ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 4ο (245 x 195 mm.), 248 σ. (ὁμοιόμορφη ὀξείδωση). Ἑλληνικό κείμενο καί λατινική μετάφραση σέ 2 στῆλες, χαλκόγραφο τυπογραφικό σῆμα στόν τίτλο, χειρόγραφες σημειώσεις στά ἑλληνικά τῶν ἀρχῶν τοῦ 19ου αἰώνα στά περιθώρια. Ἀρχικά εὔκαμπτα χαρτόνια (λίγο λερωμένα, ἀξάκριστο ἀντίτυπο).
Brunet, IV, στ. 950, Hoffmann, III, σ. 310, Οἰκονομόπουλος, σ. 647.
8ο, ια´ + 119 σ. (σφραγίδα στόν τίτλο, ἐλαφρά ὀξειδωμένα τά περιθώρια). Ξυλόγραφες βινιέτες, κατάλογος συνδρομητῶν. Πάνινη ράχη. Ἠλιού, 1835. 59.
8ο, (12)-127 σ. Ἀρχικά ἐξώφυλλα. Ἠλιού & Πολέμη, 1900.972.
2 τόμοι, 4ο, viii + 438 καί vii + 597 σ. Τίτλοι στά ἀγγλικά καί ἑλληνικά σέ ἀντικρυστές σελίδες, κείμενο σέ 2 στῆλες. Νεότερη περγαμηνή στή ράχη καί τίς γωνίες (ἐλαφρά λερωμένη, δερμάτινη ἐτικέτα μέ τόν τίτλο στή ράχη, χρυσωμένη ἡ πάνω ἀκμή, ἀξάκριστο, ex-libris Arthur C. Headlam). Ἠλιού & Πολέμη, 1895.550 & 1900.567. (2)
124 x 177 mm. (ἡ πάνω πλευρά ξακρισμένη κατά τό περίγραμμα τῆς παράστασης τῶν καλυμμάτων), [10] σ. Ἐξολοκλήρου λιθογραφημένη ἔκδοση, χωρίς τίτλο, τό κείμενο ἀρχίζει στό ἐσωτερικό τοῦ πάνω καλύμματος καί τελειώνει στό ἐσωτερικό τοῦ κάτω, μέ 4 ὁλοσέλιδες χρωμολιθογραφίες καί 6 δίχρωμες εἰκόνες ἐντός
κειμένου. Ἀρχικά χρωμολιθόγραφα χαρτόνια μέ παράσταση κουνελιού.
122 x 176 mm. (ἡ πάνω πλευρά ξακρισμένη κατά τό περίγραμμα τῆς παράστασης τῶν καλυμμάτων), [10] σ. Ἐξολοκλήρου λιθογραφημένη ἔκδοση, χωρίς τίτλο, τό κείμενο ἀρχίζει στό ἐσωτερικό τοῦ πάνω καλύμματος καί τελειώνει στό ἐσωτερικό τοῦ κάτω, μέ 4 ὁλοσέλιδες χρωμολιθογραφίες καί 6 δίχρωμες εἰκόνες ἐντός
κειμένου. Ἀρχικά χρωμολιθόγραφα χαρτόνια μέ παράσταση πάπιας.
8ο, 18 σ. (σφραγίδα στόν τίτλο). Ἀρχικά ἐξώφυλλα (κομμένη καί συμπληρωμένη μία γωνία, πρόχειρη ἐπιδιόρθωση στή ράχη, μικρές φθορές). Ἠλιού & Πολέμη, 1896.627.
48 σ. Ἀρχικά ἐξώφυλλα (ἀποκολλημένα ἀπό τή ράχη).
πλάγιο ἐπίμηκες (110 x 210 mm.), 24 φ. Ἐξολοκλήρου λιθογραφημένη ἔκδοση, χωρίς ἰδιαίτερο φύλλο τίτλου (τά στοιχεῖα τῆς ἔκδοσης ἀπό τό ἐξώφυλλο). Ἀρχικά εἰκονογραφημένα ἐξώφυλλα (λιθογραφημένα, μικρές φθορές, στό κάτω ἐξώφυλλο ἡ ἔγκριση τοῦ Ὑπουργείου Ἐκκλησιαστικῶν καί Δημοσίας Ἐκπαιδεύσεως). ΑΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΗΤΟ.
4ο , λζ´ + 663 + 85 σ. (λείπει τό τελευταῖο (λευκό) φύλλο, τρύπες ἀπό ἔντομο στό ἐσωτερικό καί τό ἐξωτερικό περιθώριο τῶν πρώτων κυρίως τευχῶν, ἐπιδιορθωμένο σχίσιμο σ’ ἕνα φύλλο: σ. 543-544, λεκές ἀπό νερό στό ἐξωτερικό περιθώριο τῶν πρώτων φύλλων, λερωμένα 3 φύλλα: σ. 285-290). Κτητορική σημείωση στή σ. λζ´ . Νεότερη δερμάτινη ράχη (μικρές τρύπες ἀπό ἔντομο στήν κορυφή της). Λαδᾶς & Χατζηδῆμος, Ι, 158, Ἑλληνική Βιβλιοθήκη, 1283, Λαγανᾶς 482. $ Ὁ τίτλος τοῦ πρωτοτύπου εἶναι: L’ Authenticité des livres tant du Nouveau que l’ Ancien Testament, démontrée, et leur véridicité défendue. Ou réfutation de la Bible enfin expliquée de V... (Παρίσι 1782). Ἀποδίδεται συχνά στόν Jean-Marie-Bernard Clément, ὁ ὁποῖος ἄσκησε ὀξεία κριτική στόν Βολταῖρο, δέν εἶχε ὅμως καμιά σχέση μέ τό παρόν ἔργο.
12ο (164 x 100 mm.), 1106 σ. (σχίσιμο σ’ ἕνα φύλλο: σ. 989-90, ἐλαφρά ὀξειδωμένο ἀντίτυπο). Πρωτότυπο καί μετάφραση σέ 2 στῆλες. Δέρμα τῆς ἐποχῆς τῆς ἔκδοσης (ξαναφτιαγμένη ἡ ράχη, ἔχει διατηρηθεῖ ἡ ἀρχική, μικρές φθορές). Ἠλιού, 1810.26, Darlow & Moule, 4963. $ Ἡ πρώτη ἔκδοση τῆς Καινῆς Διαθήκης ἀπό τή Βιβλική Ἑταιρεία (British and Foreign Bible Society) γιά τό ἑλληνικό ἀναγνωστικό κοινό. Ἡ ἔκδοση στηρίχτηκε στή μετάφραση τοῦ Μάξιμου Καλλιουπολίτη (1638), ὅπως τήν εἶχε ἐπεξεργαστεῖ ὁ Ἀναστάσιος Μιχαήλ στήν ἔκδοση τῆς Χάλλης (1710).
