Πληροφορίες

1. Antibes, 6-11-1921. Σκέπτεται να πραγματοποιήσει ταξίδι για τη Λέσβο προς τα τέλη Μαΐου. Η γυναίκα του ασχολείται με την αγορά μιας έπαυλης και δεν μπορεί να τον συνοδεύσει. Την επαινεί για την έφεσή της στην ποίηση. Ασχολείται με την «Οδύσσεια». • 2. Antibes, 15-5-1922. Γράμμα προς την Ευτέρπη του εξαδέλφου της Κ. Κέπετζη (;), με το οποίο της αναγγέλλει ότι πήρε απόφαση να ταξιδέψει στις 24 Ιουνίου με το βαπόρι «Πατρίς». Αγωνιά να συναντηθούν. • 3. Antibes, 11-10-1922. Κάποια γράμματα και εφημερίδες που του έστειλε άλλα έλαβε και άλλα όχι. Υπάρχει μια ανακολουθία στη χρονολογία. Ενώ αναγράφεται η 11/10/22, της αναφέρει ότι έλαβε γράμμα της με χρονολογία 4 Νοεμβρίου. Εμμέσως αναφέρεται και στα θλιβερά γεγονότα της εποχής: «Πρέπει νὰ τὰ ξέρω τὰ χάλια μας. Καὶ νά, ὡς τόσο, ποῦ σταθήκαμε σὰν ἀληθινοὶ Γύφτοι στὴ μεγάλη αὐτὴ ἐποχή, και τὰ χάσαμε ὅλα, ὄλα». • 4. Antibes, 13-11-1922. Έλαβε με το «Έθνος» ένα ποίημά της. Την επαινεί για τη γλαφυρότητα και το ύφος του. Τη συμβουλεύει να το κρατήσει όπως είναι και να μη το αλλάξει, αλλά να γράψει άλλο μεγαλύτερο: «Πρέπει νὰ τὰ ἀφήσουμε καθὼς εἶναι, καὶ νὰ γράφουμε ἄλλα, λίγο μεγαλύτερα, λίγο ἢ πολὺ τολμηρότερα, ἐπειδὴ ὅμως μπορεῖ νἄχουν καὶ κάποιου πατριωτισμοῦ στοιχεῖα, χρειάζεται πολὺ προσοχὴ νἀποφεύγουμε τὴ ρητορική». • 5. Antibes, 12-12-1922. Έχει μάθει τα γεγονότα της καταστροφής της Σμύρνης και καταλαβαίνει την αργοπορία της επικοινωνίας: «Βλέπω τώρα γιατὶ δὲν μοῦ γράφεις καὶ τόσο συχνά. Εἶσαι ἀπορροφημένη ἀπὸ τοὺς τρισκακόμοιρους τοὺς πρόσφυγες. Παρακαλῶ σε ὅμως, πάρε καὶ μένα γιὰ τέτοιον. Καὶ τὶ ἄλλο εἶμαι; Πόσο λυποῦμαι ποῦ δὲν μπορῶ κ’ ἐγὼ νὰ κάμω κάτι αὐτὴ τὴ στιγμή!». Διαφωνεί με την απόφαση της εκτέλεσης των Έξη. • 6. Antibes, 18-1-1923. Χαίρει που η Ευτέρπη βρέθηκε στη γιορτή του «Νουμά». Αναφέρεται στη σκοπιμότητα σύνταξης ενός συστατικού για εργασία για λογαριασμό ενός νέου που δεν κατονομάζει και αρνείται. Περιμένει να διαβάσει το ποίημά της για τη Σμύρνη. • 7. Antibes, 2-1-1923. Την ευχαριστεί για τη φροντίδα της στην αποστολή της αλληλογραφίας και του «Νουμά». Θα της στείλει και μία φωτογραφία του. Της στέλνει και χρήματα. Τη συμβουλεύει να τελειώσει το ποίημά της και να διαβάζει ποιήματα του Κάλβου γιατί συμφωνεί με τη νοοτροπία της. Υπαναχωρεί όμως: «Ξανασυλλογίστηκα για τὸν Κάλβο, καὶ ἔχω δίκιο. Ὁ Κάλβος εἶναι μὲν πατριώτης, ἀλλὰ διανοητικός, ἐνῶ ἐσὺ εἶσαι τῆς φαντασίας…». • 8. Antibes,1-2-23. Έλαβε τα γράμματά της. Άρχισαν να έρχονται συγγενείς του για να εγκατασταθούν στο σπίτι του. Την ευχαριστεί για τις λογοτεχνικές πληροφορίες που του δίνει. Χαίρεται που της αρέσει ο «Δωδεκάλογος» του Παλαμά. Τον ονομάζει «θεῖο πρᾶμα». Έμαθε ότι ο «Βράχος του Κέπετζη» έπεσε και το θεωρεί δυσοίωνο μήνυμα: «Κατάντησα δεισιδαίμονας. Τόσο προμηνυτικὸ μοῦ φαίνεται τὸ πέσιμό του. Κάποιος ἄλλος βράχος ἀπὸ τὴν ἀντικρυνὴ μεριὰ πρέπει νὰ τοῦ μήνησε κάτι». • 9. Δύο μικρὰ τετραγωνισμένα χαρτάκια με ένα τετράστιχο ποίημα το καθένα αναφερόμενα στη Χίο και τον Όμηρο. Το ένα έχει χρονολογία 24/8/22. (10)