώων.- (φ. 5r-26r) Ζωδιακός κύκλος και οίκοι πλανητών, Προγνωστικά των μηνών.(φ. 26v-30v) Σεληνοδρόμιο και προγνωστικά σελήνης.- (φ. 31r-38r) Περί των αποτελεσμάτων των ιβ΄ ζωδίων και προγνωστικά της στάσης της σελήνης.- ( φ. 38v45v) Σεισμολόγιον και Βροντολόγιο κατά μήνα.- (φ. 46r59v) Ιατρικές συνταγές, φυλαχτά και ξόρκια, διαθήκη Σολομώντος.- (φ. 60r-62r) Τῆς σελήνης τὸ βοτάνι ἤγουν σελινέα (περιγραφή, ἰδιότητες καὶ χρήση). (φ. 62r-69v) Ξόρκια περί ανδρογύνων καὶ ἑρμηνεία διὰ νὰ βάψεις μετάξι κίρμιζο. $ Τα κείμενα πολύ ενδιαφέροντα για λαογραφική και ανθρωπολογική μελέτη.
Συγγραφέας – γραφέας Δημήτριος. Αρχίζει ακέφαλο. Σημείωμα του γραφέα στη σ. 280: Ταῦτα μὲν τὰ ὕστερον ὑπ’ ἐμοῦ τοῦ Δημητρίου γραφέντα κεφαλαιωδῶς οὐ κατὰ τέχνην εἰσὶ δόκιμα, ἀλλ’ἐκ τοῦ τυχόντος συνεγράφησαν, σὺ δὲ ὁ τὴν Ἰατρικὴν μετερχόμενος μὴ τῶν τῆς τέχνης κανόνων ἐκπέσης, ἵνα μὴ ἀμάθειαν οἱ πολλοὶ σοῦ καταγράψωνται. $ Χαρτὶ λευκό, 215 x 155 mm. σελίδες 19286 (φ. 125), Γραφή στρογγυλή μικρού μεγέθους ευανάγνωστη. Μελάνι γκρίζο. Στίχοι κατά σελίδα 28. Παραπομπή από φύλλο σε φύλλο κάτω δεξιά σε ανοιχτή παρένθεση. Έχει πρωτότυπη αρίθμηση κατά σελίδες που λόγω έκπτωσης των πρώτων φύλλων αρχίζει από τον αριθμό 19 και τελειώνει στον αριθμό 265 και ακολούθως τα υπόλοιπα σελιδαριθμήθηκαν με μολύβι μέχρι τον αριθμό 286. Έχει συσταθεί από διάδια τεύχη (τετράφυλλα) που αριθμούνται στην αρχή τους στη μέση του κάτω περιθωρίου με αραβικούς αριθμούς μέσα σε παρένθεση αρχίζοντας από τη σελίδα 25 με τον αριθμό 5, που σημαίνει ότι προηγήθηκαν 16 φύλλα και όχι 9, αν λάβουμε υπόψη μας ότι η αρχική σελιδαρίθμηση αρχίζει από τον αριθμό 19. Το κείμενο του χειρογράφου στο τέλος τελειώνει κολοβό, γιατί στο τέλος υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα υπολείμματα τεσσάρων σχισμένων φύλλων. Επίσης στο εσωτερικό του χειρογράφου τα φύλλα των σελίδων 183-4, 2112 είναι κατά μέρος σχισμένα, ενώ έχει εκπέσει το φύλλο των σελίδων 213-4. Στο εσωτερικό της δεύτερης πινακίδας με μολύβι η εγγραφή: σουσάννα παναγιωτοπούλου έτος 1909 εν πειραιει, και ένα σχέδιο ιστιοφόρου. Βιλιοδεσία κομψή με πινακίδες από σκληρό χαρτόνι, επενδεδυμένες με καφετί δέρμα που κοσμείται με μικρές επίχρυσες άνθινες παραστάσεις στις δύο πλευρές και στη ράχη. Στο κέντρο των πινακἰδων οι παραστάσεις είναι μεγαλύτερου μεγέθους και μάλλον παρουσιάζουν μυθικά θέματα. $ Γενικά το χειρόγραφο είναι σε καλή κατάσταση. Παρά τις ελλείψεις φύλλων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί ο συγγραφέας – γραφέας του κειμένου Δημήτριος ακολουθεί την επιστημονική μέθοδο της εποχής του, είναι λόγιος και ορθογράφος, σπουδαγμένος στην Ιταλία, όπως φαίνεται από όρους εξελληνισμένους από τα ιταλικά, αλλά και από πολλές ιδιωματικές λέξεις που συναντώνται ως επεξηγήσεις ιατρικών όρων φαίνεται ότι προέρχεται από τα Επτάνησα και μάλλον από την Ζάκυνθο.
