Ξενοδοχείο Athens Capital Center Hotel (Ελευθ. Βενιζέλου 4 & Κριεζώτου 2, Σύνταγμα)
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 1-315)
Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 316-615)
Η εξέταση των λαχνών θα πραγματοποιείται από την Τρίτη 1 Οκτωβρίου έως και την Τρίτη 15 Οκτωβρίου (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 π.μ. – 5:00 μ.μ. και Σάββατο 10:00 π.μ. – 3:00 μ.μ.) στα γραφεία της VERGOS Auctions, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού στο +30 210 3614897.
Μονόφυλλα, 433 x 301 και 365 x 245 mm. Λιθόγραφα συμπληρωμένα με το χέρι, λιθόγραφες επικεφαλίδες, ανάγλυφες επικολλημένες σφραγίδες, τα προσυπογράφει ο Στέφανος Δραγούμης. (2)
4 σελίδες, 212 x 135 mm. «... λοιπόν ῥιχτήκαμε ὅλοι μέ ἀκατάσχετον ὁρμήν καί ἐντός τῆς πρώτης ἡμέρας ἐπετύχαμεν ὅλοι τούς ἀντικειμενικούς μας σκοπούς. Οἱ εὔζωνοι ἔδειξαν θαύματα ἀντοχῆς καί ταχύτητος. Φαντασθῆτε ὅτι μετά ἀγῶνα εἰς Ἀλῆ-Μπεϊ καί Τζίρντάγ καί πρό τοῦ Ἀξαρίου κατώρθωσαν νά καταλάβουν τό Ἀξάρι τήν 181/2 ὥραν τῆς αὐτῆς ἡμέρας. Ὁ ἐχθρός αἰφνιδιασθείς κατά τρόπον παράλτομον τά ἔχασε τελείως ἀπολέσας τόν σύνδεσμόν του. Φαντάζεσαι τί ἔπαθαν οἱ κακόμοιροι οἱ τσέτες ἐνῶ ἐγώ εἶχα φθάσει ἔξω ἀπό τό Ἀξάρι αὐτοί εὑρίσκοντο ἀκόμα στό Σαραχανλί. [...] Πίπτει ἡ τσέτικη φάλαγξ ἐντός τῆς πόλεως εἰς τάς εὐζωνικάς περιπολίας, τουφεκίζεται, διαλύεται, ἀφίνει στά χέρια μας 6 κανόνια, 50 ἄλογα, πλῆθος πυρομαχικῶν καί διάφορα ἄλλα πλιάτσικα. Ἔγινε τό βράδυ ἐκεῖνο τοῦ Κουτροῦλι ὁ γάμος μέσα στό Ἀξάρι, τοῦ ὁποίου οἱ κάτοικοι κατατρομαγμένοι εἶχαν τραπῇ εἰς φυγήν... [...] Ὁ Κεμάλ δέν ὑπάρχει πλέον οὔτε ὡς σκιά. Τήν μπλόφα του, ἥτις παρ’ ὀλίγον νά ἐπιτύχῃ, τήν ἀπεκάλυψεν ὁ Ἑλλ. Στρατός ...»
2 σελίδες, 210 x 133 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («DELEGATION HELLENIQUE / AU CONGRES DE LA PAIX»). $ Θερμή επιστολή του Ελ. Βενιζέλου, με την οποία ευχαριστεί τον Nicolson για τη συγκινητική επιστολή που του έστειλε, εκφράζει την υπερηφάνειά του για τα αισθήματα συμπάθειας που προέκυψαν κυρίως στην Αγγλία μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, τον ενημερώνει πως αισθάνεται πλέον καλά και σκοπεύει να επιστρέψει στην Ελλάδα και σχολιάζει τη στάση των Πολωνών και των Μπολσεβίκων σχετικά με τη σύναψη ειρήνης.
59 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη, 5 επιστολές σε κάρτες και επιστολόχαρτα με έντυπη επικεφαλίδα: «ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΦΡΟΝΩΝ / ΟΔΟΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 24 / ΑΘΗΝΑΙ» (2 κάρτες, 109 x 137 mm.), «ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΦΡΟΝΩΝ / ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΑΡΧΗΓΟΥ» (1) και «ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ» (2), μαζί ο φάκελος της δακτυλογραφημένης επιστολής. $ Ενδιαφέρουσα ενότητα επιστολών που καλύπτει μία δεκαπενταετία πολιτικής δράσης του Ιωάννη Μεταξά, από την ίδρυση του κόμματος των Ελευθεροφρόνων έως και την Κυβέρνηση Ι. Μεταξά, που σχηματίσθηκε τον Απρίλιο του 1936. $ «...Εἷναι ἐντροπή ὁ ἀντιβενιζελικός κόσμος νά ἀδιαφορῇ διά τάς ἐφημερίδας μας, νά μήν θυσιάζῃ ὀλίγα λεπτά ἡμερησίως ὑπέρ αὐτῶν...Πρέπει ἡ προπαγάνδα νά γίνῃ μετά συνέσεως, φρονήσεως, ἐπιμονῆς καί ἐντάσεως...» (18 Ιουνίου 1923). $ «...Τά ἔτη τῆς ἀποχωρήσεώς μου ἐκ τῆς πολιτικῆς, τά ἐχρησιμοποίησα, διά τῶν ἐπιμόνων δηλώσεών μου, καί γιά κάτι ἄλλο: νά φύγουν ἐκ τοῦ Κόμματος ὅλοι ἐκείνοι, οἱ ὁποίοι τήν πίστην τήν πρός τό Κόμμα θέτουν κατωτέρω τῆς βουλευτικῆς των ἐπιτυχίας. Καί ἔφυγαν. Ὅσοι ἔμειναν εἷναι δοκιμασμένοι πλέον. Διότι ἔμειναν ὅσοι εἴπαν, πολιτεύεται ἤ δέν πολιτεύεται ὁ Μεταξᾶς, ἐμεῖς θά μείνωμεν Ἐλευθερόφρονες. [...] Τό Κόμμα θά ἀκολουθήσῃ τόν ἴδιον αὐτόν δρόμον βασιζόμενον μόνον, εἰς τήν ἀξίαν τοῦ Ἀρχηγοῦ του, καί τήν ἀξίαν τῶν στελεχῶν του. Ἀπό τοῦ νά έχῃ τήν νομήν ἑνός βασιλικοῦ παλατιοῦ, καί νά τρέχῃ τόν κίνδυνον νά ἐξωσθῇ ἀπό ἕναν οἱονδήποτε ἐπιτήδειον ἀργότερα, προτιμότερον νά ἕχῃ τό ἔνα σπιτάκι, ἔστω μικρόν ἀλλά ἰδιόκτητον...» (10 Αυγούστου 1932). $ Μαζί μία καρτ-ποστάλ από τη Λέλα Ι. Μεταξά προς τη σύζυγο του Γ. Γεωργίου. $ Μαζί αλληλογραφία του Γ. Γεωργίου με μέλη του Κόμματος Ελευθεροφρόνων, κ. ά. (17 έγγραφα και χειρόγραφα). (40)
Γραμμένο σε 6 λυτά φύλλα αριθμημένα [1]-6, 214 x 144 mm. (οι πίσω όψεις λευκές, έντυπη επικεφαλίδα: «ΥΠΟΔ. 5.050 — ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΕΥΘ»). Τόπος, χρόνος και υπογραφή στο τέλος («Ἀθήνα 7 τοῦ Γενάρη 1949 / Κώστας Βάρναλης»), αυτόγραφες διορθώσεις. $ «...κ’ ἐγώ ρώτησα: – Δέ θά ξυπνήσει; – Ὄχι. Πάει στό θεό. Στόν καλύτερο κόσμο. Εἶναι στόν παράδεισο! – Ἀφού πάει σέ καλύτερο κόσμο, τότε γιατί κλαῖτε; Θυμᾶμαι αύτήν τήν παιδιάτική μου σκέψη καί νομίζω πώς από τότες εἴχα μέσα μου αὐτόν τό διάβολο: νά βρίσκω τήν ἀντίφαση, πού ὑπάρχει σχεδόν πάντα στόν “ψεύτικον” ἐτοῦτον κόσμο, ἀνάμεσα στά λόγια καί στά πράγματα». $ Πιθανώς αδημοσίευτο. [μαζί, του ιδίου:] Αὐτόγραφο κείμενο μέ τίτλο «4η Αὐγούστου». χ.τ. και χ. $ 1 σελίδα (γραμμένο με μολύβι), 280 x 202 mm. (η πίσω όψη λευκή, δύο κηλίδες από μελάνι στο μέσο). Γραμμένο από άλλο χέρι στην πίσω όψη: «Ἀνέκδοτο χειρόγραφο τοῦ Κ. / Βάρναλη, γραμμένο τό 1961 στήν ἐπέτειο τῆς 4ης Αυγούστου». (2)