4ο (206 x 127 mm.), ιε´ + 113 σ. (σφραγίδα τοῦ «Φροντιστηρίου τῆς Τραπεζοῦντος» στή σ. γ´ , κομμένη ἡ κάτω ἐξωτερική γωνία τοῦ τελευταίου φύλλου, μέ μερική ἀπώλεια κειμένου, τρύπα ἀπό ἔντομο στό πάνω περιθώριο τῶν τελευταίων φύλλων, λερωμένος ὁ τίτλος). Νεότερη δερμάτινη ράχη. Ἠλιού 1830.100, Λαγανᾶς 921. $ Ὑπάρχουν καί ἀντίτυπα τυπωμένα σέ 8ο σχῆμα.
32ο, 452 σ. (ἐλαφρά ὀξειδωμένο). Μέ 5 ὁλοσέλιδες ξυλογραφίες. Ἀρχικό δέρμα (μικρές φθορές, χρυσή διακόσμηση στά καλύμματα, χρυσωμένες οἱ ἀκμές). Σέ θήκη. Γκίνης & Μέξας, 7897 (3 μόνον ἀντίτυπα).
3 τόμοι, 8ο, λβ´ + 599, η´ + 696 καί θ´ + 560 σ. (κομμένα καί συμπληρωμένα τμήματα στό φύλλο τίτλου τοῦ Α´ τόμου, ἐπιδιορθωμένο σχίσιμο στά 3 τελευταῖα φύλλα τοῦ ἴδιου τόμου, ὁμοιόμορφα ὀξειδωμένα τά φύλλα 2 τευχῶν στό Γ´ τόμο). Κατάλογος συνδρομητῶν. Νεότερη δερμάτινη ράχη (ἔχουν διατηρηθεῖ τά ἀρχικά ἐξώφυλλα, μικρές φθορές). Γκίνης & Μέξας, 9430, Ἠλιού & Πολέμη, 1864.518 & 1866. 491. (3)
8ο, 491 σ. Δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές στά καλύμματα). Legrand & Gûys, 319. $ Ἔκδοση τῆς Καινῆς Διαθήκης στά ἀλβανικά ἀπό τή Βιβλική Ἑταιρεία.
8ο, 20 σ. Ἀρχικά ἐξώφυλλα (λείπουν τμήματα ἀπό τό κάτω, λυμένο, λίγο λερωμένο τό πάνω). Ἠλιού & Πολέμη, 1895.244.
4ο, 24 + 87 σ. Δέρμα τῆς ἐποχῆς τῆς ἔκδοσης (χρυσή διακόσμηση στά καλύμματα, θυρεός καί ἀρχικό «Ο» στό κέντρο τους, λεκές στό κάτω, χρυσωμένες οἱ ἀκμές).
8ο, 35 σ. (ἐλαφρά ὀξειδωμένα λίγα φύλλα). Ἀρχικά ἐξώφυλλα (ἀξάκριστο). Γκίνης & Μέξας, 6266. $ Λιμπρέττο τοῦ Salvadore Cammarano γιά τήν ὄπερα τοῦ Gaetano Donizetti.
8ο, 324 σ. (μικρές φθορές στήν πάνω ἐσωτερική γωνία 5 φύλλων: σ. 113-22). Δέρμα τῆς ἐποχῆς τῆς ἔκδοσης (λείπει τμῆμα τῆς ράχης, φθορές, χαλαρωμένη ἡ πάνω σύνδεση). Ἠλιού 1805.39, Legrand & Pernot, 697, Λαγανᾶς 540.
Πρώτη ἔκδοση στά ἑλληνικά, 8ο, λβ´ + 136 σ. (μικρές τρύπες ἀπό ἔντομο, μεγαλύτερες στό ἐσωτερικό περιθώριο, ὀξειδωμένο ἀντίτυπο). Χωρίς ἐξώφυλλα (χαλαρωμένη ἡ ραφή τῆς ράχης). Ἠλιού 1818.43, Λαγανᾶς 656. $ Ἡ μορφή μέ τό φύλλο μικρότερων διαστάσεων στό τέλος («Σφαλμάτων διόρθωσις»).
2 τόμοι δεμένοι σ’ ἕναν, 8ο, ιδ´ + 208 καί 198 σ. (λείπει ὁ ψευδότιτλος καί τό τελευταῖο φύλλο τοῦ πρώτου τόμου: σ. 209-10, τό τελευταῖο φύλλο τοῦ Β´ τόμου: 199-200 καί ὁ κατάλογος συνδρομητῶν, κομμένο τό κάτω μισό ἑνός φύλλου: σ. 203-204, λεκέδες ἀπό νερό, λερωμένες λίγες σελίδες ἀπό τήν ἐπιχρωμάτιση τῆς ἀπέναντι λιθογραφίας, κάποια φύλλα καί πίνακες δεμένα σέ λάθος θέση, λείπει τό λιθόγραφο πορτραῖτο τοῦ Πύρρου καί ὁ ἀναδιπλούμενος λιθόγραφος πίνακας). Μέ 200 λιθογραφίες ἐκτός κειμένου ἐπιχρωματισμένες μέ τό χέρι. Πανί (βαθιά ξακρισμένο τό πάνω καί τό ἐξωτερικό περιθώριο). Ἠλιού 1838.22-3 (χωρίς ἀναφορά στό πορτραῖτο), Λαγανᾶς 992 (τ. Α´ ). $ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟ. Ὁ πρῶτος τόμος εἶναι ἀφιερωμένος στή βασίλισσα Ἀμαλία, πού θά πρωτοστατήσει ἀργότερα στή δενδροφύτευση τῆς Ἀθήνας, καί ὁ δεύτερος στόν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Στήν ἀφιερωτική ἐπιστολή πρός τόν τελευταῖο ὁ συγγραφέας ἀπαντάει καθώς φαίνεται σέ ἀρνητικά σχόλια γιά τήν ποιότητα τῆς εἰκονογράφησης: «...Γνωρίζω, ὅτι τά βιβλία μου ταῦτα πρῶτα ὄντα, δέν εἶναι ὡσάν ἐκεῖνα τῶν λαμπρῶν Παρισίων, μήτε ὡσάν τῆς ἄνω καί κάτω Γερμανίας, μήτε μέ χρυσολαμπροστίλβοντα χρώματα, καθώς τά θέλουσι μερικά ἀνθρωπάρια μέ πολλάς φρένας. Ἐγώ χωρίς νά φείδωμαι κόπους πολλούς καί ἔξοδα πολλά, καί χωρίς νά δώσω ἀκρόασιν εἰς κανένα, ἔκαμα ταῦτα πρός ὄφελος τῶν πλησίον μου, ἀφίνων τά λοιπά νά τά ἐκτελέσωσιν οἱ γινώσκοντες τά τέλεια...». Ἡ γενικά ἄτεχνη ἐπιχρωμάτιση τῶν λιθογραφιῶν παρουσιάζει διαφορές ἀπό ἀντίτυπο σέ ἀντίτυπο.
