Πληροφορίες

2 και 2 σελίδες, 216 x 135 και 208 x 138 mm. (2) • «Σεβαστέ μοι Κύριε, Ἠθέλησα πρῶτον οὐ μόνον ν’ ἀναγνώσω ἀλλά νά μελετήσω τό περί Δημοτικῆς ἐν Ἑλλάδι γλώσσης πόνημά σας, πρίν ἤ ἀπαντήσω εἰς τήν τελευταίαν ἐπιστολήν σας. Ἡ μελέτη αὕτη μ’ εὐηρέστησε τά μέγιστα, καί διότι εὗρον συναρμολογημένας θεωρίας καί παραδείγματα μετά πολλῆς ἐμβριθείας καί διότι πολλά ἐκ τῶν ὅσων ἀνέγνωσα εἶχον ἐν τῷ νῷ. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ δημοτική γλῶσσα ἵνα κυρωθῆ καί ἐπισημοποιηθῆ δέν ἔχει πλέον ἀνάγκην δικανικῆς συζητήσεως. Ἀνάγκην ἔχει συγγραφέων ἱκανῶν ν’ ἀναδείξωσιν αὐτήν ἀξίαν τῆς νέας ἑλληνικῆς ποιήσεως. — Καθ’ ἥν στιγμήν διατελῶ γράφων πρός ὑμᾶς, ἐκδίδω ἐν Κερκύρᾳ παρά τῷ Κυρῳ Τερζάκῃ δύο ποιητικά μου πονήματα. Τό μέν διεξοδικόν εἰς τέσσαρα ᾄσματα, ἔχει μικτόν χαρακτῆρα, τό δέ σύντομον ἔχει χαρακτῆρα λυρικόν. Κατέβαλα πᾶσαν προσπάθειαν ἵνα ἄν δυνατόν ἀνεύρω τύπον τινά ἑλληνικοῦ ἐθνικοῦ ποιήματος, συμπεριλαμβάνοντα πάντα τά στοιχεῖα ἐφ’ ὧν βασίζεται ἡ ἡμετέρα ποίησις καί ἀπέχοντα πάσης μιμήσεως. — Ἡ ψυχή μου ἀποστρέφεται τόσον τάς ψυχράς ἐκείνας ἀπομιμήσεις τινῶν ἐρωτολήπτων ποιητῶν μας, ὥστε καί ναυτίασιν μοί διεγείρωσι ὁσάκις τίς ἀναγινώσκω. — Ἡ γλῶσσα εἰς ἥν ἔγραψα καί τώρα εἶναι ἡ δημοτική, ἀλλά τήν φοράν ταύτην συνῃσθάνθην τήν ἀνάγκην νά παραδεχθῶ τύπους μᾶλλον συνήθεις, ὡς ἐπίσης συνῃσθάνθην τήν ἀνάγκην νά προσδιορίσω ὅσον οἷον τε καί νά κανονίσω τήν χρῆσιν τῶν λέξεων καί τῶν διαλεκτικῶν τύπων...» (προς τον Χιώτη).