Γραμμένα στις σ. [1] και [3] τεσσάρων λυτών διφύλλων (οι σ. [2] και [4] λευκές), 210 x 148 mm., (το πρώτο ποίημα καταλαμβάνει 2 δίφυλλα, το δεύτερο και τρίτο ένα δίφυλλο και το τέταρτο ομοίως ένα δίφυλλο). Οι τίτλοι των ποιημάτων και τo πρώτο αρχικό γράμμα κάθε ποιήματος με κόκκινο μελάνι. (4) $ Οι τελευταίοι 5 στίχοι του πρώτου ποιήματος αποτελούν τους αντίστοιχους τελευταίους πολύ συντομότερου ποιήματος με διαφορετικό τίτλο («Ἀντι παράταξη») από τη συλλογή Ὁ διακεκριμένος πλανήτης, πρβ. Νικηφόρου Βρεττάκου, Τά ποιήματα, Αθήνα, εκδόσεις Τρία Φύλλα, 1991, τ. Γ΄, σ. 222. $ Το τρίτο ποίημα από τη συλλογή Ἐσωτερική περιπέτεια, φέρει τον ίδιο τίτλο αλλά παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από την οριστική μορφή του, πρβ. Νικηφόρου Βρεττάκου, Τά ποιήματα, Αθήνα, εκδόσεις Τρία Φύλλα, 1999, τ. Β΄, σ. 310. $ Τα άλλα δύο ποιήματα δε στάθηκε δυνατόν να ταυτιστούν.
Γραμμένα σε δύο φύλλα (οι πίσω όψεις λευκές), 1 και 1 σ., 297 x 195 και 230 x 179 mm. (μικρές φθορές). Αυτόγραφες διορθώσεις στο πρώτο, το δεύτερο με ιδιόχειρη σημείωση στην κάτω πλευρά: «ἀπό τά “Ποιήματα 1929-1951”». (2) $ Το πρώτο ποίημα παρουσιάζει αξιοσημείωτες διαφορές από την οριστική μορφή του, πρβ. Νικηφόρος Βρεττάκος, Η εκλογή μου, ποιήματα 1933-1991, Αθήνα, Ποταμός, 2008 (πρώτη έκδοση), σ. 66-7. Για το δεύτερο ποίημα, βλ. Νικηφόρου Βρεττάκου, Τά ποιήματα 1929-1951, Αθήνα, 1955, σ. 118.
Γραμμένο στις σ. [1] και [3] ενός διφύλλου (κόλλα αναφοράς, οι σ. [2] και [4] λευκές), 2 σ., 296 x 195 mm. Υπογεγραμμένο στη σ. [3]: «Νικηφόρος Βρεττάκος», αυτόγραφες διορθώσεις. $ «...Κάθε φορά πού ἀνοί γω τόν Μακρυγιάννη δέν τό κάνω τυχαῖα. Αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά κάνω ἕναν περίπατο πρός τήν αὐθεντικότητα τῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς...». $ Δημοσιεύθηκε στο «Πράματα και οράματα Στρατηγού Μακρυγιάννη – Εις δόξαν και εις κρίσιν» (Τετράδια Ευθύνης, τεύχος 30, Μάιος 1990).
Γραμμένο σε 2 φύλλα αριθμημένα με μολύβι 1-2, 189 x 144 mm. (αρχικά αποτελούσαν δίφυλλο, το πρώτο φύλλο εν μέρει και το δεύτερο πλήρως επικολλημένο σε κοινό λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων). Υπογεγραμμένο: «Μυρτιώτισσα». Στην πίσω όψη του λευκού φύλλου επικολλημένη φωτοκάρτα, 140 x 90 mm., με πορτραίτο του Ούγγρου βιολονίστα Joseph Szigeti, με ιδιόχειρη αφιέρωση: («À Monsieur Alexandre Philadelpheus / souvenir reconnaissant / Joseph Szigeti / 1929 / Athènes»). $ Το λευκό φύλλο έχει αποσπασθεί από λεύκωμα (liber amicorum) του Αλέξανδρου Φιλαδελφέα και φέρει αρίθμηση σελίδων «21» και «22».
Γραμμένο σε φύλλο διαστάσεων 159 x 130 mm. (κομμένο από μπλοκ με διάτρηση στην πάνω πλευρά και επικολλημένο σε λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων, η πίσω όψη λευκή). Υπογεγραμμένο: «Μυρτιώτισσα», αυτόγραφη σημείωση κάτω αριστερά: «Ἀπό τήν βραβευθεῖσαν / ὑπό τοῦ Κράτους συλλογήν / “Κραυγές” / 1939» (η χρονολογία διαγραμμένη).
Γραμμένο σε 4 λυτά φύλλα αριθμημένα [1]-4, 285 x 213 mm. (οι πίσω όψεις λευκές, μικρό σχίσιμο στην πάνω πλευρά). Αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις. $ Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Εὐθύνη του Κώστα Τσιρόπουλου (Δεκέμβριος 1962). Βλ. και Γιώργος Θεοτοκάς, Στοχασμοί και Θέσεις, Πολιτικά Δοκίμια 1925-1966, τ. Β΄: 1950-1966, Εστία, 1996, σ. 989-90.
Έξι γραμμένες σε 8 λυτά φύλλα διαφόρων μεγεθών, έξι σε επιστολικά δελτάρια και μία σε καρτ ποστάλ ξένου εκδότη. (13) $ «...Ήρθα χτες εδώ από την Παναγιά τη Χρυσοσκαλίτισα στη νοτιοδυτική άκρα της Κρήτης, όπου πέρασα εξαίσιες ώρες με το γέρο Ηγούμενο Γρηγόριο και με τις τέσερείς του καλόγριες (η μια ωραιότατη, νέα, θλιμένη και ψέλνει με πάθος το “Κύριε των Δυνάμεων”..) Πεζοπορία μεγάλη, με βαρι ruck-sack στον ώμο, ολομόναχος κι έχανα το δρόμο, και κατέβαιναν λαχανιασμένοι οι βοσκοί από τα βουνά και με ρωτούσαν με λαχτάρα: “΄Ιντα γίνεται η Νορβηγία;” [...] Η Κρήτη μου δίνει μεγάλη συγκίνηση, οι πέτρες, τα χόρτα, οι άνθρωποι. Μα επειδή είμαι μοναχός όλα αφτα πλαντουν την καρδιά μου, νιώθω συχνά αβάσταχτη πίκρα. Το γέλιο φαίνεται νάναι για μένα η μόνη ασφαλιστική δικλίδα κι αν δε γελω, αγριεβω και μούρχεται να πεθάνω...» (Κάντανος, Σελίνου, 144-40, προς τη Μ. Χουρμούζιου). $ «...Μου γράφετε αν λάβατε γράμα από την Ελένη, πού είναι και πώς περνάει. Έχω μεγάλη αγωνία πως δε θα την ξαναδώ. Ο πολιτικος ουρανος είναι βαρης, και ποιος ξέρει αν θα μπορέσει η Ελένη να γυρίσει. Όλη η Κρήτη θαμπόνει, όταν συλογούμαι το αδυνατο αφτο αγαπημενο σώμα...» (Τοπλού Μοναστήρι, Σάββατο, προς τη Μ. Χουρμούζιου).