2 τόμοι δεμένοι σ’ ἕναν, 8ο, ιστ´ + 314 καί ι´ + 476 + β´ . (μικροί λεκέδες ἀπό ὀξείδωση σέ λίγα φύλλα). Ξυλογραφίες ἐντός κειμένου. Δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές). Ἠλιού & Πολέμη, 1885.781 καί 1887.768.
8ο, στ´ + 214 σ. (σφραγίδα καί μικρό σχίσιμο στόν τίτλο, ἐλαφρά ὀξειδωμένο ἀντίτυπο). Μέ ξυλογραφίες ἐντός κειμένου. Πάνινη ράχη (σχισμένη ἡ πάνω ἕνωση, μικρές φθορές στά καλύμματα). Ἠλιού & Πολέμη, 1881.230.
4ο (281 x 207 mm.), 24 σ. (ὁμοιόμορφα ὀξειδωμένος ὁ τίτλος). Ἀναδιπλούμενος δίχρωμος χάρτης στό τέλος. Πανί (ὁ τίτλος στό πάνω κάλυμμα). Ἠλιού & Πολέμη, 1894.687.
3 τόμοι, 8ο, ις´ + 334, 246 καί 279 σ. (τρύπα ἀπό ἔντομο στήν πάνω ἐσωτερική γωνία τῶν 4 πρώτων τευχῶν στόν Α´ τόμο, λεκές ἀπό νερό στό Β´ τόμο, κομμένο μικρό τμῆμα ἀπό ἕναν στοιχειοθετημένο πίνακα τοῦ Γ´ τόμου, χωρίς ἀπώλεια κειμένου). Ἀντίτυπο τυπωμένο σέ γαλάζιο χαρτί, μέ συνολικά 119 ἀναδιπλούμενους πίνακες (26 χαλκόγραφοι καί ἕνας στοιχειοθετημένος στόν πρῶτο τόμο, οἱ ιε´ καί ις´ σ´ ἕνα φύλλο, 31 χαλκόγραφοι στό δεύτερο καί 13 χαλκόγραφοι καί 48 στοιχειοθετημένοι στόν τρίτο τόμο). Δέρμα τῆς ἐποχῆς τῆς ἔκδοσης (φθορές, σελοτέιπ στήν πάνω ἕνωση τοῦ Β´ τόμου, χειρόγραφη χάρτινη ἐτικέτα μέ τό περιεχόμενο ἐπικολλημένη στό πάνω κάλυμμα τῶν τόμων Β´ καί Γ´ ). Λαδᾶς & Χατζηδῆμος, II, 119 & 169, Legrand & Pernot, 557, Ἑλληνική Βιβλιοθήκη, 1319. (3)
41 σ. Ἔκδοση ἐκτός ἐμπορίου. Ἀρχικά ἐξώφυλλα (λερωμένα).
8ο, 40 σ. (ἐλαφρά ὀξειδωμένο ἀντίτυπο, μικρός λεκές ἀπό νερό στό ἐξωτερικό περιθώριο ὅλων τῶν φύλλων). Μέ 2 ἀναδιπλούμενους στοιχειοθετημένους πίνακες στό τέλος. Ἀρχικά ἁπλά ἐξώφυλλα (ἐλαφρά λερωμένα). Γκίνης & Μέξας, 7343.
8ο , 863 σ. (χειρόγραφες διορθώσεις σέ ἀρκετά φύλλα, κάποια φύλλα δεμένα σέ λάθος θέση). Ἐξολοκλήρου λιθογραφημένη ἔκδοση. Δερμάτινη ράχη (λίγο λερωμένη). ΑΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΗΤΟ.
Χειρόγραφο σέ περγαμηνή, 20 στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (224 x 162 mm.), [8] φ. (τά 3 τελευταῖα λευκά). Κείμενο στά ἰταλικά, ἡ εἰσαγωγική φράση μέ χρυσά γράμματα («ANTONIUS PRIOLO DEI GRATIA DUX VENETIARUM»), στό φ. [5r]: «Datæ in N(ost)ro Ducali Palatio Die xvij / Augusti Ind(ictio)ne vta M.DC.XXIJ», ὑπογράφει ὁ Agostino Dolce, Segreto. Εὔκαμπτη περγαμηνή σύγχρονη μέ τή γραφή (λίγο λερωμένη, χρυσή διακόσμηση στά καλύμματα, μέ παραστάσεις τοῦ Ἁγ. Ἱερωνύμου καί ἐπισκόπου).
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 15 διπλοί στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (200 x 142 mm.), [1]4 α-κ8 κα1: [165] φ. (ἐπιδιορθωμένες φθορές ἀπό ἔντομο στό πάνω περιθώριο τῶν πρώτων καί στήν πάνω ἐσωτερική γωνία τῶν τελευταίων φύλλων, μικρότερες τρύπες διάσπαρτες κυρίως στά περιθώρια, σβησμένη σφραγίδα στά φ. ιδ/3 καί κα/1). Στό φ. α/1 ἀπό μεταγενέστερο χέρι: «Ἀρχή σύν θ(ε)ῶ ἁγίω τῆς ἁγίας Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. / στιχιρά ψαλλόμενα τῇ κυριακῇ τοῦ τελώνου καί τοῦ / φαρισαίου. Καί ταῦτα καθώς Γράφονται καί ψάλλον- / ται παρά κύρ δημητρίου τουντάμνια καί α´ ψάλ(του) κρήτης», κτητορικές σημειώσεις στά φ. [1]/1 καί α/1 («εκ των εμου μηχαηλ του παπαδο- / πουλου» καί «Ἐκ τῶν τοῦ στ[υ]λιανοῦ ἱερ[έως] τοῦ μουλιανοῦ κρητ(ός)»), ἀρίθμηση τευχῶν ἀπό τό γραφέα, χωρίς φυλλαρίθμηση, στήν ἀρχή δεμένο ἑξασέλιδο τοῦ 19ου αἰώνα («Περί τοῦ Μουσικοῦ Κανόνος»). Νεότερο δέρμα (ὄνομα τοῦ κτήτορα στή βάση τῆς ράχης: «Γ. Γ. ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΣ»). $ Γιά τό πρόβλημα τῶν αὐτογράφων τοῦ Δημητρίου Νταμία βλ. Μ. Κ. Χατζηγιακουμῆς, Χειρόγραφα ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς 1453-1820, Ἀθήνα 1980, σ. 132-3.
