Πληροφορίες

Γραμμένα στίς σ. [1]-[2] δίφυλλου, 152 x 102 mm., καί στίς δυό ὄψεις κάρτας, 54 x 92 mm. Νεότερη σημείωση μέ μολύβι στό πρῶτο: «Γειτονοπούλα του ἤ / ἐξαδέλφη του, νομίζω». (2) • «... Εἶναι τόσον τραγικόν νά συλλογίζωμαι ὅτι ὑπῆρξα κακός, ὀλέθριος δαίμων, ὅστις ἐξερράγη ἐν τῷ μέσῳ τῆς εὐδαιμονίας προσφιλῶν μοι ὑπάρξεων καί διέσπειρε τήν ἀναστάτωσιν καί τήν θύελλαν! Δέν πταίω, πίστευσέ το! Ἡ παράφρων ὁρμή τῆς ἀλγούσης καρδίας μου μέ παρέσυρεν εἰς ζοφερόν λαβύρινθον, εἰς βάραθρον ὀδύνης καί μαρασμοῦ! Καί ἄν προὔκειτο μόνον περί τῆς ἰδικῆς μου εὐδαιμονίας, τήν ἐκρήμνιζα χάριν τῆς ἰδικῆς σου, ὦ γλυκύτατον μου ὄνειρον, ὦ γλυκυτάτη μου ἐλπίς! Ἀλλ’ εἰς τόν βωμόν τοῦ ἔρωτός μου θυσιάζω καί ξένην εὐτυχίαν! Ἀπερίγραπτος τρικυμία κλονίζει ἐκ βάθρων τά σπλάγχνα μου! Σύρομαι μεταξύ πάθους καί συνειδήσεως. Ὁ Ἀχιλλεύς, ἡ ἀδαμάντινος κατά τήν ἔκφρασίν σου, ἐκείνη ψυχή, διεῖδε τόν πόνον μου καί μέ συνεπάθησε! Συγχώρησόν με καί Σύ! Σέ ἱκετεύω νά θέσῃς τέρμα εἰς τήν ἀγωνίαν μου!...» (18 Ἰανουαρίου). Ἕνα μήνα μετά γράφει: «Ὄνειρό μου!.. Ἡ αἰθέρια ψυχή σου θά μοῦ συγχωρήσῃ αὐτό τό ἀπονενοημένο γράμμα ποῦ μ’ ἔκανε τόσα δάκρυα νά χύσω;... Μετενόησα πικρά γιατί σ’ ἐλύπησα δίχως ἀφορμή, γιά μιά μηδαμινή αἰτία ποῦ μέ εἶχε τρομάξει καί ἀπελπίσει!... Καί μέ τή νέα φάσι τῆς ἀγάπης σου εἶμαι τρισευτυχισμένος, φτερουγίζω στόν Παράδεισο!... Ἀλλά τό γράμμα ἐκεῖνο τό ἄθλιο λησμόνησέ το καί σχίσε το νά ἐξαφανισθῇ κάθε ἀνίερο κομμάτι του...» (25 Φεβρουαρίου).