8 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη, μία σε επιστολικό δελτάριο, 90 x 140 mm. (6) $ Γίνεται αναφορά μεταξύ άλλων στη Στοά του Αττάλου, στο ναό των Αγίων Πάντων Αμπελοκήπων και τις ανασκαφές του ναού από τον Γ. Σωτηρίου, στο Θησείο και στον Ταύρο του Κεραμεικού. $ «...Ἐγώ ὄμως φίλτατε δέν ἔτριψα τά μάτια μου, ἀλλ’ ἐσταυροκοπήθηκα τρεῖς φορές. Ἐπιστρέφων οὗν ἀπό τή Στοά τοῦ Ἀττάλου (τῆς ὁποίας οὐδεμία ἄλλη ἀρχαιολογική περιοχή διατηρεῖται ἀγρυπνότερα καί καθαρώτερα) ἐξέφρασα στόν Ξενόπουλον τήν φρίκην διά τάς καταστροφάς [...] Τί συστήνει σ’ αὐτά ὁ ἔφορος τῶν ἀρχαιοτητων Ἀττικῆς, ὦ Μεγαλοδύναμε ἔφορε τοῦ Παντός;!...»
Γραμμένο με μολύβι σε 7 λυτά φύλλα, αριθμημένα [1]-7 (οι πίσω όψεις λευκές), 209 x 165 mm. Υπογεγραμμένο στο τέλος («Φώτης Κόντογλου»), ο τίτλος στην αρχή του κειμένου, αυτόγραφη σημείωση πάνω από τον τίτλο («Ραδιοφωνική ὁμιλία 3η»).
4 λυτά φύλλα πιασμένα με καρφίτσα στην πάνω αριστερή γωνία τους, αριθμημένα 1-[4], 290 x 210 mm. (οι πίσω όψεις λευκές). Υπογεγραμμένο στο τέλος («Φ. Κόντογλους»), σποραδικές αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις, ο τίτλος στην αρχή του κειμένου. Πιασμένο μαζί φύλλο μικρότερων διαστάσεων με το παρακάτω κείμενο γραμμένο από άλλο χέρι: «Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ εἶναι μιά ὁμιλία γραμμένη κατά τήν ματωμένη ἔξαρση τῶν Ἑλλήνων τοῦ 1940 πού ἀπευθυνόταν στούς στρατιῶτες μας. Διατηρεῖ μιά βαρυσήμαντη ἐπικαιρότητα καί μέ καμάρι παραδίδεται στούς σημερινούς Ἕλληνες νέους». Τοποθετημένα σε δίφυλλο της Φιλικῆς Ἐταιρείας, και τα δύο με οδηγίες για τον τυπογράφο. [μαζί:] ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, Φώτης. Πώς πήρανε τή Σπάρτη οἱ βυζαντινοί καβαλλαραίοι τόν Ἰούλιο τοῦ 1936. $ Χειρόγραφο γραμμένο από άλλο χέρι σε δύο λυτά φύλλα, 290 x 210 mm. (οι πίσω όψεις λευκές), ο τίτλος στην αρχή του κειμένου, με αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις του Φώτη Κόντογλου και τόπο και χρόνο στο τέλος («Στό Μυστρᾶ, Ἰούνιος 1935»). $ Σύντομη αφήγηση πολεμικής σκηνής στο πλαίσιο παιδικού παιχνιδιού. (2)
1 σελίδα, 298 x 196 mm. Υπογεγραμμένο και χρονολογημένο: «Ναπολέων Λαπαθιώτης. / 1937».
1 σελίδα, 218 x 148 mm. (μικρή τρύπα πάνω δεξιά). $ «Δεχθῆτε τίς βαθύτερες εὐχαριστίες μου, καί τή συγκίνησή μου, γιά τά καλά καί πονεμένα λόγια. Ἔχετε ὅ,τι μοῦ ζητήσατε, ἐσώκλειστο...».
Γραμμένο στις σ. [1] και [3] διφύλλου, 190 x 138 mm. (οι σ. [2] και [4] λευκές). Υπογεγραμμένο στη σ. [2]: «Ναπολέων Λαπαθιώτης», χρονολογημένο στην αρχή: «15.X.40». Στη σ. [3] επι κολλημένο απόσπασμα εντύπου με τη φράση για την οποία ζητά τη γνώμη του παραλήπτη. «... Ὁ σεβαστός μου “Παρατηρητής”, -πού τή στήλη του, δέν παύω νά τή θεωρῶ μιά συμβολή πολύτιμη, γιά τήν, τόσο ἀπό ἄποψη ὀρθότητας καί λογικῆς, ὅσο καί αἰσθητική, διαμόρφωση τῆς γλώσσας, καί τοῦ ὕφους μας-, θά μοῦ ἐπιτρέψη νά τοῦ στέλνω, ποῦ καί ποῦ, λέξεις καί φράσεις, συναντημένες ἐδῶ κι’ ἐκεῖ, ὥστε νά προκαλῶ, θέτοντάς τες ὑπό τόν ἔλεγχό του, τίς γνωστές σοφές παρατηρήσεις του... ». $ Η επιστολή απευθύνεται στον Κλ. Καρθαίο, που διατηρούσε εκείνη την εποχή τη στήλη «Τα σημειώματα τοῦ παρατηρητή» στο περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα.
Γραμμένο με μαύρο και μπλε μελάνι σε 74 φύλλα αριθμημένα [1]-17, 20-47 και 49-77, διαστάσεων κατά μέσο όρο 300 x 195 mm. (οι πίσω όψεις ως επί το πλείστον λευκές). Αφιέρωση στην αρχή του κειμένου: «Στό Γιῶργο Γαζῆ / πού ἔχει τήν τόσο συγκινητική γιά μένα / ἐπιείκια νά συγκεντρώνει τίς κουταμάρες μου, / χαρίζω ἐγκάρδια τό πρῶτο χειρόγραφο τοῦ βιβλίου / μου Ν. Μάτσας», αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις. Μ’ ένα πρωτότυπο σχέδιο με μελάνι σε λεπτό χαρτόνι στην αρχή. Δερμάτινη ράχη. $ Το έργο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1955 από τις εκδόσεις Μαυρίδης.
Το κάθε φύλλο γραμμένο σε 2 δίφυλλα με μικρά τετράγωνα (καρέ), 298 x 199 mm., [4] σ. έκαστο πλην του τελευταίου, 38 συνολικά σελίδες. 2 φύλλα χρονολογημένα (10 Οκτωβρίου και 15 Νοεμβρίου 1941), 2 μόνο με ημερομηνία (3 και 11 Σεπτεμβρίου) και ένα χωρίς ένδειξη χρόνου αλλά κατά πάσα πιθανότατα φύλλο του Οκτωβρίου 1941. Κείμενο σε 2 στήλες, ένα φύλλο με επικολλημένα αποκόμματα από έντυπες εφημερίδες της εποχής. (5) $ ΣΠΑΝΙΟ.