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 24 στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (218 x 155 mm.), [1]1 «2-3»7 «4-5»-«22-23»8 «24-25»4 335: [1] + 96 φ., [2] + 184 + (241-250) σ. (λείπουν ἕνα φύλλο μετά τό φ. 6 καί 24 μετά τό φ. 91, τρύπες ἀπό ἔντομο στά περιθώρια, λερωμένα μερικά φύλλα). Πίνακας περιεχομένων στά φ. 1-6v, τό κυρίως κείμενο στά φ. 8-89v, κτητορικές σημειώσεις («Καί τόδε σύν τοῖς ἄλλοις, ὑπάρχει ἐμού, [σβησμένο: Συμεών Ἱερο- / μονάχου Κοντοῦ, ἐκ Κώμης Γαυρίου (;)] τό ἀγόρασα γρoσια, θ´ / εἰς τούς αωιβ´ Ἰουλίου ιη´ », «καί τόδε σύν τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει ἐμού, δημητρίου / Ἱερέως πολιμένου» καί «καί τόδε σύν τοῖς ἄλλοις, ὑπάρχει ἐμού, / Ἰωάννηου Ἰερέως [σβησμένο: πολιμένου] ἀδελφοῦ μου»), ἀρίθμηση τευχῶν ἀπό τό γραφέα (κάθε τεῦχος ἀριθμεῖται δυό φορές, στήν πρώτη καί τήν τελευταία σελίδα του), μεταγενέστερη σελιδαρίθμηση, νεότερη φυλλαρίθμηση. Βιβλιοδεσία σύγχρονη μέ τή γραφή (φθορές, τά καλύμματα ἐπενδυμένα μέ δέρμα ἄλλης βιβλιοδεσίας, χαλαρωμένη ἡ ράχη).
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 9 διπλοί στίχοι ἀνά σελίδα, 8ο (145 x 100 mm.), [1]4 [2]-[14]8 [15]7 [16]-[21]8 [22]7 [23]-[24]8 [25]7 [26]-[28]8 [29]7 [30]-[31]8: [240] φ., (8-15) + (20-34) + 460 σ. (λείπουν 4 φύλλα στήν ἀρχή καί ἀπροσδιόριστος ἀριθμός φύλλων μετά τό πρῶτο τεῦχος καί στό τέλος, τρύπες ἀπό ἔντομο στά περιθώρια μερικῶν φύλλων, λεκέδες ἀπό νερό, μικροί λεκέδες ἀπό μύκητες σέ κάποια φύλλα). Νεότερα δίφυλλα στήν ἀρχή καί μεταξύ τοῦ πρώτου καί δεύτερου τεύχους, τό πρῶτο δίφυλλο μέ τίτλο στή σ. [1] («Μουσική / ἀνθολογία / περιέχουσα τά παπα- / δικά, ποιηθέντα παρά / διαφόρων ποιητῶν») καί σημείωση τοῦ Μεσσήνιου φιλολόγου Ν. Γιαννουκόπουλου στή σ. [3] (Καλαμάτα, 1-8-1944), σελιδαρίθμηση τοῦ 19ου αἰώνα (μέ λάθη), χωρίς ἀρίθμηση τευχῶν. Δερμάτινη ράχη τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰώνα (μικρές φθορές).
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 16 διπλοί στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (215 x 155 mm.), [α]8 1-148: [120] φ. (τρύπες ἀπό ἔντομο στά περιθώρια μερικῶν φύλλων, σβησμένη σφραγίδα στά φ. [α]/8, 4/3 & 14/6). Στό φ. 1/1: «Ἀρχή σύν θεῷ ἁγίῳ τοῦ μεγάλου ἑσπερινοῦ, ποιηθέντος παρά / διαφόρων ποιητῶν παλαιῶν τε καί νέων, καί ἐξηγηθέντος παρά / τοῦ μουσικολογιωτάτου λαμπαδαρίου τῆς τοῦ χ(ριστο)ῦ μεγάλης ἐκκλη- / σίας κυροῦ πέτρου τοῦ πελοποννησίου», βιβλιογραφικό σημείωμα στό φ. [α]/8 («ἡ παροῦσα ἀσματομελίῤῥητος βίβλος ἀντεγράφη παρ’ ἐμοῦ ἀναστασίου / προικοννησίου, ἐκ τοῦ ἰδιοχείρου κύρ πέτρου λαμπαδαρίου τοῦ βυζαντίου, κατά / τό αψyδ´ ἔτος. μέμνησθέ δέ μου πρός θεόν οἱ ἐντυγχάνοντες, καί ψάλλον- / τες ἐν αὐτῇ»), κτητορική σημείωση στό φ. [α]/6 («καί τόδε σύν τοῖς ἄλλοις Ἀναστασίου Διαλεγμένου»), ἀρίθμηση τευχῶν ἀπό τό γραφέα, χωρίς φυλλαρίθμηση. Νεότερο δέρμα (ὄνομα τοῦ κτήτορα στό πάνω κάλυμμα: «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΣ», κόκκινες οἱ ἀκμές). $ ΣΠΑΝΙΟ ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΙΟΥ. Ὁ Ἀναστάσιος ἦταν ἀνηψιός τοῦ σχολάρχη τῆς Πατμιάδας Βασιλείου Κουταληνοῦ. Εἶναι γνωστά ἄλλα 8 τουλάχιστον χειρόγραφά του. Βλ. Λ. & Μ. Πολίτη, «Βιβλιογράφοι 17ου-18ου αἰώνα. Συνοπτική καταγραφή», Δελτίο τοῦ Ἱστορικοῦ καί Παλαιογραφικοῦ Ἀρχείου, τ. 6, Ἀθήνα 1994, σ. 348-9.