Δύο πανομοιότυπα περγαμηνά έγγραφα μεγάλων διαστάσεων, 500 x 640 mm., το ένα στα ρωσικά (πρωτότυπο) με ανάγλυφη χάρτινη επικολλημένη σφραγίδα, το άλλο περιέχει την ιταλική μετάφραση του πρώτου. $ Το κείμενο βάσει της ιταλικής μετάφρασης αναφέρει: Αικατερἰνη Δευτέρα Αυτοκράτειρα πασῶν των Ρωσιών. Σύμφωνα με το πνεῦμα της καλής γειτονίας και της συνθήκης ειρήνης του έτους 1774 και εκείνης του έτους 1783 για το εμπόριο αναγνωρίσαμε ότι είναι αναγκαίο να εγκαταστήσουμε πρόξενο στο νησί της Σαντορίνης που υπάγεται στο κράτος της Υψηλής Πύλης προς διευκόλυνση των διαπραγματευομένων και των δύο εθνοτήτων, αλλά και των υπηκόων μας στην περίπτωση που χρειάζονται κάποια υποστήριξη και βοήθεια παραδίδουμε στον καπετάνιο μας Νικόλαο Αναστάσιεφ το παρόν διαπιστευτήριο έγγραφο με το οποίο τον διορίζουμε και τον εγκαθιστούμε πρόξενό μας στο νησί της Σαντορίνης. Παρακαλούμε λοιπόν τη σουλτανική σας υψηλότητα, τους εκπρόσωπους σας, τους πασάδες, διοικητές σας, αξιωματούχους στρατιωτικούς και πολιτικούς να αναγνωρίσουν τον υπήκοό μας Νικόλαο Αναστάσιεφ ως πρόξενό μας ώστε να εκτελεῖ ελεύθερα την υπηρεσία του και τα καθήκοντά του προς όφελος των υπηκόων μας και να απολαύει όλα τα προνόμια που ανήκουν στους προξένους. Προς πίστωσιν των ανωτέρω συντάξαμε, επιβεβαιώσαμε και σφραγίσαμε το παρόν διαπιστευτήριο έγγραφο με την αυτοκρατορική μας σφραγίδα. Πετρούπολις 31 Οκτωβρίου 1782. $ Το πρωτότυπο έγγραφο έχει κάποιες κηλίδες στο επάνω μέρος χωρίς βλάβη του κειμένου, το δεύτερο κάποια κενά στις δύο κάθετες διπλώσεις και περισσότερες κηλίδες (επαρκώς συντηρημένα). (2)
Δίφυλλο διπλωμένο, περγαμηνή, 225 x 155 mm. Τo κείμενο μέσα σε πλαίσιο. Καλύπτεται από άλλο περγαμηνό δίφυλλο που φέρει σημείωση διεκπεραίωσης της πανεπιστημιακής γραμματείας. $ Στο κείμενο περιγράφεται η διαδικασία των εξετάσεων για την απόκτηση του διπλώματος, το περιεχόμενο των σπουδών του και επίσης αναγράφονται τα ονόματα των καθηγητών του.
1 σελίδα, 210 x 169 mm. $ «... Vous ne m’avez point demandé, et j’ ai oublié de vous dire où il fallait adresser la caisse de livres que vous m’ avez procurés. Cette caisse doit être emballée en toile grasse et être bien conditionnée, parce qu’ elle doit passer la mer. On la marquera D P No 1 et on l’ adressera par le roulier à Marseille à Mr Barthelemy Badetti. Je vous prie, Monsieur, de l’expédier au plutôt qu’ il vous sera possible, en me marquant le jour de l’expédition pour en prevenir ceux qui doivent la recevoir. En attendant, recevez l’assurance de ma considération... » («...Δε με ρωτήσατε και ξέχασα κι εγώ να σας πω, πού πρέπει να σταλεί το κιβώτιο με τα βιβλία που με προμηθεύσατε. Το κιβώτιο πρέπει να τυλιχτεί με χοντρό καραβόπανο και να συσκευασθεί καλά, γιατί θα πρέπει να περάσει τη θάλασσα. Θα αναγράψουμε D P No 1 και θα σταλεί με πλοίο στη Μασσαλία, στον κύριο Barthelemy Badetti. Σας ζητώ, κύριε, να το στείλετε το συντομότερο δυνατό, επισημαίνοντάς μου την ημέρα αποστολής, για να ειδοποιήσω αυτούς που πρόκειται να το λάβουν. Στο μεταξύ, λάβετε τη διαβεβαίωση της εκτίμησής μου...»). $ Ο Κοραής πιθανώς αποστέλει αντίτυπα του έργου του Πρόδρομος Ἑλληνικῆς Βιβλιοθήκης, το οποίο εκδόθηκε στο Παρίσι από τον Firmin Didot το 1805.