24 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Μία επιστολή με έντυπη επικεφαλίδα: «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ / 38, ΟΔΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ, / ΑΘΗΝΑΙ» και 8 επιστολές με σφραγίδα: «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ / ΑΘΗΝΑΙ». (11) $ Το περιεχόμενο των επιστολών αφορά κυρίως εκδοτικές και οικονομικές υποθέσεις. $ «...Ἀλλά τώρα, πού εἴμαστε πάλι φίλοι σάν πρῶτα καί καλύτερα, καί μέ τήν εὐκαιρία τῶν Εἰκοσάχρονων, μπορῶ νά σοῦ ζητήσω – κι’ οἱ άγαπητοί μου Κολλάρος καί Σαραντόπουλος δέν πιστεύω νά ἔχουν καμμιά ἀντίρρηση – νά μπαίνῃ στό ἐξῆς καί τό ὄνομά μου, στό ἐξώφυλλο κάθε τεύχους καί κάθε τόμου, ἔτσι: ΙΔΡΥΤΗΣ (1927): ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ. Ἄλλωστε σέ λίγο – μοιραῖο – μπροστά εἰς τὄνομα αὐτό θά σημειώνεται κι’ ἕνας σταυρός...» (προς τον Πέτρο Χάρη, 1 Ιανουαρίου 1946).
Γραμμένο σ’ ένα φύλλο, 87 x 130 mm. Υπογεγραμμένο: «Κωστῆς Παλαμᾶς». Σε κορνίζα. $ «Καί τό παινεύομαι πῶς ηὗρα, καί εἶμαι Πλάστης, / Καί τό παινεύομαι, οὐρανοί! / Ηὗρα τήν καθαρώτατην Ἰδέα / Μέσ’ στ’ ὡραιότατο κορμί! ». $ Αφιερωμένο από τον ποιητή στην Βήτα (Βικτωρία) Αλ. Φιλαδελφέως, το γένος Βαλάση, το παρόν αυτόγραφο προέρχεται από το λεύκωμα του Αλέξανδρου Φιλαδελφέα και της συζύγου του και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Μπουκέτο, 6 Αυγούστου 1931.
2 σελίδες, 295 x 194 mm. (κομμένα δύο μικρά τμήματα από τις πάνω γωνίες με απώλεια γραμμάτων«...Δέν εἶναι ἡ μοναδική εἰκόνα πού μοὐ ’καμε ἐντύπωση, ἀλλά εἶν’ αὐτή πού εὐκολώτερα μπορῶ νά διακρίνω ὅτι μπολιάστηκε μέσα μου. Ὅταν μετά πού ἔκλεισα τό βιβλίο σκεφτόμουν ὅτι κάτι θά μποροῦσα νά σᾶς γράψω, εὐχαριστώντας σας γιά τήν ἀποστολή του, βάλθηκα νά ἐξετάζω αὐτό τό μπόλι μέσα μου. Κάθε μπόλι ὅπως μᾶς διδάσκουν οἱ πιό στοιχειώδεις γνώσεις τῆς γεωπονικῆς, πρέπει λένε γιά νά μπορεῖ νά φέρει ἀποτέλεσμα, νά σηκώνει τουλάχιστον τό βάρος ἑνός ὀφθαλμοῦ. Εἶδα λοιπόν τό μάτι σας νᾶναι κατ’ ἀρχήν πραγματικό...».
1 σελίδα, 204 x 127 mm. Έντυπο μονόγραμμα του Ροΐδη πάνω στο μέσο, υδατόσημο «Imperial treasury de la rue”. $ «...Ἡ τελική φράσις τοῦ ἄρθρου περί τῶν τεσσαράκοντα χιλιάδων ἐφέδρων, τούς ὁποίους ἡ Ἑλλάς δύναται ἐν περιπτώσει ἀνάγκης νά ὠθήσῃ εἰς τά σύνορα μοῦ ὑπηγορεύθη ὑπό ἀξιοτίμου κ. Κουμουνδούρου. Πιθανόν νά μήν ἔχει ἡ Ἑλλάς τόσους ἐφέδρους, ἐπειδή ὄμως τοσοῦτοι ἀκριβῶς ἀναλογοῦσιν εἰς τόν μόνιμον αὐτῆς στρατόν, ἡ δέ ἔλλειψις ἐφεδρείας εἶναι ἀνωμαλία ἑλληνική, ἥν δέν γνωρίζουσιν οἱ Εὐρωπαίοι, νομίζω ὅτι ἡ άνωτέρω φράσις “se non è verο, è ben trovatο..». $ Ο Ροΐδης υπήρξε συντάκτης των ετησίων επιθεωρήσεων για τα έτη 1878-1889 στην εφημερίδα Ὥρα, το κομματικό δημοσιογραφικό όργανο του Τρικούπη.
Γραμμένο με μολύβι στις σ. [23][31] τεύχους 16 φύλλων (8 δίφυλλα τοποθετημένα το ένα μέσα στο άλλο, πιασμένα με κλωστή στην αριστερή τους πλευρά, οι σ. [24], [26], [28] και [32] λευκές), 364 x 242 mm. Τόπος και υπογραφή στη σ. [30]: «Δελφοί, Ἄγγελος Σικελιανός», τίτλος στη σ. [23]: «Η Δελφική Ἑλλάδα», αυτόγραφες διορθώσεις. $ Οι τελευταίες 7 παράγραφοι του άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ἐλεύθερον Βῆμα, 28 Σεπτεμβρίου 1926, πρβ. Άγγελος Σικελιανός, Πεζός λόγος, Β΄ , Δελφικά (19211951), Β΄ ἔκδοση, φιλολογική ἐπιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Ίκαρος, 2020, σ. 37-46. $ Στα 3 πρώτα φύλλα του ίδιου τεύχους (σ. [1]-[5]) υπάρχει αυτόγραφο κείμενο του Σικελιανού με τίτλο «Δουλοφροσύνη» (οι πίσω όψεις λευκές). $ Τα φ. [4]-[11] του τεύχους είναι λευκά. [μαζί του ιδίου:] Σημειώσεις Γ. (Ι). ΧΧΧΙΙΙ. $ Αυτόγραφο «πρόχειρο» διαφόρων λέξεων, στίχων και τετράστιχων, γραμμένο με μολύβι σε 2 τεύχη 4 φύλλων πιασμένα με κλωστή στην αριστερή τους πλευρά, 335 x 228 mm. (λείπει ένα φύλλο του δεύτερου τεύχους). Τίτλος στη σ. [1]: «Σημειώσεις Γ. (Ι). ΧΧΧΙΙΙ.». Αυτόγραφες διορθώσεις, το σύμβολο «+» μπροστά από τις περισσότερες καταχωρήσεις, οι οποίες πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν σε σύνθεση ή συνθέσεις του ποιητή. (2)
Γραμμένη στις σ. [1-4] και [1-3] δύο διφύλλων (το δεύτερο δίφυλλο αριθμημένο με το χέρι: «2», η τελευταία σελίδα του λευκή), 175 x 150 mm. $ «...Πολύ θά ἐπεθύμουν, πιστεύσατέ το, νά συναντηθῶμεν. Δέν τολμῶ νά προεξοφλήσω τόν χρόνον τῆς συνεντεύξεώς μας, διότι δυστυχῶς μετ’ ού πολύ, θέλω περιέλθει τάς διαφόρους ἐπαρχίας, ὅπως ἱδρύση παντοῦ ἐπιτροπάς σχετιζομένας μέ τό Δελφικόν Ἕργον. [...] ἀφετηρίαν ἔχω τάς Πάτρας. Θά εἶσθε ἄραγε σύντομα ἐκεῖ; Προκειμένου δέ νά ὁμιλήσω, θά μοῦ ἐπετρέπατε νά ὁμιλήσω εἰς τόν χῶρον τοῦ Ὡδείου;... ».