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 22-23 στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (228 x 167 mm.), [1]-[25]8 [26]-[27]12: [224] φ. (τά φ. [5]/7 & [5]/8 λευκά). Ἡ ἀριθμητική στά φ. [1]/1-[5]/6v («[ἀρχ.] Ἀριθμητικῆς Βιβλίον Α´ . Ὁρισμοί. Ὁρισμός Α´ . Ἀριθμητική ἐστιν ἐπιστήμη, τῶν ἀριθμῶν τούς λόγους καί τά ἰδιώματα θεωροῦσα, καί πῶς δεῖ τούτοις χρῆσθαι διδάσκουσα... [τελ.] ὡς ἐκ τοῦ πρώτου προβλήματος, καί ἐξ αὐτῶν τῶν ὁρισμῶν δῆλον. Τέλος τῆς ἀριθμητικῆς»), ἡ γεωμετρία στά φ. [6]/1-[25]/8v («[ἀρχ.] Τῶν κατά Γεωμετρίαν Βιβλίων τοῦ Πρώτου Ὁρισμοί. Αος. Σημεῖόν ἐστιν, οὗ μέρος οὐθέν. Βος. Γραμμή δέ, εἰσροή σημείου... [τελ.] ἄρα καί τό κβλ τμῆμα πρός τόν ἐν αὐτῷ ἐγγεγραμμένον κβλ κῶνον, ὡς αο:βο. Τέλος τῆς Γεωγραφίας [sic] καί τῶν τοῦ Ἀρχιμήδους Θεωρημάτων»), «Περί τῆς ἐπιπέδου τριγωνομετρίας Βιβλίον ἕν» στά φ. [27]/1-10r καί «Προστεθήτω δέ τῇ τριγωνομετρίᾳ τά Θεωρήματα ταῦτα, ἀναγκαῖα ὄντα διά τήν φυσικήν» στά φ. [27]/10v-12r, γεωμετρικά σχήματα ἐντός κειμένου, βιβλιογραφικό σημείωμα στό φ. [27]/12r («Τέλος, γραφήν δέ χειρί ματθαίου λάβεν. αψyςῳ Ἰουλίου ιςῃ»), χωρίς ἀρίθμηση τευχῶν, φύλλων ἤ σελίδων. Δέρμα σύγχρονο μέ τή γραφή (λείπει τμῆμα τῆς ράχης, μικρές φθορές). $ Τό κείμενο τῆς ἀριθμητικῆς περιέχεται μαζί μέ ὁμοειδῆ κείμενα σέ χειρόγραφο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου (209). Ὁ Γ. Καρᾶς τό ἐντάσσει στίς παραλλαγές τῆς ἀριθμητικῆς τοῦ Νικηφόρου Θεοτόκη. Βλ. Οἱ ἐπιστῆμες στήν Τουρκοκρατία. Χειρόγραφα καί ἔντυπα, τ. Α´ , Ἀθήνα 1992, σ. 98.
3 σελίδες, 522 x 380 mm. Ἀντίγραφο ἐπικυρωμένο ἀπό τόν προξενικό ἀντιπρόσωπο τῆς Αὐστρίας στό Ἰάσιο (7 Σεπτεμβρίου 1810), σφραγίδα σέ βουλοκέρι.
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 10 διπλοί στίχοι ἀνά σελίδα, 8ο (170 x 110 mm.), α-κ8 [1]-[2]8: 176 φ. (τρύπα ἀπό ἔντομο στό πάνω περιθώριο τῶν πρώτων φύλλων). Περίτεχνα πολύχρωμα ἐπίτιτλα καί δίχρωμα ἀρχικά γράμματα, βιβλιογραφικό σημείωμα στό φ. 160v («τέλος τῷ δέ / συντελεστῇ / τῶν ὅλων θεῷ δόξα. αωις´ σεπτεμ. κγ´ / χείρ χριστοδούλου σμυρναίου σκούφου»), σφραγίδα τοῦ μουσικοῦ Νικ. Δούμκα (μέ κυριλλική γραφή), ἀφιέρωσή του σέ παράφυλλο τῆς ἀρχῆς («Ἐγράφη διά χειρός Χριστοδούλου / σμυρναίου Σκούφου τῇ κγ´ Σεπτεμβρ(ί)ου / αωις´ (ἰδέ σελ. 320) / Ἀνευρέθη κατά Μάρτιον τοῦ 1883 / ἐν Βελιγραδίῳ τῆς Σερβίας. / Εἰς ἔνδειξιν ἐκτιμήσεως δέ προσφέρω / τοῦτο τῷ πρωτοψάλτῃ τῆς ἐν Σταυροδρομίῳ / ἐκκλησίας τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου / κ. κ. Βασιλείῳ Ὀνουφριάδῃ / Νικόλαος Ι. Δούμκας / τῇ 20 Νοεμβρίου 1916»), ἀρίθμηση τευχῶν ἀπό τό γραφέα, νεότερη φυλλαρίθμηση. Βιβλιοδεσία σύγχρονη μέ τή γραφή, ξύλινες πινακίδες ἐπενδυμένες μέ βυσσινί δέρμα (μικρή τρύπα στή ράχη, ἐμπίεστη μπορντούρα στά καλύμματα, στό ἐσωτερικό της χρυσό πλαίσιο ἀπό ὀδοντωτή γραμμή, στό κέντρο τῶν καλυμμάτων χρυσά arabesque κοσμήματα μέ παραστάσεις τῆς Σταύρωσης καί τῆς Θεοτόκου Βρεφοκρατούσας, μαρμαρογραφημένα ἀκρόφυλλα, χρυσωμένες καί γκοφραρισμένες οἱ ἀκμές). $ ΩΡΑΙΟ ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΣΚΟΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΜΥΡΝΑΙΟΥ. Τοῦ Χριστοδούλου εἶναι γνωστά ἄλλα 6 τουλάχιστον χειρόγραφα, χρονολογημένα τήν περί οδο 1792-1813. Βλ. Λ. & Μ. Πολίτη, «Βιβλιογράφοι 17ου-18ου αἰώνα. Συνοπτική καταγραφή», Δελτίο τοῦ Ἱστορικοῦ καί Παλαιογραφικοῦ Ἀρχείου, τ. 6, Ἀθήνα 1994, σ. 640.