Το έγγραφο φέρει τη σφραγίδα της Κοινότητος της Νήσου Ύδρας με χρονολογία 30 Μαρτίου 1793.
Δίφυλλο. $ Ο Γάλλος διοικητής πιστοποιεί ότι καθ’ όλον τον χρόνο της υπηρεσίας του Γρίβα στη Ζάκυνθο είχε ενταχθεί στον αλβανικό λόχο των Επτανησίων, υπηρετούσε ως φρούραρχος και ότι διακρίθηκε για τον ζήλο και την ευπείθειά του. Εκδόθηκε στη Ζάκυνθο στις 25 Μαρτίου 1808 και σφραγίζεται με ανάγλυφη σφραγίδα σε βουλοκέρι.
Δίφυλλο. $ Πατέντα ασφαλούς ταξιδιού απευθυνόμενη προς όλες τις θαλάσσιες δυνάμεις του Ιονίου εκ μέρους του Αλή Πασά Ιωαννίνων και Τρικάλων για λογαριασμό του καπετάν Δράκου Γρίβα, καθώς και της οικογένειάς του και των συντρόφων του, που πρόκειται να μετακομίσει από τη Ζάκυνθο στην Βόνιτσα, την πατρίδα του. Το έγγραφο είναι γραμμένο στα ιταλικά, εκδόθηκε κατά τη διαμονή του Αλή Πασά στην Πρέβεζα, υπογράφεται στα ιταλικά και σφραγίζεται με τη σφραγίδα του με χρονολογία 8/20 Απριλίου 1809.
Δίφυλλο. $ Επιστολή με την οποία του δίνει την εντολή να μη κάνει «ορτάκη» (συνέταιρο) τον αδελφό του, αλλά να είναι σε υποδεέστερη θέση παρά την επιθυμία του αποδέκτη της επιστολής.
Δίφυλλο μακρόστενο. $ Ο Παύλος Καρδαμήτζης και η σύζυγός του Βιτώρια παντρεύουν την κόρη τους Ελισάβετ με τον ευγενέστατο κύριο Μιχαήλ Μαρκοπολίτη και συντάσσουν το παρόν προικοσύμφωνο, όπου καταγράφεται λεπτομερώς η πλούσια και διατιμημένη προίκα της κόρης. Υπογράφεται ιδιοχείρως από τον παραλήπτη της προίκας, τέσσερις μάρτυρες μεταξύ των οποίων και ο νομοφύλαξ της μητροπόλεως Σμύρνης Δανιήλ και τέλος επιβεβαιώνεται στην αρχή του με την επίσημη και μεγαλοπρεπή υπογραφή του μητροπολίτη Σμύρνης Ανθίμου. $ Το έγγραφο έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία για το περιεχόμενό του.
Δίνεται η εντολή σε εκτιμητές της παραγωγής ελαιοκάρπου να εκτιμήσουν τα μερτικά που ανήκουν στον Νικόλαο Μιζότερο στο χωριό Ποταμός. Ακολουθούν χειρόγραφα τα ξεχωριστά πρακτικά εκτίμησης πέντε εκτιμητών.
Χαρτί, 180 x 120 mm., 8 φ. $ Περιέχονται αναγραφές ομολογιών χρεοφειλετών, τόκων, ενθυμήσεις γέννησης παιδιών. Αναγράφονται μόνο βαπτιστικά ονόματα και το νόμισμα που αναφέρεται είναι το γρόσι. Τοπωνύμια δεν αναφέρονται. Τα μισά φύλλα γραμμένα ανάστροφα. Καλύπτεται με μαύρο δερμάτινο δίφυλλο και κλείνει με κορδόνι.