Γραμμένο σε 6 λυτά φύλλα, αριθμημένα [1]-6, 365 x 286 mm. Αυτόγραφη σημείωση στη σ. [1]: «Γιά τόν Κύριο Χουρμούζιο», διορθώσεις με μολύβι, πιθανώς αυτόγραφες. $ Ο Σικελιανός έκανε δημόσια ανάγνωση της τραγωδίας του Σίβυλλα (πριν τη δημοσίευσή της) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στις 3 Νοεμβρίου 1940, μία δηλαδή εβδομάδα μετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Το παρόν κείμενο αποτελεί την ανακοίνωση της τραγωδίας από τον Σικελιανό πριν τη δημόσια ανάγνωση του έργου και κατά πάσα πιθανότητα δημοσιεύθηκε στη εφημερίδα Καθημερινή με τον τίτλο «Εἰσήγηση στήν τραγωδία Σίβυλλα» (3 Νοεμβρίου 1940).
Γραμμένο στις σ. [1] και [3] ενός διφύλλου, 357 x 295 mm. (οι σ. [2] και [4] λευκές), 345 x 230 mm. (τσακίσματα, μικρές φθορές). Υπογεγραμμένο στη σ. [3]: «Ἄγγελος Σικελιανός», αυτόγραφες σημειώσεις και αφιέρωση στη σ. [1], κάτω από τον τίτλο: «(Ατέλειωτα) / (Τέτοια λόγια ἄκουε κἄποτε στόν ὕπνο της, παιδούλα, / ἡ Ἀριάδνη, πρίν γνωρίσει ὁλόκληρο τό Διόνυσο βαθειά της...). / Στήν Κα Μαρία Περ. Ράλλη». Βλ. Ἄγγελος Σικελιανός, Λυρικός Βίος, ΣΤ΄, Ἄγνωστα & ἀνέκδοτα ποιήματα (1902-1951), φιλολογική ἐπιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Ίκαρος, 2003. $ Η ποιήτρια και πεζογράφος Μαρία Ράλλη, σύζυγος του πολιτικού Περικλή Ράλλη και αδελφή της ηθοποιού Κατίνας Παξινού ήταν ιδρυτικό μέλος και γενική γραμματέας της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο πεζογραφίας (1965) για τη συλλογή διηγημάτων Από το ένα στο άλλο.
2 σελίδες, 180 x 114 mm. $ «Ἀγαπητέ Ἀλέξανδρε! Διά τῆς παρούσης σέ εἰδοποιῶ ὅτι χθές ἀπέστειλα εἰς τήν διεύθυνσιν τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου Παρνασσοῦ, 7 μικρά Skizzen. [...] ...κατεγινόμην δηλ. εἰς ἕν μεγάλον Skizze παριστόν ἐπεισόδιον τοῦ ἁγίου Ἀγῶνος, καί ἤλπιζον ὡς χθές ἀκόμη ὅτι θά ἠδυνάμην νά ἐλάμβανον μέρος εἰς τόν προκηρυχθέντα διαγωνισμόν μέ τοῦτο· δυστυχῶς αἱ μικραί καί σκοτειναί ἡμέραι, καί ἴσως ἡ ἐκ μέρους μου παραγνώρισις τῶν δυνάμεών μου, συνετέλεσαν ὥστε νά μήν κατορθώσω τοῦτο, ἄν καί μοῖ ἥτο πολύ ἐπιθυμητόν...». $ Ο Ν. Γύζης κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην εν λόγω έκθεση του Παρνασσού, στην οποία συμμετείχε μεταξύ άλλων με τα έργα (προσχέδια): «Ἀπόκρεω», «Παρά τήν ἑστίαν», «Ἡ τέχνη καί τά πνεύματα αὐτῆς εἰς συναγωνισμόν προκαλοῦσα», «Νύμφη μετά ἔρωτος παίζουσα» και «Κουλούραι». Βλ. Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, «Καλλιτεχνική ἔκθεσις», Παρνασσός, Σύγγραμμα περιοδικόν, τόμος ΙΓ΄ (Ιανουάριος-Δεκέμβριος 1890), σ. 264-70.
Έξι παρτιτούρες γραμμένες με μελάνι στις σ. [1]-[4] ισάριθμων διφύλλων, τέσσερις: 355 x 272 mm., και δύο: 345 x 265 mm. (λίγο οξειδωμένες η πρώτη και η τελευταία). Όλες με τον τίτλο και τα στοιχεία του έργου στη σ. [1]: («Στίχοι καί μουσική / Κλέωνος Τριανταφύλλου (C. Attic)» (1), «Μουσική καί ποίησις / Κλέωνος Τριανταφύλλου / (Attic)» (1) και «Ποίησις καί Μουσική / Κλέωνος Τριανταφύλλου / ([C.] Attic)» (4). Η πρώτη και η δεύτερη με αφιερώσεις («Ἀφιεροῦται εἰς τήν Α. Υ. τόν Πρίγκηπα Χριστόφορον» και «Τῷ προσφιλεστάτῳ μοι Ἀνδρέα Λαζαρῇ»). Όλες με αύξοντα αριθμό με μολύβι, οθωμανική σφραγίδα και δύο χαρτόσημα στη σ. [1]. [μαζί:] Χειρόγραφο σημείωμα του τυπογράφου/εκδότη, στον οποίο ανατέθηκε η λιθογραφική εκτύπωση των παρτιτούρων, με τους όρους της συνεργασίας και τόπο και ημερομηνία: «Κων/πολις τῇ 29 Ἰουλίου / 11 Αὐγούστου 1919». [μαζί:] Έγγραφο σε αραβική γραφή με σφραγίδα με μελάνι (πιθανώς η καταχώρηση των έξι έργων στο Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας, η οποία αναφέρεται στο σημείωμα του εκδότη). (8)
1 σελίδα, 284 x 210 mm. $ «...ἵνα δυνηθῶ καί ἀποσύρω ἐκ τοῦ Ταμείου τοῦ θεάτρου ποσόν τι χρημάτων, πρό τῆς καθορισθείσας ἡμέρας ἀναλήψεως, λόγῳ ὅλως ἐξαιρετικῆς ἀνάγκης ... ». $ Στην πίσω όψη χειρόγραφες σημειώσεις με μολύβι για τη βελτίωση της επιστολής, τόσο γλωσσικά, όσο και από άποψη περιεχομένου, που πιθανώς ανήκουν στον Κλέανδρο Καρθαίο, ο οποίος διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού (Βασιλικού) Θεάτρου.
Γραμμένο με μαρκαδόρο σε φύλλο διαστάσεων 241 x 164 mm. (η πίσω όψη λευκή, λίγο λερωμένο, εν μέρει επικολλημένο σε λεπτό χαρτόνι μεγαλύτερων διαστάσεων). Τίτλος και υπογραφή πάνω: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι / Α. Καλδάρα», χρονολογία κάτω: «1945». $ Το Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το οποίο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα ελληνικά τραγούδια του 20ού αιώνα, γράφτηκε το 1945 και ηχογραφήθηκε το 1947 (ερμηνεία Στέλλα Χασκίλ). $ Σχετικά με το πώς γράφτηκε αυτό το τραγούδι, ο Απόστολος Καλδάρας αφηγείται: «...Το έζησα, τότε με τις συλλήψεις του 1945, μετά τους Γερμανούς, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη φοιτητής και εργαζόμουν για να εξοικονομώ τα προς το ζην σε ένα κέντρο, μ’ ένα φίλο του οποίου το σπίτι ήταν στην Ακρόπολη κάτω από το Γεντί Κουλέ. Ἐνα σούρουπο, φεύγοντας από το σπίτι αυτό και βλέποντας τη σιλουέτα του κάτεργου, αυτό μου έδωσε την ιδέα...» (Νίκος Χατζηνικολάου, Απόστολος Καλδάρας, αναφορά στη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού, Ιανός, 2008).