Χειρόγραφο σέ χαρτί, 14 διπλοί στίχοι ἀνά σελίδα, 4ο (224 x 145 mm.), [139] φ. (πολυάριθμες μικρές τρύπες ἀπό ἔντομο, σβησμένη σφραγίδα στά φ. [2], [44] & [83]). Ὁ τίτλος στό φ. [2], κτητορική σημείωση σέ παράφυλλο τῆς ἀρχῆς («καί τόδε σύν τοῖς ἄλλοις Ἀναστασίου Διαλεγμένου Κουτ(αληνοῦ;)»), χωρίς ἀρίθμηση τευχῶν, φύλλων ἤ σελίδων. Νεότερο δέρμα (ὄνομα τοῦ κτήτορα στή βάση τῆς ράχης: «Γ. ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΣ», ἔχουν διατηρηθεῖ 3 παλαιότερα παράφυλλα στήν ἀρχή καί 3 στό τέλος).
30 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Ἡ «Διδασκαλία» (ἀναλυτική μορφή) γραμμένη στίς σ. [1]-[19] τεύχους 10 φύλλων, 183 x 120 mm., ὁ «Μέγας Ὅρκος» (τῶν ἱερέων) στίς σ. [1]-[3] δίφυλλου, 215 x 152 mm. (στή σ. [4] ὁ ὅρκος τῶν «Βλάμιδων»), «Τάξις καλή δι’ ἐκείνους ὁποῦ φεύγουν ἀπό τήν πατρίδα των καί πηγαίνουν εἰς ἄλλην γῆν διά νά ζήσουν...» στίς σ. [1]-[2] ἑνός φύλλου, 213 x 154 mm. (στή σ. [2] καί ὑπόδειγμα ἐφοδιαστικοῦ ἀδελφοποιητοῦ), ὑπόδειγμα ἀφιερωτικοῦ στή σ. [1] δίφυλλου, 218 x 157 mm. (στή σ. [4] ἡ σημείωση: «ἐν μηνί ἀπριλίῳ ἐκατήχισα τόν Νικόλαον Γοργαντόπουλου Πάριον, ἐτῶν τριάκοντα, δώσας αὐτῷ τόν μέγαν ὅρκον καί τό ἐφοδιαστικόν του. 1821»), σχέδιο ἐφοδιαστικοῦ ἱερέως γιά τόν Δρόσο (Κωνσταντινούπολη, 10 Δεκεμβρίου 1820) στή σ. [1] ἑνός φύλλου, 75 x 182 mm., ἀπόδειξη παραλαβῆς ἐφοδιαστικοῦ κατά διαταγή τοῦ Ἰακώβου Κορνηλίου ἀπό τόν Δρόσο, ὑπογεγραμμένη ἀπό τόν Γεώργιο Ρηγγίνη (Τῆνος, 6 Ἰουλίου 1821) στή σ. [1] δίφυλλου, 116 x 111 mm., καί ὑπόδειγμα ἐφοδιαστικοῦ ἀδελφοποιητοῦ στή σ. [1] δίφυλλου, 109 x 80 mm. (7) $ Κατά τήν κήρυξη τῆς ἐπανάστασης ὁ Β. Δρόσος βρισκόταν μέ τόν πατέρα του στήν Κωνσταντινούπολη, ἀπ’ ὅπου γύρισε γιά νά λάβει μέρος στόν ἀγώνα. Συμμετεῖχε στίς ἐκστρατεῖες Καρύστου καί Ὀλύμπου καί διετέλεσε γεν. γραμματέας τῆς ἐπαρχίας Ἄνδρου καί ἀστυνόμος τῆς ἐπαρχίας Σύρου. Μετά τήν ἐπανάσταση ἐγκαταστάθηκε στή Χαλκίδα καί ἐξελέγη πληρεξούσιος Ξηροχωρίου (Ἰστιαίας) στήν Ἐθνοσυνέλευση τῆς Γ´ Σεπτεμβρίου (1843).
Γραμμένο στίς σ. [1]-[2] δίφυλλου, 203 x 129 mm. Ὑπογεγραμμένο: «Aug. Romieu», σταλμένο στό συντάκτη τοῦ «Courrier des Spectacles» (διεύθυνση, ταχυδρ. σφραγίδες καί σφραγίδα τῆς συλλογῆς J. L. Debauve στή σ. [4]).
1 σελίδα, 300 x 200 mm. (λεκέδες). Τετραμερής σφραγίδα [Μαζαράκης 140]. $ «... Ἡ Γερουσία τῆς Πελοποννήσου φροντίζουσα κατά χρέος περί τῆς κοινῆς ἀσφαλείας τῆς Πατρίδος, ἥτις προέρχεται ἀναμφιβόλως ἀπό τήν συνδρομήν τῶν στρατευμάτων μας, μέ ἄκραν της λύπην βλέπει τούς κατά τό στρατόπεδον τῆς Κορίνθου στρατιώτας νά λειποτακτοῦν, καί ὁ ἐπαπειλούμενος κίνδυνος νά γίνεται φοβερώτερος. Τό δέ αἴτιον τῆς τοσαύτης λειποταξίας βέβαια εἶναι, διότι αἱ πλησίον ἐπαρχίαι Κόρινθος καί Τριπολιτζά ἀπέκαμον πλέον ἀπό τοῦ νά δίδωσι γέννημα, καί οἱ στρατιῶται διά τήν ἔλειψιν τῶν ζωοτροφιῶν λειποτακτοῦν καί οἱ Τοῦρκοι μένουν ἐλεύθεροι. Ὅθεν ἡ Κεντρική Διοίκησις διά νά ἐμποδίσῃ τά ἐπαπειλούμενα εἰς τήν κοινήν ἡμῶν Πατρίδα δεινά διατάττει τήν γενναιότητά σου νά λάβῃς τήν ἀνήκουσαν ἐπιμέλειαν καί φροντίδα ὁποῦ νά στείλῃς καί νά φέρῃς δύω χιλιάδας μετερτίκια γέννημα ἀπό τήν δεκατιάν τῶν προΐμων καί ὀψίμων γεννημάτων τῶν Χασῶν, καί ἄλλας δύω χιλιάδας μετερτίκια ἀπό τήν Κατζάναν, τά ὁποῖα νά διανείμῃς εἰς τούς φούρνους ὁποῦ εὑρίσκοντο εἰς τό Σοῦλι καί Μπότζικα, διά
νά ἐξοικονομοῦν μέ εὐκολίαν τάς ζωοτροφίας τῶν ἐκεῖ στρατιωτῶν...».
