Πληροφορίες

201 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Τρεις επιστολές υπογεγραμμένες: «Ν. Καζαντζάκης» και δύο χωρίς υπογραφή. Τέσσερις επιστολές γραμμένες σε καρτ ποστάλ και μία σε κάρτα του βιβλιοπωλείου «Πυρσός». [μαζί:] Δύο αυτόγραφα σημειώματα υπογεγραμμένα με αρχικό («Ν») προς την Έλλη Λαμπρίδη, γραμμένα στην πίσω όψη δύο φωτοκαρτών, στις οποίες εικονίζεται ο ίδιος (το ένα χρονολογημένο: «31-12-26» και το άλλο με ένδειξη τόπου: «Πειραιάς»). [μαζί:] Δίφυλλο  αποσπασμένο από έκδοση με δύο αυτόγραφα σημειώματα προς την Έλλη Λαμπρίδη,   χρονολογημένα: «Μάρτης-Απρίλης 1918» και «19-24 Μάη 1918», το πρώτο υπογεγραμμένο με  αρχικό («Ν»). [μαζί:] Δύο αυτόγραφες επιστολές με τους φακέλους τους προς τους Γ. Πετρίδη και Ε. Παπανούτσο, υπογεγραμμένες («Ν. Καζαντζάκης»), Αθήνα [1928], 1 και 1 σ. [μαζί:] Αυτόγραφη επιστολή με την υπογραφή του («Ν. Καζαντζάκης») προς την Άννα Τσαγκρίδη, Αθήνα, 31 Μαΐου 1939, 1 σ. [μαζί:] Δύο αντίτυπα του φύλλου της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος της 4ης Ιουλίου 1926, στο οποίο δημοσιεύεται το άρθρο του «Ἡ Μουντίτα κ’ ἐγώ», το οποίο έγινε αφορμή για την επανασύνδεσή τους το 1927). [μαζί:] Δύο φωτογραφίες του Ν. Καζαντζάκη, 67 x 43 και 56 x 38 mm. [μαζί:] Δύο φάκελοι από επιστολές του Καζαντζάκη προς την Λαμπρίδη. [μαζί:] Φύλλο φυτού από το Όρος Σινά, το οποίο εσώκλεισε ο Καζαντζάκης στην επιστολή του της 18ης Φεβρουαρίου 1927, όπου σημειώνει σχετικά: («Σου στέλνω το μόνο φύλο που φύτροξε / στην κορφη όπου πάτησε ο Θεός και μίλησε / του Μωση — και Σε παρακαλω να το / φυλάξεις»). [μαζί:] Αντίτυπο της έκδοσης Ἀλληλογραφία με τή Μουντίτα. Νίκος Καζαντζάκης – Ἔλλη Λαμπρίδη. 1927-1957. Εἰσαγωγή-Ἐπιμέλεια-Σχόλια Γιολάντα Χατζή, Αθήνα, ΜΙΕΤ, 2018. (102) • ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ. • Ο Καζαντζάκης και η Λαμπρίδη γνωρίστηκαν το 1918 στην Ελβετία, συνδέθηκαν ερωτικά και έζησαν αρχικά μαζί οκτώ μήνες. Επανασυνδέθηκαν το 1927 για έναν περίπου χρόνο και έπειτα διατήρησαν μια στενή φιλική σχέση ως τον θάνατο του συγγραφέα το 1957. Οι επιστολές ξεκινούν από το ταξίδι του Καζαντζάκη στην Αίγυπτο, φανερώνοντας το πάθος του για τα ταξίδια και την επαφή με τη φύση. Ακολουθεί η περίοδος της διαμονής του στην Αίγινα με την αλληλογραφία να γίνεται σχεδόν καθημερινή και να αφορά σε πρακτικά αλλά και πνευματικά ζητήματα, όπως η συγγραφή της Ὀδύσειας και οι μεταφράσεις των βιβλίων του. Οι επιστολές από το τρίμηνο ταξίδι του συγγραφέα στη Ρωσία που ακολουθούν (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1927) έχουν πολιτικό περιεχόμενο και ταυτόχρονα χαρακτήρα προσωπικού ημερολογίου. Η σχέση τους διακόπτεται οριστικά τον Ιανουάριο του 1928, συνεχίζουν ωστόσο να αλληλογραφούν, με τον Καζαντζάκη να αναφέρεται λεπτομερώς στην καινούργια του περιοδεία στη Ρωσία αλλά και σε παλιές τους ευτυχισμένες στιγμές. Έως και το 1945 ο Καζαντζάκης της γράφει από τα μέρη όπου διαμένει κατά καιρούς (Γαλλία, Τσεχία, κ.λ.). Τέλος οι επιστολές από την περίοδο της διαμονής του στην Αγγλία (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1946) περιέχουν σημαντικά στοιχεία για τη στενή τους συνεργασία, για τη μετάφραση των βιβλίων του στα αγγλικά, τη διεθνή κυκλοφορία των έργων του και την προετοιμασία της υποψηφιότητάς του για το βραβείο Νόμπελ. • Οι παρούσες επιστολές (μαζί με 60 επιστολές της Λαμπρίδη προς τον Καζαντζάκη) είναι δημοσιευμένες στο Ἀλληλογραφία μέ τή Μουντίτα (βλ. παραπάνω). Στην «Εἰσαγωγή» διαβάζουμε: «Ἡ ἀλληλογραφία τῆς Ἕλλης Λαμπρίδη μέ τόν Νίκο Καζαντζάκη εἶναι ἕνας μακροχρόνιος διάλογος ἀνάμεσα σέ δύο ἐξέχουσες φυσιογνωμίες τῆς ἑλληνικῆς διανόησης. Εἶναι συγχρόνως ἕνας διάλογος ἀνάμεσα σέ δύο ἀνθρώπους πού ἀγαπήθηκαν, ἕνιωσαν βαθιά φιλία ὁ ἕνας γιά τόν ἅλλο καί εἴχαν στενή σχέση καί πνευματική ἐπικοινωνία».