1 σελίδα, 287 x 215 mm. $ «...Στή Βραδυνή τό ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΟΥ ΜΑΛΛΙΑ θά λέγεται δυό φορές (πρῶτο μέρος: Βογιατζής – Μποστ: Μπιθικώτσης). 3. Ἡ Ντόρα ἀντί γιά τό ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ προτιμῶ νά λέει τό ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ. Ὥρα 18.15. Ἡμέρα Τετάρτη 25.VII. 62. Μίκης Θεοδωράκης. ΖΩΝ! ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ». $ Το καλοκαίρι του 1962 ο Μίκης Θεοδωράκης νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση λόγω αναζωπύρωσης της παλιάς του φυματίωσης στο Σανατόριο Τσαγκάρη στην Πεντέλη, όπου και θεραπεύτηκε, καταφέρνοντας έτσι να διευθύνει τις τελευταίες παραστάσεις της Όμορφης Πόλης, στην οποία μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούσαν οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Γιάννης Βογιατζής και Ντόρα Γιαννακοπούλου. [μαζί:] Οἱ αἰτήσεις τῶν Μίκη Θεοδωράκη καί Μίμη Πλέσσα μέ τίς ὑπογραφές τους γιά τήν ἐγγραφή τους ὡς μέλη τοῦ Παν. Μουσικοῦ Συλλόγου. Αθήνα, 6 Ιουνίου 1950 και 13 Δεκεμβρίου 1949. $ 247 x 168 mm. Εν μέρει έντυπες και συμπληρωμένες με το χέρι, σημειώσεις για την έγκριση των αιτήσεων και την εγγραφή στην κάτω πλευρά. [μαζί:] ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, Μίκης. Τό ἄξιον ἐστί, λαϊκό ὀρατόριο βασισμένο στό ὁμώνυμο ποίημα τοῦ Ὀδυσσέα Ἑλύτη. Αθήνα, Φ. Νάκας, χ.χ. [1976]. $ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. XIX + 271 σ. Αντίτυπο υπογεγραμμένο από τον συνθέτη στη σ. [IV] και με σποραδικές αυτόγραφες διορθώσεις (συγκεντρωμένες στην τελευταία (λευκή) σελίδα). Αρχικά εξώφυλλα (μικρές φθορές). (4)
1 σελίδα, 189 x 98 mm. Επικολλημένο σε φύλλο χαρτιού μεγαλύτερων διαστάσεων με ένδειξη σελιδαρίθμησης στην πάνω πλευρά («44»), αποσπασμένου καθώς φαίνεται από λεύκωμα (liber amicorum). $ «La petite danseuse de France que vous avez conduite sur l’Acropole, guide aimable, si [nourri] de pure antiquité, y a vibre de toute son âme, et il lui a semblé vraiment que tout elle s’ envolait bien haut, bien loin, vers l’enfini de radieuse lumiere, d’enivrante alliance. Mais pour vous bien dire tout cela, que ne lui prêtez. vous aussi, cher Maître, et votre plume et votre talent... ». [μαζί, επικολλημένο στην άλλη όψη του φύλλου, με ένδειξη σελιδαρίθμησης «43»:] Carte de visite τῆς Mona Paiva μέ αὐτόγραφο σημείωμα. $ 58 x 71 mm. Έντυπη ένδειξη («MONA PAΪVA»). $ «Avec les plus vifs / remerciements pour ton si / amical et si bel article». [μαζί, επικολλημένο στην ίδια όψη:] Παρθενώνας. $ Υδατογραφία σε χαρτί, 91 x 150 mm. Υπογεγραμμένο κάτω αριστερά: «Παλμύρας». $ Η Nelly’s φωτογράφισε τη Mona Paiva στην Ακρόπολη, αφού απέσπασε την άδεια από τον τότε διευθυντή του μνημείου, Αλέξανδρο Φιλαδελφέα.
172 x 125 mm., [2] σ. (εν μέρει επικολλημένο σε λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων). Μονόφυλλο με χειρόγραφο μενού κάτω από έντυπη επικεφαλίδα («HOTEL “SPAP” OLYMPIA») στην πρώτη σελίδα και αυτόγραφο κείμενο του Φιλαδελφέα («Εἰς ἀνάμνησιν τῆς [...] ἡμέρας / τῆς 22 Μαρτίου 1934, κατά τήν [...] / τῆς προτομῆς τοῦ Γουλ. Δαῖρπφελδ / ἐν Ὀλυμπία»), σκίτσο του Dörpfeld υπογεγραμμένο από τον Φιλαδελφέα και τις υπογραφές των συνδαιτημόνων (με πρώτη αυτή του Dörpfeld) στη δεύτερη σελίδα.
8ο, 102 σ. (λείπουν δύο φύλλα: σ. 87-90, λίγο οξειδωμένο αντίτυπο, αμυδροί λεκέδες από νερό). Ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο. Χαρτόνια της εποχής της έκδοσης (λερωμένα, μικρές φθορές, ταινία χαρτιού στη ράχη με χειρόγραφους τους τίτλους). Legrand (17ος αι., V), 212 («rarissime »), Λαγανάς 3281 («Σπανιότατη έκδοση»). [δεμένο μαζί, του ιδίου:] La resa di Modone, racconto poetico dedicato all’Illustriss., ed Eccellentiss. Sig. Girolamo Morosini. Βενετία, P. A. Brigonci, 1687. $ 8ο, 25 σ. (κομμένο το κάτω μισό τμήμα του τελευταίου φύλλου χωρίς απώλεια κειμένου, λίγο οξειδωμένο αντίτυπο). Legrand (17ος αι., V), 213 («rarissime»), Λαγανάς 3282 («Σπανιότατη έκδοση»). $ Νεανικά έργα του κρητικής καταγωγής λογίου Αποστόλου Ζήνου (1668-1750), εμπνευσμένα από τις επιτυχίες των Βενετών στις πολεμικές επιχειρήσεις τους κατά των Τούρκων.
6 τόμοι, 4ο, lxiv + 574, 715, 831, 712, 852 και 816 σ. (οξειδωμένα κάποια φύλλα, ομοιόμορφη οξείδωση σε ορισμένα τεύχη, κυρίως στον Γ΄ τόμο, κομμένο και συμπληρωμένο (επικολλημένο στα περιθώρια) το τμήμα κειμένου σε 4 φύλλα του Δ΄ τόμου, ένα φύλλο του Β΄ τόμου δεμένο σε λάθος θέση: οι σ. 281-2 μετά τις σ. 283-4). Χαλκόγραφη προμετωπίδα στον Α΄ τόμο (πορτραίτο του συγγραφέα), 13 χαλκόγραφοι αναδιπλούμενοι χάρτες, 3 χαλκογραφίες εκτός κειμένου και 29 χαλκόγραφα επίτιτλα. Δέρμα της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές, σχισμένη η πάνω ένωση του Ε΄ τόμου και μικρότερα σχισίματα στις ενώσεις των δύο πρώτων τόμων, χρυσή διακόσμηση στη ράχη, τίτλος και ένδειξη τόμου σε δερμάτινη ετικέτα (κόκκινο μαροκινό) στη ράχη, μαρμαρογραφημένα τα ακρόφυλλα, κόκκινες οι ακμές, ετικέτα βιβλιοθήκης στο εσωτερικό των καλυμμάτων: «Lyons Library», κομμένο το κάτω τμήμα της στον Α΄ τόμο). Brunet, IV, στ. 1360, Λαγανάς 383. (6)
Δεύτερη έκδοση, μικρό 8ο, 104 σ. Aρχικά εικονογραφημένα εξώφυλλα (χαλκογραφία στο πάνω, μικρές φθορές στη ράχη).