Μονόφυλλο, 160 x 132 mm. (σχίσιμο). Ὁμολογία μέ τίς ὑπογραφές τοῦ Π. Νοταρᾶ (ἰδιόχειρη) καί τῶν Α. Μαυροκορδάτου καί Θ. Νέγρη (μέ σφραγίδα), ὁ ἀριθμός καί ἡ ἡμερομηνία συμπληρωμένα μέ τό χέρι («42» καί «25 Ἀπριλίου / Εἰκοσιτρία», τό «2» τοῦ «1822» διορθωμένο σέ «3»), δυό σφραγίδες.
Μονόφυλλο, 160 x 142 mm. Ὁμολογία μέ τίς ὑπογραφές τοῦ Π. Νοταρᾶ (ἰδιόχειρη) καί τῶν Α. Μαυροκορδάτου καί Θ. Νέγρη (μέ σφραγίδα), ὁ ἀριθμός καί ἡ ἡμερομηνία συμπληρωμένα μέ τό χέρι («1039» καί «7 Ἀπριλίου», τό «2» τοῦ «1822» διορθωμένο σέ «5», ὁμοίως ὁ τόπος σέ «Ναυπλίῳ»), δυό σφραγίδες. Σέ κορνίζα.
27 Νοεμβρίου 1826. $ 1 σελίδα, 313 x 217 mm. Σφραγίδες [Μαζαράκης 37, 38 & 53].
1 σελίδα, 368 x 230 mm. (τμήματα κομμένα καί πρόχειρα συμπληρωμένα, μέ μικρή ἀπώλεια κειμένου). Σφραγίδα [Μαζαράκης 146], προσυπογράφει ὁ Γεν. Γραμματεύς Ἀλέξανδρος Μαυρκορδάτος. $ «... Τά κατά τό πολυπαθές Μεσολόγγι πληροφορεῖσθε ἐκ τοῦ ἐγκλείστου ἀντιγράφου. Ἡ μόνη ἐλπίς σωτηρίας ἡ ὁποία μένει εἶναι ἡ ταχίστη ἔκπλευσις τοῦ στόλου καί ἐπί τούτου ἔγινεν ἔκτακτος καταβολή, καί ἕως αὔριον συνάζονται τά ἀναγκαῖα χρήματα. Ἐδιωρίσθησαν δέκα ὀκτώ Πλοῖα τῆς Ὕδρας καί δώδεκα τῶν Πετζῶν. Διορίζεσθε καί ἡ Εὐγενία Σας νά ἐξοπλίσητε, ὅσον τάχος, δέκα μύστικα τά ὁποῖα εἶναι ἀναγκαιότατα διά τήν λίμνην, ὅπου εἰσεχώρησαν τά ἐχθρικά λαντζόνια. Τά χρήματα πέμπονται ἀφεύκτως, τά δέ Μύστικα νά ἦναι ἕτοιμα διά ν[ά σταλ]οῦν μέ τόν στόλον, ὁ ὁποῖος ἐντός ὀλίγον ἡμερῶν ἑτοιμάζεται καί ἀ[ναχωρεῖ] ἀφεύκτως...».
3 σελίδες, 287 x 204 mm. (μικρές ἐπιδιορθώσεις). Ἀντίγραφο τῆς 14ης Μαρτίου 1855 μέ τήν ὑπογραφή τοῦ ἀρχειοφύλακα τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου (σέ δίφυλλο μέ τόν κατάλογο τῶν πυρπολικῶν στίς σ. [1]-[2] καί τό ἔγγραφο στή σ. [3]), σφραγίδα («ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ»).
1 σελίδα, 317 x 217 mm. $ Προτείνει νά ἀνατεθεῖ ἡ ἀρχιστρατηγία στόν Richard Church: «... Διά τοῦτο βάζω ὑπόψιν τῆς Σ(εβαστῆς) Συνελεύσεως, τό ἄτομον τοῦ ἐξοχωτάτου στρατηγοῦ ῥικάρδου ζόρζι, τό ὁποῖον ἔχομεν βεβαίας πληροφορίας ὅτι εἶναι τό ὄντι ἄξιον τοιούτου ἐπιφορτίσματος, ὅστις ἔχων τελείαν ἰδέαν τῶν Ἑλλ. στρατιωτικῶν φρονημάτων, ἔχω ὅλην τήν βεβαιότητα ὅτι θέλει διευθύνει τά Ἑλλ. στρατεύματα, θέλει τά ἑνώσει, καί θέλει τά συγκεντρώσει πρός ἀντίκρουσιν τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ, καί ἑπομένως θέλει προξενήσει τήν ἐλευθέρωσιν τῶν ἀθηνῶν καί ὅλης τῆς πατρίδος...».
2 σελίδες, 510 x 400 mm. (σχισίματα, ἴχνη σελοτέιπ).
1 σελίδα, 194 x 155 mm. $ «Je reçois à l’ instant, chere Madame, une lettre du Cel [Vincent] Pisa datée du 16 mars à Napoli di Romani ou il a été envoïé pour commander la place. Il m’ ecrit que le Cel Fabvier a été obligé de quitter l’ isle de Scio avec perte de sa grosse artillerie, qu’ il rentre dans ses cantonnements de Methana, et que suivant toute apparence son corps est destiné à former la garnison de Napoli à moins qu’ il ne se decide à quitter le service etant aigri des intrigues de ses ennemis. Je vois dans les journaux qu’ il reste encore en Grece. Mais en attendant que le fait s’ eclaircisse, Pisa me dit que les detaïls de l’ evacuation de Scio me seront donnés par le brave Moliere, ce qui prouve que cette catastrophe n’ a rien eu de personellement facheux pour lui... [Λαμβάνω αὐτή τή στιγμή, ἀγαπητή Κυρία, μιά ἐπιστολή τοῦ συνταγματάρχη Vincent Pisa μέ ἡμερομηνία 16 Μαρτίου ἀπό τό Ναύπλιο, ὅπου ἔχει ἀποσταλεῖ ὡς διοικητής τοῦ φρουρίου. Μοῦ γράφει ὅτι ὁ συνταγματάρχης Φαβιέρος ὑποχρεώθηκε νά ἐγκαταλείψει τό νησί τῆς Χίου ἀφήνοντας πίσω του τό βαρύ πυροβολικό, ὅτι ἐπιστρέφει στά καταλύματα τῶν Μεθάνων καί ὅτι κατά τά φαινόμενα τό σῶμα του προορίζεται νά ἀποτελέσει τή φρουρά τοῦ Ναυπλίου, ἐκτός ἐάν ἀποφασίσει νά παραιτηθεῖ χολωμένος ἀπό τίς ἴντριγκες τῶν ἐχθρῶν του. Βλέπω στίς ἐφημερίδες ὅτι θά παραμείνει στήν Ἑλλάδα. Περιμένοντας ὅμως νά ξεκαθαρίσει τό πράγμα, ὁ Pisa μοῦ λέει ὅτι οἱ λεπτομέρειες γιά τήν ἐκκένωση τῆς Χίου θά μοῦ δοθοῦν ἀπό τόν γενναῖο Moliere, κάτι πού ἀποδεικνύει ὅτι ἡ καταστροφή αὐτή δέν ἐπέφερε κάτι δυσάρεστο προσωπικά γι’ αὐτόν...]».