Γραμμένο με μελάνι σε τεύχος 50 φύλλων, 155 x 110 mm., 101 σ. Ο τίτλος στη σ. [1] (η λευκή σελίδα στο verso του τίτλου δε συμπεριλαμβάνεται στη σελιδαρίθμηση), αυτόγραφη σελιδαρίθμηση, υπογεγραμμένο και χρονολογημένο στο τέλος: «Τέλος καί τῷ θεῷ δόξα / ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ / Μιχαηλίδης. 1836: Μαρτίου: 15: / τό ἔγραψα / τό τεχνολογικόν / καί ὀρθογραφικόν» και στη σ. 91 (κυκλικά, μέσα σε παράσταση φιδιού που τρώει την ουρά του): «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ / Μαρ: 15: / Κ: Μ: / 1836». Επίτιτλα στις σ. [2] και 69 και μικρές ζωγραφικές παραστάσεις στις σ. 12, 29, 55 και 91, κτητορική σημείωση στο τέλος (σ. 101): «καί τόδε ξύν τοῖς ἄλλοις / ὑπάρχει ἐμοῦ τοῦ Κων / σταντίνου Μιχαηλίδου». Περγαμηνή σύγχρονη με τη γραφή (φθορές, υπογραφή και ημερομηνία στο πάνω κάλυμμα (ελεύθερο), παράσταση ιστιοφόρου στο κάτω). $ Ο Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης, πατέρας του λογοτέχνη Κλεάνθη Μιχαηλίδη (φιλολογικό ψευδώνυμο: Αργύρης Εφταλιώτης) δίδαξε στην Τένεδο και τη Μυτιλήνη. Το 1857 επέστρεψε στη γενέτειρά του, το Μόλυβο (Μήθυμνα), όπου ελλείψει ελληνικού σχολείου ίδρυσε την πρώτη μεικτή ιδιωτική Σχολή και δύο χρόνια μετά πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Αδελφότητος Μουσών Μεθύμνης και της Βιβλιοθήκης της. $ Το παρόν χειρόγραφο (αντιγραφή των σ. 69-136 της έντυπης έκδοσης) το έγραψε κατά πάσα πιθανότητα στη Σύρο, ως μαθητής γυμνασίου με διευθυντή τον Νεόφυτο Βάμβα.
1 σελίδα, 196 x 135mm. (οξείδωση). Σε κορνίζα. $ «... Dal Sig. Pellegrino Ghigi mi sono state pagate lire cinquanta sterline per altrettanta somma da esso ricevuta a quitanza del biglietto del Banco di firma Ransom di Londra portante la data [... Jeultel (Juillet)] 1820. col no 620. giratogli sotto questo giorno. La presente io rilascia per dupplicato, e per garanzia del sud. Sig. Ghigi». $ Ο Byron υπογράφει την απόδειξη για την παραλαβή 50 λιρών Αγγλίας από τον Pellegrino Ghigi σε αντάλλαγμα ισόποσου τραπεζογραμματίου που εκδόθηκε από τους τραπεζίτες του στο Λονδίνο. $ Σύμφωνα με χειρόγραφο σημείωμα-επιστολή τοποθετημένο σε παράθυρο στην πίσω όψη της κορνίζας με τόπο και ημερομηνία: Αλεξάνδρεια, 1 Μαΐου 1901, η παρούσα απόδειξη είναι αυτή που κράτησε ο Ghigi (o Byron τις υπέγραφε εις διπλούν), με τον οποίο ο τότε κάτοχος και συντάκτης της επιστολής, Pavlo Burdese, συνδεόταν με στενή συγγένεια, και τώρα τη χαρίζει πιστοποιώντας την αυθεντικότητα της υπογραφής του Byron, στον πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας Αλεξάνδρειας, Μιχαήλ Σαλβάγο και τη σύζυγό του (Αργίνη Μπενάκη). $ Σχεδόν πανομοιότυπο σημείωμα για τον Pellegrino Ghigi με χρονολογία «Febbraio 1821» συμπεριλαμβάνεται στο “Born for opposition”, Byron’s letters and journals, edited by Leslie A. Marchand, volume 8, 1821, Cambridge, Massachusetts, 1978, σ. 71. Εκείνο το σημείωμα είναι γραμμένο από το χέρι του οικονόμου και προσωπικού γραμματέα του Byron κατά τα έτη 1819-1824, Antonio Lega Zambelli, όπως κατά πάσα πιθανότητα είναι και το παρόν σημείωμα.
