Πληροφορίες

4 και 4 σελίδες, 207 x 134 και 208 x 138 mm. (2) • «... Λυποῦμαι ποῦ ἡ κυρία [Juliette] Lambert δέν εἶδε τά ἔργα μου· λυποῦμαι ποῦ δέν τῆς ἔστειλα ποτέ τίποτε· ἀλλά δέν πταίω καί πολύ. Εἰς ὅλα τά μέρη τοῦ πολιτισμένου κόσμου, καί εἰς αὐτήν ἀκόμα τήν λοιπήν Ἑλλάδα, εἰς τήν Ἀθήνα, τήν Πάτρα, τήν Σύρο, καί ἀκόμα, πιστεύω, εἰς τήν Ζάκυνθο, ἡ κυκλοφορία τῶν συγγραμμάτων εἶναι ἔργο τοῦ ἐκδότη, ὁ ὁποῖος ἐνδιαφέρεται νά κερδίσῃ ἀπό αὐτά. Ἀλλά ἐδῶ, ’ς τήν κουτοπερήφανη Κέρκυρα, ποῦ ἔχει καί τήν ἀπαίτησι νά ἦναι ἡ δεύτερη πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου, ἐδῶ, ὅπου ὅλα τά μέσα καί ὅλα τά βοηθήματα λείπουν εἰς τόν δυστυχῆ συγγραφέα, δέν ὑπάρχουν οὔτε ἐκδόται. Ὁ τυπογράφος, ἅμα τυπώσῃ, καί πλερωθῇ πέντε ἤ δέκα φοραίς περισσότερο παρά εἰς ἄλλα μέρη, παραδίδει τ’ ἀντίτυπα εἰς τόν συγγραφέα, ὁ ὁποῖος πρέπει νά φροντίσῃ αὐτός νά δημοσιεύσῃ τό ἔργο του. Στέλνει ὁ δυστυχής ὅσα ἀντίτυπα ἠμπορεῖ ‘ς ταίς ἐφημερίδες, εἰς τά περιοδικά, εἰς τούς φίλους του, εἰς τήν Ἑλλάδα, ’ς τήν Εὐρώπη – ἀλλ’ εἰς ὅσους δέν γνωρίζει, εἰς ὅσους δέν ἔχει ἀκριβῆ σημείωσι τῆς κατοικίας των; πῶς θά κάμῃ; [...] Ἐάν ὅμως δέν ἔτυχε νά ἰδῇ ἡ χαριτωμένη κυρία Lamber τά ἔργα μου, ἀκόμα περισσότερο πρέπει νά εὐχαριστοῦμαι ὅτι ἔφθασε εἰς γνῶσι της τ’ ὄνομά μου καί ὅτι ἀναφέρει αὐτό εἰς τό βιβλίο της. Δέν πρέπει λοιπόν νά τήν ἀμελήσω πλέον...» (12 Δεκεμβρίου 1881).