8ο, ξδ΄ + 616 σ. Με 3 αναδιπλούμενους λιθόγραφους χάρτες, από τους οποίους οι 2 έγχρωμοι («Χάρτης τοῦ Σουλίου», «Χάρτης Ἠπείρου» και «Χάρτης τοῦ κράτους Ἀλῆ-Πασσᾶ τοῦ Τεπελενλῆ»), ένα αναδιπλούμενο πανόραμα («Ἰωάννινα») και 13 εικόνες εκτός κειμένου. Αντίτυπο με αφιέρωση σε λευκό φύλλο πριν τον τίτλο με υπογραφή «Ἀρ. Π. Ἀραβαντινός» και τόπο/χρόνο «Ἀθήναι, τῇ 16 Αὐγούστου 1917» (κομμένη η πάνω εξωτερική γωνία με απώλεια του ονόματος του παραλήπτη). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές, λείπει μικρό τμήμα από την κορυφή της). Ηλιού & Πολέμη, 1895.906, Λαγανάς 1564.
Δεύτερη έκδοση, περιορισμένη σε 300 αντίτυπα. 8ο, 66 σ. (λείπει το τελευταίο (λευκό) φύλλο, οξειδωμένα τα πρώτα και τα τελευταία φύλλα, νεότερη κτητορική σημείωση στον τίτλο). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης με χρυσή και εμπίεστη διακόσμηση (φθορές). Blackmer 924, πρβ. Droulia 334 και Γκίνης & Μέξας, 6146. $ ΣΠΑΝΙΟ. $ «Στα 1803 τυπώθηκε στα γαλλικά το περίφημο Yπόμνημα του Kοραή. Aπευθυνόμενος με αυτό σε ένα ξένο ακρατήριο, στην Eταιρεία των Aνθρωποτηρητών του Παρισιού, ο Kοραής –με το Mémoire sur l’état actuel de la civilisation dans la Grèce, κείμενο που έγινε με ενθουσιασμό δεκτό– προσπάθησε, και το επέτυχε, να παρουσιάσει γλαφυρά και ανάγλυφα την πρόοδο του Eλληνισμού με στοιχεία που φανέρωναν τα σημάδια της εθνικής του αφύπνισης. Aντικρούοντας αντίθετες απόψεις που είχαν διατυπωθεί από ξένους περιηγητές και λογίους, ο συγγραφέας του Yπομνήματος κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι αλλαγές που είχαν αρχίσει να επέρχονται, είχαν επιτευχθεί χωρίς ξένη βοήθεια, με μόνη τη θέληση του ελληνικού λαού». (Βλ. Λ. Δρούλια, «Tα πολιτικά φυλλάδια του Kοραή: Από την Αδελφική διδασκαλία έως το Τι συμφέρει εις την Ελλάδα», Η Καθημερινή: επτά HΜΕΡΕΣ, Αδαμ. Κοραής. 250 χρόνια από τη γέννησή του, 29 Νοεμβρίου 1998, σ. 6–9. [δεμένο μαζί:] ΚΟΡΑΗΣ, Αντώνιος και Antoine-Léonard THOMAS. ᾨδή εἰς Ἑρρῖκον Φραγκῖσκον Δαγεσσέα, ἐκδοθεῖσα ἐν Παρισίοις κατά τό 1702 ἔτος· ᾗ, νῦν δεύτερον ἐκδιδομένῃ, συνεκδίδοται καί τό ὑπό τοῦ Θωμᾶ συνταχθέν ἐγκώμιον εἰς τόν αὐτόν Δαγεσσέα. Παρίσι, J.-M. Eberhart, 1819. $ 8ο, σ. γ΄ + 80 (ελαφρά οξειδωμένο αντίτυπο). $ Εκδότης ο Αδαμάντιος Κοραής.
8ο, ν [13] + (3-248) σ. (λεκέδες από νερό, λίγο οξειδωμένο αντίτυπο, βαθιά ξακρισμένο το πάνω περιθώριο). Κατάλογος συνδρομητών. Νεότερη δερμάτινη ράχη. Ηλιού 1814.13, Legrand & Pernot, 856. $ Ανασκευή όσων έγραψαν ο Ιταλός πολιτικός G. Compagnoni (Saggio sugli ebrei e sui greci, Βενετία 1792) και ο Γερμανός περιηγητής J. L. S. Bartholdy (Bruchstücke zur nähern Kenntniss des heutigen Griechenlands, Βερολίνο 1805) κατά των νεοτέρων Ελλήνων.
Τρίτη (δεύτερη πλήρης) έκδοση, 2 τόμοι δεμένοι σ’ έναν, 8ο, ιβ΄ + 180 και 62 σ. (μικροί λεκέδες από οξείδωση στην πάνω εξωτερική γωνία του β΄ τεύχους του πρώτου έργου). Κατάλογος συνδρομητών. Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη με χρυσή διακόσμηση (μικρές φθορές στα καλύμματα, μαρμαρογραφημένες οι ακμές). Γκίνης & Μέξας, 7242 & 7240, Λαγανάς 1131.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 4 τόμοι, 8ο, 487, 613, 578 και 557 σ. (οξείδωση, λεκέδες από νερό στον Β΄ και τον Γ΄ τόμο, μικρή τρύπα σ’ ένα φύλλο του Γ΄ τόμου με απώλεια γραμμάτων: σ. 353-4, επιδιόρθωση με ταινία λεπτού χαρτιού στην κάτω πλευρά του ίδιου φύλλου). Με 7 χαλκόγραφα πορτραίτα και 5 αναδιπλούμενους χάρτες. Νεότερη δερμάτινη ράχη (έχουν διατηρηθεί τα αρχικά εξώφυλλα όλων των τόμων πλην του κάτω εξωφύλλου του Α΄ τόμου, λίγο λερωμένα και με μικρές φθορές, μικρή φθορά στην πάνω ένωση των τόμων Β΄-Δ΄, αξάκριστο αντίτυπο). Blackmer 1345, Atabey 992, Droulia 793-6, Λαγανάς 738, πρβ. Contominas 580. (4)
12ο, 132 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο, ακυρωμένο ex-libris βιβλιοθήκης («The Academy of the New Church Library»), τα στοιχεία της βιβλιοθήκης με διατρητική μηχανή στον τίτλο). Νεότερη πάνινη ράχη (με χειρόγραφο τον τίτλο και ταξινομικό αριθμό). Blackmer 1605, Droulia 2618, Λαγανάς 917. $ Πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα για τη δεύτερη έκδοση (η πρώτη: Charleston, James S. Burges, 1829).
2 τόμοι, 4ο (240 x 312 mm.). Τίτλοι και πίνακας των φωτογραφιών στον Α΄ τόμο εκτυπωμένoι σε πλάγιο σχήμα, και 40 τυπώματα αλμπουμίνας (20 σε κάθε τόμο) διαστάσεων κατά μέσο όρο 158 x 115 mm., επικολλημένα σε ισάριθμα χαρτόνια (κομμένο τμήμα από τον τίτλο του Β΄ τόμου με απώλεια τεσσάρων γραμμάτων από την πρώτη λέξη: «— eiung», ελαφρά οξειδωμένα τα χαρτόνια, αρκετά από αυτά αποκολλημένα από τα υφασμάτινα στελέχη τους). Αρχικό πανί με εμπίεστη διακόσμηση (λερωμένο, μικρά σχισίματα στις ενώσεις, τίτλος: «Befreiung Griechenlands» και η κτητορική ένδειξη: «Dr. Alexandre Antoniades / München 1889» στο πάνω κάλυμμα, εσωτερική επένδυση με μετάξι). (2) $ ΣΠΑΝΙΟ.