α) Μονόφυλλο γραμμένο και στις δύο όψεις. Φέρει τίτλο «Ὡδὴ πρὸς τοὺς ἤῤῥοας τῆς Ἑλλάδος» και αποτελείται από 13 άτεχνους δεκατρισύλλαβους στίχους με ύφος θουρίου. Ο συντάκτης άγνωστος. Αναφέρονται οι Υψηλάντης, Καρατζάς, Παλαιών Πατρών Γερμανός και βεβαίως οι αρχαίοι Έλληνες Θεμιστοκλής, Μιλτιάδης, Επαμεινώνδας, Αλκιβιάδης. Αρχίζει: Πνεύματα τῶν προγόνων ψυχὲς Ἑλλαδιτῶν / ξυπνήσαται νὰ ἰδῆται σκοπὸν τὸν ποθητῶν. β) Δίφυλλο με τρία διαφορετικά στιχουργήματα: 1) (σ. 1-2) Ανεπίγραφο. Αναφέρεται στον Αγώνα του ’21 και στους ήρωές του με κεντρικό νόημα ότι οι Ελληνες είναι οι μόνοι ικανοί να ελευθερώσουν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και τους άλλους λαούς των Βαλκανίων με στόχο την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Το σύμβολό του είναι η ηρωϊκή φουστανέλλα. Ο συγγραφέας άγνωστος, λόγιος, δημοτικιστής. Αποτελείται από 56 ζευγαρωτούς ομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους. Αρχή: Ἄσπριζε τότε, ἄσπριζε σὰν χιόνι φουστανέλλα / ς’τοῦ Νικοτσάρα τὸ κορμί, ς’ τοῦ Γρίβα, ς’ τοῦ Τζαβέλλα. Τέλ.: Πρῶτ’ ἀπ’τὴν Πόλι κ’ ὕστερα ς’τὸν Ἅγιον Τάφον πᾶτε / παιδιὰ ἀνίσως καὶ δὲν τὴν δῶ νὰ μοῦ τὴν χαιρετᾶτε. Το κείμενο φαίνεται να είναι απόσπασμα από μεγαλύτερη ποιητική σύνθεση. (2) (σ. 3) Ανεπίγραφο. Αποτελείται από 8 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και όπως φαίνεται από το περιεχόμενο αποτελεί το τέλος εκτενεστέρου πατριωτικού ποιήματος. Αρχή: Γειά σου χαρά σου Ῥήγενα τῆς εἴπαμε μιὰ μέρα…Τέλ.: Σταυρὸ γιατὶ ἐσταύρωσες εἰς τὴν Τουρκιὰ τὴν Κρήτη (;). (3) (σ. 4) Ανεπίγραφο ερωτικό ποίημα με 6 τετράστιχες στροφές και δίστιχη αντιστροφή με επτασύλλαβους στίχους και με σταυρωτή ομοιοκαταληξία. Χαρακτηριστική η αντιστροφή όπου επαναλαμβάνεται πάντα ο πρώτος στίχος της που ομοιοκαταληκτεί με τον δεύτερο, που είναι διαφορετικός. Η πρώτη στροφή και αντιστροφή: Πικραμένη μοναχὴ / Δὲν ἠξεύρω τὶ νὰ γένω; / Τὸν καλόν μου περιμένω / Μ’ ἔλεγε πῶς θὰ ἐλθῇ. / Ἄχ! λουλὴ ! ἄχ λουλή / Τὶ νὰ γένω ἡ πτωχή.
Δίφυλλο μεγάλων διαστάσεων. $ Εκδόθηκε από την αγγλική διοίκηση των Ιονίων Νήσων για λογαριασμό του πλοιάρχου Pietro Rococich, ιδιοκτήτη της μπομπάρντας La Costante Sara, με την οποία δηλώνεται ότι ανήκει στους κατοίκους των Ιονἰων Νήσων και απολαμβάνει όλων των προνομίων ελευθέρας διέλευσης από όλες τις φίλιες ναυτικές δυνάμεις. Υπογράφεται από τον Άγγλο Αρμοστή του κράτους των Ιονίων Νήσων Frederick Adam και εκδόθηκε στην Κέρκυρα το έτος 1824, ισχύει για έξι μήνες και σφραγίζεται με επικολλημένη χάρτινη ανάγλυφη σφραγίδα. Στο οπισθόφυλλο φέρει τέσσερις ανανεώσεις της ισχύος της πατέντας με την υπογραφή επίσης του Frederick Adam.
Δίφυλλο. $ Ο Αντώνης Σταματάκης παντρεύει τη θυγατέρα του Ανδριάνα με τον Διονύσιο Λιβανό του Θεοδωρή και του δίδει προίκα χωράφια, των οποίων ορίζονται τα σύνορα λεπτομερώς. Το έγγραφο συντάσσεται από τον γραμματέα της κοινότητος Νικόλαο Θεοδώρου Λειμβαίο, υπογράφεται από τους δημογέροντες Γεώργιο Πρωτονοτάριο και Ιωάννη Κόντη και τέλος βεβαιώνεται από τον σκευοφύλακα και επίτροπο του αρχιερέως, σφραγίζεται με τη σφραγίδα της κοινότητος Σερίφου με χρονολογία 1822.