2 σελίδες, 371 x 230 mm. (κομμένα καί συμπληρωμένα τμήματα ἀπό τό κάτω περιθώριο). Ἔντυπη ἐπικεφαλίδα («ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»), προσυπογράφει ὁ Γραμματεύς τῆς Ἐπικρατείας Σπ. Τρικούπης. $ «...Ἐπειδή ἡ θέσις τῶν Αὐλῶν τῆς Ἀγγλίας καί τῆς Ῥωσσίας δέν ταῖς ἐπέτρεπε νά χορηγήσωσι τό ἀνῆκον εἰς αὐτάς τῆς ἐκστρατείας ταύτης μέρος, ὁ Βασιλεύς τῆς Γαλλίας ἀνεδέχθη τοῦτο μόνος, ὥστε ἀπόκειται εἰς μόνα τά Γαλλικά στρατεύματα νά ἀρχίσωσι καί νά προάξωσιν ἑτοίμως τό ἔργον τῆς Εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἡ συνθήκη τοῦ Λονδίνου ὑπεσχέθη εἰς τήν Ἑλλάδα καί εἰς τήν Εὐρώπην. Ὁ Ἀντιστράτηγος Μαρκέσιος De Maison, ἐτέθη ἐπί κεφαλῆς τῆς ἐκστρατείας ταύτης, οἱ συγκροτοῦντες τήν ὁποίαν πολεμισταί θέλουν φθάσει μετ’ ὀλίγας ἡμέρας εἰς τόν τόπον τόν ὁποῖον ἡ παρουσία τοῦ Ἰμπραήμ-Πασᾶ ἀνηλεῶς κατερήμωσε. Θέλουν φθάσει, ὁ τόπος οὗτος θέλει ἀπαλλαγῆ ἀπό τήν μάστιγα ταύτην, καί ἡ γονιμότης του ἐν τάχει θέλει ἀνακουφίσει ἐν μέρει τάς δυστυχίας μας...».
Γραμμένο στίς σ. [1]-[24] τεύχους 12 φύλλων, 211 x 150 mm. (λεκέδες ἀπό νερό σέ κάποια φύλλα). Ὁ τίτλος στήν ἀρχή τοῦ κειμένου. Ἄδετο. $ Περιέχει: 1) «Ὕμνος ἐπινήκιος αὐτῶν, [ἀρχ.] Δεῦτε παῖδες τῶν Ἑλλήνων, / ἄνδρες φίλοι τῶν κινδύνων,... [τελ.] Προβάλλομεν ἐχθροῖς, ἡμεῖς ὁμοῦ γνησίως / τέκνα πατέρων ἄξια», 2) «[ἀρχ.] Πιά ἑλληνική καρδία / νά θωρῇ μ’ ἀδιαφορίαν,... [τελ.] καί ξυπνᾷ ἀπό τόν ᾅδην, / καί ἀρχίζῃ νά αὐξῇ», 3) «[ἀρχ.] Τέλος ἁρπᾶσαν τά σπαθιά, / τ’ ἀπηλπισμένα μου παιδιά... [τελ.] καί ἡ Ἑλλάς μας στόν πρῶτον / θρόνον θ’ ἀναστηθῆ», 4) «[ἀρχ.] Ὦ Γενναῖοι Ἕλληνες φίλοι πατρίδος, / ἕως πότε βάσανα τῆς τυραννίδος... [τελ.] Λοιπόν εἰς τά ὅπλα γενναῖοι μου φίλοι, / ὁρμᾶτε κτυπᾶτε νικᾶτε λοιπόν», 5) «[ἀρχ.] Μεταξύ δεινῶν μεγίστων, / ἀνελπίστων ἀνηκούστων... [τελ.] ἐπαινέσωμεν δέ ὅλοι / ἐπί
πᾶσιν ἀσφαλῶς», 6) «[ἀρχ.] Νάμουν πουλί νά πέταγα / νά πήγαινα τοῦ ψίλου / [τελ.] κι’ οἱ πιστικοί γιά ζωντανά, / καί γῶ γιά τά χορτάργια» καί 7) «Τραγῴδιον τοῦ Κυβερνίτου, [ἀρχ.] Τό ἀκατάστατον τῆς Ἑλλάδος, / εἰς τό κριτήριον τῆς Παλάδος,... [τελ.] ὑψώσαν τ’ ὄμμα πρός οὐρανόν / εὐχαριστοῦντες θεόν τῶν ὅλων».
Γραμμένο σέ τεῦχος 117 φύλλων, 208 x 150 mm. (τό πρῶτο καί τά 2 τελευταῖα φύλλα λευκά). Ὁ τίτλος στήν ἀρχή τοῦ κειμένου, στό τέλος 2 ἀναδιπλούμενοι πίνακες μέ σχέδια («Estratto delle Rovine di Crane e di Pronos» καί «Piano delle rovine scavate a Cranea»), χωρίς ἀρίθμηση φύλλων ἤ σελίδων. Ἄδετο. $ Πρόκειται καθώς φαίνεται γιά τήν ἀνέκδοτη ἱστορία τῆς Κεφαλληνίας πού συνέταξε ὁ Πέτρος Χοϊδᾶς (1776-1851), γιά τόν ὁποῖο βλ. Η. Α. Τσιτσέλης, Κεφαλληνιακά σύμμικτα, τ. Α´ , Ἀθήνα 1904, σ. 817-8.
Μονόφυλλο, 292 x 208 mm. Ἐν μέρει ἔντυπο καί συμ πληρωμένο μέ τό χέρι (ἀντίτυπο συμπληρωμένο στίς 16 Μαΐου γιά τόν Γεώργιο Φιλάρετο ἀπό τήν Ἰστιαία), τό κείμενο σέ τυπογραφικό πλαίσιο, ὑπογραφή τοῦ Δ. Καλλέργη (μέ σφραγίδα) καί σφραγίδα τοῦ Στρατ. Διοικητηρίου Πρωτευούσης.