36 τυπώματα αλμπουμίνας διαστάσεων 82 x 52 mm., επικολλημένα σε λίγο μεγαλύτερα χαρτόνια με έντυπες λεζάντες και τοποθετημένα ένα ανά σελίδα σε παράθυρα με ανάγλυφο πλαίσιο (ξεθωριασμένα αρκετά τυπώματα, μικροί λεκέδες ή στίγματα σε κάποια άλλα, μικρά σχισίματα στο πλαίσιο των παραθύρων, αναντιστοιχία φωτογραφίας-λεζάντας σε τουλάχιστον μία περίπτωση). Δέρμα με εμπίεστη διακόσμηση (μικρές φθορές, λείπει το ένα από τα δύο μεταλλικά κλείστρα, χρυσωμένες οι ακμές), μικρό 8ο (152 x 110 mm). $ Τα αντίστοιχα άλμπουμ έχουν συνήθως 40 φωτογραφίες, όσες δηλαδή και οι λιθογραφές του λευκώματος του Hess. Στο παρόν άλμπουμ δεν έχουν συμπεριληφθεί οι φωτογραφίες των λιθογραφιών: i. Ο Κατακουζηνός καταλαμβάνει την Μονεμβασιά, ii. Ο Γκούρας νικά στον Μαραθώνα, iii. Οι Έλληνες βουλευτές αποτίουν φόρο τιμής στον βασιλιάς τους και iv. Η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο. Επιπλέον οι φωτογραφίες είναι τοποθετημένες με διαφορετική σειρά από αυτή που απαντάται συνήθως.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. μικρό 4ο, 8 σ. (λίγο λερωμένα το πρώτο και το τελευταίο φύλλο, χάρτινη οβάλ ετικέτα επικολλημένη στον τίτλο). Ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο με λύρα, ήλιο και δάφνινο στεφάνι. Χωρίς ιδιαίτερα εξώφυλλα (αντίτυπο σε δύο άρραφα δίφυλλα, μικρές φθορές στις ακμές). $ Ο Luís António de Soveral Tavares (1800-1883) ήταν νομικός και πολιτικός του πορτογαλικού φιλελευθερισμού. Κατείχε σημαντικό ρόλο στο φοιτητικό κίνημα του πανεπιστημίου της Κοΐμπρα, όταν έλαβε χώρα στην Πορτογαλία η Φιλελεύθερη Επανάσταση του 1820, που οδήγησε στο πρώτο Πορτογαλικό Σύνταγμα του 1822, ως αποτέλεσμα των εργασιών της Γενικής και Έκτακτης Συνέλευσης του Πορτογαλικού Έθνους. Στην παρούσα έκδοση κάνει μνεία στο μεγαλείο της Ελλάδας, άλλοτε κοιτίδα των τεχνών και των επιστημών, και στον τωρινό αγώνα της ενάντια στη σκλαβιά και το σκοτάδι, ενώ στο τέλος περιλαμβάνεται μια ελεγεία για τον θάνατο του Manoel Fernandes Thomaz, ηγέτη της επανάστασης της 24ης Αυγούστου 1820 στο Πόρτο. $ ΣΠΑΝΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ.
8ο, [4] + 15 + [4] σ. (οξείδωση). Στις 4 τελευταίες σελίδες διαφημιστικό των εκδόσεων του Ladvocat («Avis essentiel aux souscripteurs des oeuvres complètes de Lord Byron»). Αντίτυπο μ’ ένα χαλκόγραφο πορτραίτο του Βύρωνα σε θέση προμετωπίδας, ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο και στη σ. 15. Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (λείπει μικρό τμήμα από την κορυφή της, σχίσιμο στην πάνω ένωση, μαρμαρογραφημένα τα καλύμματα και τα ακρόφυλλα). Πρβ. Droulia 834 και Λαγανάς 741. [δεμένo μαζί, του ιδίου:] Marino Faliero. Παρίσι, Ladvocat και J.-N. Barba, 1829. $ 8ο, 188 σ.
8ο, 43 σ. (οξείδωση). Διαφημιστικό τετρασέλιδο του Ladvocat στην αρχή: «Extrait du catalogue géneral» (συνυπολογίζεται στη σελιδαρίθμηση), στις σ. [11]-19: «Première messénienne. Tyrtée aux Grecs», ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο. Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (σχισμένη η πάνω ένωση, ο τίτλος σε δερμάτινη ετικέτα στη ράχη, τα καλύμματα επενδυμένα με μαρμαρόκολλα, κομμένο το πάνω ακρόφυλλο). Droulia 920. [δεμένο μαζί, του ιδίου:] Nouvelles messéniennes, deuxième édition. Παρίσι, Ladvocat, 1822. $ 8ο, 44 σ. Διαφημιστικό τετρασέλιδο του εκδότη στην αρχή (συνυπολογίζεται στη σελιδαρίθμηση), ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο. Droulia 376, πρβ. Λαγανάς 703. [δεμένο μαζί, του ιδίου, μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου έργου:] Trois messéniennes, sur les malheurs de la France. Deux messéniennes sur la vie et la mort de Jeanne d’Arc, cinquième édition. (Παρίσι, Ladvocat, 1822).
8ο, [8] + 15 σ. Διαφημιστικό τετρασέλιδο του Ladvocat στην αρχή («Avis essentiel aux souscripteurs des oeuvres complètes de Lord Byron»). Ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο και στη σ. 15. Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη (μαρμαρογραφημένα τα καλύμματα, χρωματισμένες οι ακμές). Πρβ. Droulia 834, Λαγανάς 741. [δεμένο μαζί, του ιδίου:] Épitre a M. A. De Lamartine. Παρίσι, Ladvocat και J. N. Barba, 1824. $ 8ο, [8] + 13 + [3] σ. Διαφημιστικό δισέλιδο του Ladvocat στην αρχή. Droulia 755 (διαφορετική στοιχειοθεσία). [δεμένο μαζί, του ιδίου:] Nouvelles messéniennes, cinqième édition. Παρίσι, Ladvocat, 1822. $ 8ο, 44 σ. Διαφημιστικό τετρασέλιδο του Ladvocat στην αρχή (συνυπολογίζεται στη σελιδαρίθμηση), ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο. Droulia 376, πρβ. Λαγανάς 703. [δεμένα μαζί άλλα 2 έργα του ιδίου:] Sept messéniennes nouvelles, deuxième édition. (Παρίσι, Ladvocat, 1827) και Trois messéniennes, sur les malheurs de la France, deux messéniennes sur la vie et la mort de Jeanne d’Arc, cinquième edition. (Παρίσι, Ladvocat, 1822).
8ο, [8] σ. (οι σ. [2] και [6-8] λευκές, ελαφρά οξειδωμένο, μικρές τρύπες από έντομο). Τίτλος στη σ. [1], προλογικό κείμενο με ημερομηνία 1 Ιουνίου 1824 και τα αρχικά του εκδότη («Σ. Ζ.») στη σ. [3], και το κείμενο (ανώνυμο έργο της Αγγελικής Πάλλη και παράφραση του Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού) στις σ. [4] και [5] αντίστοιχα. Μεταγενέστερα απλά εξώφυλλα. ΑΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΗΤΟ. Πρβ. Ηλιού 1824.72 (το παρόν με διαφορετική στοιχειοθέτηση, με το κείμενο μόνο, χωρίς την παρτιτούρα). $ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟ.
Πρώτη έκδοση στα γαλλικά, 8ο, 396 σ. (ελαφρά οξειδωμένο αντίτυπο). Αρχικά τυπωμένα εξώφυλλα (λίγο λερωμένα, φθορές στη ράχη, ο τίτλος σε χάρτινη ετικέτα στη ράχη, αξάκριστο). Blackmer 151, Droulia 1115, Λαγανάς 764.