Μονόφυλλο, 230 x 370 mm. (οξείδωση). Εν μέρει έντυπο και συμπληρωμένο με το χέρι, αντίτυπο συμπληρωμένο στο Ναύπλιο στις 5 Μαΐου 1826 για το πολεμικό πλοίο «Ἀχιλλεύς» με κυβερνήτη τον Θεοδωράκη Δημητρίου Λαζάρου, υπογεγραμμένο από τους Α. Ζαΐμη, Π. Μαυρομιχάλη, Αν. Δηλιγιάννη, Γ. Σισίνη, Δ. Τσαμαδό, Α. Χατζηαναργύρου, Σπ. Τρικούπη, Ι. Βλάχο και Π. Δημητρακόπουλο, προσυπογράφει ο Γεν. Γραμματέας Κ. Ζωγράφος. Σφραγίδα [Μαζαράκης 178].
1 σελίδα, 252 x 200 mm. Σφραγίδα [Μαζαράκης 178]. $ «... Κατά διαταγήν τῆς Διοικήσεως προσκαλεῖσθε νά παραδώσετε εἰς τόν ἐπιφέροντα τό παρόν εὐγενέστατον Κύριον Ἀναγνώστην Μοναρχίδην τάληρα δίστυλα τρεῖς χιλιάδας Ἀρ. 3000 τελ. ἐκ τῶν ἐν τῇ φρεγάτᾳ μεινάντων χρημάτων. Τά δέ ἐναπολειπόμενα νά κρατήσετε ἐν τῇ φρεγάτᾳ...».
3 σελίδες, 228 x 182 mm. $ Για τον Στ. Βαλλιάνο βλ. στο Ἀρχεῖον τοῦ στρατηγοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη, Αθήνα 1907, τ. Β΄, σ. 415-6.
1 σελίδα, 297 x 206 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («Ἀρ. ... ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. / Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»), προσυπογράφει ο Γραμματεύς της Επικρατείας Ν. Σπηλιάδης, σφραγίδα [Μαζαράκης 332]. $ «Εἰς ἀπάντησιν τῆς ὑπ’ ἀρ. «207» ἀναφορᾶς σας, ἔχετε τήν ἄδειαν νά πληρώσετε τά δίστηλα τριάκοντα, ἀρ. «30» μετά τοῦ τόκου αὐτῶν διά τόν Κύριον Σπυρίδωνα Σημηριώτην πρός ἐξόφλησιν τῆς ὑπ’ ἀρ. «212» Χρεωστικῆς ἀποδείξεως τῆς Τραπέζης...». Σε κορνίζα.
Μονόφυλλο, 525 x 380 mm. (οξείδωση, σχίσιμο πάνω στο μέσο, επιδιορθώσεις με ταινίες χαρτιού στην πίσω όψη). Το κείμενο σε ξυλόγραφο διακοσμητικό πλαίσιο, ξυλόγραφη βινιέτα πάνω στο μέσο. Εν μέρει έντυπο και συμπληρωμένο με το χέρι, αντίτυπο συμπληρωμένο στις 15 Απριλίου για τον Θεοδ. Δ. Λαζάρου, υπογεγραμμένο από τους Ιωάννη και Βιάρο Καποδίστρια, ανάγλυφη επικολλημένη σφραγίδα.
1 και 1 σελίδα, 267 x 212 και 216 x 168 mm. $ «... Ταῦτα, φίλε συμπατριῶτα, ἐπρόσθεσα· μεγαλῃτέραν τῳόντι προσφοράν, πάλι τό λέγω, δέν ἐμπορῶ νά κάμω. Δέν ἠδύνατο ὁ ἐν Μασσαλίᾳ κύριος Ἰωάννης Μαυροκορδάτος νά περάσῃ εἰς τούς Παρισίους διά όλίγας ἡμέρας, καί νά παραλάβῃ τήν Βιβλιοθήκην τοῦ ἀοιδίμου Κοραῆ μας; ...» (12 Ιουνίου). $ «... Εἰς τοῦτο λοιπόν, ἐπειδή κατά τούς λόγους τοῦ κυρίου Τουμαζῆ Ῥάλλη ἡ Βιβλιοθήκη τοῦ ἀειμνήστου ἐκτιμήθη ἐννέα χιλιάδας φράγκα, καί ἐπειδή ὁ κύριος Διδότος ἠγόρασεν, ὡς λέγει ὁ αὐτός Ῥάλλης, τά εὐρισκόμενα εἰς τούς Παρισίους ἀντίτυπα τῶν ἐκδόσεών του διά ἕξ χιλιάδας φράγκα, διά νά κανονισθῶμεν ὡς τόν περί συνδρομῆς τρόπον, παρακαλοῦμεν, ἄν ἐγκρίνετε τήν γνώμην μας, νά ζητήσετε παρά τοῦ κυρίου Φ. Φουρναράκη πόσα εἶναι τά συναχθέντα ἐκ τῆς πωλήσεως τῶν ἐκδόσεων τοῦ ἀοιδίμου, πόσα τά ὀφειλόμενα εἰς ἀποπλήρωσιν τῶν χρεῶν του καί πόσα περίπου τά ἀναγκαιούμενα ἔξοδα διά την μετακόμισιν τῆς Βιβλιοθήκης. [...] Ἀφού δέ ἡ ὑπόθεσις αὔτη ἐξομαλισθῇ, μένει νά γίνῃ σκέψις περί τοῦ τόπου, εἰς τόν ὁποίον πρέπει νά ἐναποτεθῇ ἡ Βιβλιοθήκη...» (24 Οκτωβρίου). (2)
1 σελίδα, 284 x 203 mm. (ελαφρά οξειδωμένο, μικρές φθορές). Λιθόγραφη επικεφαλίδα, ανάγλυφη επικολλημένη σφραγίδα.
