Πληροφορίες

3 σ., 248 x 209 mm. Η πρώτη σελίδα σε μαύρο πλαίσιο από απλή γραμμή (χαραγμένη με το χέρι), προσυπογράφει «ὁ Προς[ωρινός] ἐπί τῶν Ἐξωτερικῶν καί τοῦ Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ Γραμ[ματεύς]», Γ. Γλαράκης. • «... Αἱ ἔγκλειστοι ἐφημερίδες Σᾶς ὁδηγοῦν, Κύριε Πρίγκιψ, νά γνωρίσετε τήν ἐνεστῶσαν κατάστασιν τῶν ἐν Ἑλλάδι πραγμάτων. Ὅλαι αἱ μέριμναι τῆς Διοικητικῆς Ἐπιτροπῆς διευθύνονται μετ’ ἐπιμονῆς πρός τήν διατήρησιν τῆς εὐταξίας καί τῆς ἡσυχίας· ὁ περισπούδαστος οὗτος σκοπός ἐπέτυχε μέχρι σήμερον, διότι τό ἔθνος κυβερνᾶται, διά νά ἐκφρασθῶμεν οὕτως, ἀπό τήν ὁποίαν αὐτό ἀπονέμει εἰς τήν μνήμην τοῦ Ἀρχηγοῦ λατρείαν, ἀκαταπαύστως ποθοῦν αὐτόν, καί ἀπό τήν προσδοκίαν τῆς συγκαλέσεως τῆς Ἐθνικῆς Συνελεύσεως. [...] Ὄχι ὀλιγώτερον μία διαγωγή ἐλευθέριος καί καλοκάγαθος ἀπό μέρους τῶν Κυρίων Ἀντιπρέσβεων τῆς Γαλλίας καί Ἀγγλίας ἤθελε προετοιμάσει τήν ὁδόν εἰς τήν γενικήν ἡσυχίαν. Ἡ Ἐπιτροπή ἔμελλε νά ἐλπίσῃ τό ὡραῖον τοῦτο ἀποβησόμενον τόσον πλέον, ὅσον τήν ἰδίαν στιγμήν καθ’ ἥν ἐνησχολεῖτο εἰς ἔντιμόν τινά συνδιαλλαγήν, ἔμαθε παρ’ Ὑμῶν, Κύριε Πρίγκιψ, τήν τόσον ἐπιθυμητήν ἀποστολήν τῶν πρός τούς τρεῖς Ἀντιπρέσβεις περιληπτικῶν ὁδηγιῶν. Διά τῆς συνδιαλλαγῆς ταύτης ἡἘπιτροπή ἐκπληροῦσε τούς σκοπούς, τόσον γενναίους, ὅσον καί εὐεργετικούς τοῦ Ἀειμνήστου Κυβερνήτου, καί ἐδείκνυε τό πνεῦμα τῆς μετριότητος ἀπό τό ὁποῖον παρορμᾶται, διότι ἐπροσπάθει (καθόσον αἱ δυνάμεις αὐτῆς, καί ἡ ἀξιοπρέπεια τῆς Κυβερνήσεως ἐφαίνετο ὅτι ἐσυγχωροῦσαν εἰς αὐτήν) νά τούς ἐκτελέσῃ· ἄν καί τό ἔγκλημα τό πλέον ἀπηνές καί τό πλέον ὀλέθριον διά τήν Ἑλλάδα, εἶχε μεταβάλει κατά πολλούς λόγους τήν ὄψιν τῆς προτάσεως. Κατά δυστυχίαν, ἀτομικά συμφέροντα θεωρίας ὅλως διόλου μερικῆς, φαίνεται ὅτι ἐμπόδισαν μέχρι σήμερον τόν δρόμον τῶν δύο Ἀντιπρέσβεων, οἵτινες, ἐάν ἤθελον νά ὑποστηρίξουν ἐντόνως καί χωρίς στροφάς τήν Κυβέρνησιν, ἤθελαν ἐκπληρώσει τό θέλημα τῶν Αὐλῶν των, καί ἤθελαν συνεισφέρει εἰς τό εὐγενές ἀποβησόμενον τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς ἡσυχίας ὁλοκλήρου τοῦ Τόπου. [...] Εἰς τήν ἐνεστῶσαν κρίσιν, ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδος κρέμαται ἀπό τά βουλεύματα τῆς Συνελεύσεως, καί ἔτι πλέον ἀπό τάς ἀποφάσεις τῶν Ὑψηλῶν Συμμάχων Δυνάμεων. Ὅσον καί ἄν ἐπιταχυνθοῦν, δέν ἐμποροῦν ἀρκετά νά ἐπιταχυνθοῦν αἱ δεύτεραι, καθ’ ἥν στιγμήν τά πρῶτα εἶναι ἐγγύς νά γνωστοποιηθῶσι, καί ἀφοῦ μάλιστα δέν ὑπάρχει πλέον ὁ Πολιτικός Ἀνήρ καί λαμπρός Πολίτης, οὕτινος ἡ πεῖρα καί ἡφήμη ἀρκοῦσαν μόνον νά προλάβουν ἤ νά μετριάσουν τάς ἐκ τῆς βραδύτητος ὀλεθρίους συνεπείας...».