1 σελίδα, 289 x 211 mm., σφραγίδα σε βουλοκέρι. $ «... Εὐαρεστούμεθα νά διορίσωμεν καί διορίζομεν διά τοῦ παρόντος Ἡμέτερον Ἱπποστασιάρχην τόν Ἡμέτερον Ὑπασπιστήν καί Ὑποστράτηγον Κον Γαρδικιώτην Γρίβα, προσδιορίζοντες τάς ἐκ τοῦ Ἡμετέρου Ἀνακτορικοῦ Ταμείου ἀποδοχάς του ἀντί τῶν ἄχρι τοῦδε 250 Δραχμῶν εἰς τριακοσίας (ἀρ. 300) Δραχμάς κατά μῆνα...». [μαζί:]Ἔγγραφο μέ τήν ὑπογραφή του («Ὄθων») σχετικό μέ τόν διαχωρισμό τῆς διεύθυνσης τοῦ Ἱπποστασίου καί τοῦ Αὐλαρχείου καί τόν προσδιορισμό τῶν καθηκόντων. Αθήνα, 1 Ιανουαρίου 1846. $ 1 σελίδα, 296 x 208 mm., σφραγίδα σε βουλοκέρι. (2)
Δίφυλλο.
1 σελίδα, 210 x 176 mm. $ Πρόκειται για το Une lecture à Constantinople en 1820 (Παρίσι, Charles Douniol, 1859), στο οποίο ο συγγραφέας του Chants du peuple en Grèce (Παρίσι 1851) μεταφράζει τους Πέρσες του Αισχύλου. $ «...M’ a été d’autant plus agréable qu’ il me vient de la part d’un homme d’État qui à une profonde connaissance de la littérature classique, a toujours joint les sentiments les plus nobles pour la Grèce. Votre publication prouve que ni l’amour pour les études classiques, ni les sentiments de sympathie pour le peuple grec ne vieillissent dans votre coeur... ».
Τόμος 219 φύλλων στον οποίο έχει αντιγραφεί η αλληλογραφία του με τους προϊσταμένους του υπουργούς (Aali Pacha και Fuad Pacha) και άλλα έγγραφα, 334 x 220 mm. (τα 75 τελευταία φύλλα λευκά). Δέρμα σύγχρονο με τη γραφή στη ράχη και τις γωνίες (μικρές φθορές, σπασμένη η πάνω σύνδεση, ο τίτλος με χρυσό στο πάνω κάλυμμα, μαρμαρογραφημένα τα ακρόφυλλα, ex-libris Στ. Καραθεοδωρή). [μαζί, δεμένα ομοιόμορφα:] Rapports, 1867[-1870]. $ Αντίγραφα σε ημιδιαφανές χαρτί των εκθέσεων του των ετών 1867-1870 δεμένα σε 4 τόμους, 285 x 230 mm. (κάποια φύλλα αναδιπλούμενα). Τίτλοι με χρυσό στο πάνω κάλυμμα, ex-libris Στ. Καραθεοδωρή. (5)
Γραμμένο με μελάνι σε τεύχος 3 διφύλλων πιασμένων με κορδόνι στο αριστερό τους περιθώριο, 335 x 205 mm., [10] σ. (χαρτί γαλάζιου χρώματος, το τελευταίο φύλλο κενό). $ «... Ὄχι μόνον ἡ Κυβέρνησις οὐδέποτε ἔπραξε καλόν τι ἐν τῷ τόπῳ, ἀλλά μετεχειρίσθη πάντα τά δυνατά μέσα πρός καταστροφήν αὐτοῦ. Τάς διαιρέσεις ἐθώπευσε, ὑπέβαλε τούς Κερκυραίους ὑπαλλήλους εἰς προγραφήν, καθότι ἡ Κέρκυρα άναλόγως τῶν λοιπῶν Ἐπαρχιῶν δέν ἔχει οὔτε τό εἰκοστόν τῶν ὑπαλλήλων οὕς ἐδικαιοῦτο νά δώσῃ εἰς τό Κράτος, ἡ νεολαία, ἥτις διά τῆς Ἐθνικῆς ἀποκαταστάσεως περιέμενεν εὐρύ στάδιον, μαραίνεται, τό ἐμπόριον παρημελήθη, ἡ ἐσωτερική βιομηχανία ἐχαλαρώθη, ἡ γεωργία δέν ἐνεψυχώθη, ἡ ὑπαλληλία καί αὐτή ἡ δικαστική, ὁσάκις δέν γίνεται ὄργανον τῶν φατριῶν, εὑρίσκεται εἰς ἀέναον κίνησιν ἐμβάλλουσαν εἰς κίνδυνον τήν ζωήν, τήν τιμήν καί τήν ἰδιοκτησίαν τοῦ πολίτου, αἱ συντάξεις δέν δίδονται εἰς πολλούς ἐκ τῶν ἐχόντων δικαίωμα, ἡ φορολογία, βαρέα διά τοῦς Ἕλληνας ἐν γένει, βαρυτέρα καί ἄνισος εἷναι ἐν Κερκύρα...».
Χειρόγραφο γραμμένο σε τεύχος 205 φύλλων, 206 x 160 mm., [1]-284 + [1]-20 σ. (τα δύο τελευταία φύλλα λευκά). Τίτλος («Βοτανική ὑπό Θ. Ὀρφανίδου») στο πρώτο φύλλο (δεν συμπεριλαμβάνεται στη σελιδαρίθμηση), στις σ. [1]-20: «Πίναξ τῶν περιεχομένων». Συμπληρώσεις από άλλο χέρι σε ορισμένα φύλλα, με την ίδια γραφή σε λευκό φύλλο στο τέλος: «Θεόδωρος Ὀρφανίδης / Βοτανικός / Botaniste - herborisant / Professeur à l’université nationale / Directeur au jardin des plantes / Élève du Brogniard / Membre de la société botanique de Petersbourg à 1869», μικρά σχέδια σε κάποια φύλλα. Δερμάτινη ράχη και καλύμματα από έκδοση τέλους του 19ου αιώνα/αρχές 20ού (νεότερα ακρόφυλλα, έχουν διατηρηθεί 2 λευκά φύλλα λεπτότερου χαρτιού στην αρχή και το τέλος, πιθανώς από την αρχική βιβλιοδεσία). $ Ο Θεόδωρος Γ. Ορφανίδης (1817-1886), βοτανολόγος, ακαδημαΐκός και ποιητής, θεωρείται ο θεμελιωτής της νεοελληνικής επιστημονικής φυτολογίας. Το παρόν χειρόγραφο αποτελεί πιθανόν μία καταγραφή από τα μαθήματα βοτανικής που παρέδιδε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο διορίστηκε ως τακτικός καθηγητής το 1854. Στη θέση αυτή παρέμεινε για περισσότερο από τριάντα χρόνια, ενώ παράλληλα διετέλεσε έφορος του Βοτανικού κήπου και του Δημόσιου δενδροκομείου.
πλάγιο 8ο (138 x 209 mm.), [66] φ. Περιέχει μεταξύ άλλων ποιήματα στα γαλλικά των Alphonse de Lamartine, Alfred de Musset, Andre Chénier, Sully Prudhomme, Henri-Charles Read και Friedrich Schiller γραμμένα είτε από την ίδια είτε από συγγενικά της κυρίως πρόσωπα (Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, Παντίας [;] Κοντόσταυλος, Παύλος Κουντουριώτης, Mαρία Δ. Κουντουριώτη, μέλη της οικογένειας Ρούφου κ. ά), ένα σχέδιο με μολύβι, ένα με μελάνι, ένα ολοσέλιδο σχέδιο με μολύβι και λευκό χρώμα και δύο συνθέσεις με τέμπερα και υδατογραφία. Δέρμα (λείπει το μεγαλύτερο τμήμα της ράχης, εμπίεστη διακόσμηση στα καλύμματα, στο πάνω κάλυμμα με χρυσά γράμματα: «ALBUM»).