η παράσταση στο καπάκι, ζωγραφισμένη με το χέρι στην πίσω όψη γυάλινης επιφάνειας
Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από λιθογραφία του K. Loeillot («Soldat Grec enlevant un étendard à son ennemi»).
λιθογραφημένο στην πίσω όψη γυάλινης επιφάνειας και επιχρωματισμένο με το χέρι
το πορτραίτο χαλκογραφημένο και επιχρωματισμένο με το χέρι
το πορτραίτο ζωγραφισμένο με το χέρι, στην κάτω όψη επιγραφή: Ludwig / König von Bayern
(μικρές φθορές στο πορτραίτο, απώλειες μαύρου χρώματος με οξείδωση στις αντίστοιχες περιοχές)
τίτλος και στοιχεία του καλλιτέχνη σε ετικέτα στην πίσω όψη: Ραλλού Κολλίνου Κολοκοτρώνη / το γένος Ιωάννου Καρατζά / Ηγεμόνος της Βλαχίας / Έργον Ζωγράφου Γεωργίου Δ. Μαργαρίτη / 1814-1884
Η Ραλλού ήταν κόρη του Γεωργίου Ι. Καρατζά. Ο γάμος της το 1843 με το γιο του Κολοκοτρώνη Κολλίνο, ήταν από τις πρώτες ενώσεις γόνων οικογενειών από το Φανάρι και την απελευθερωμένη Ελλάδα.
I) Πορτραίτο του Αθανασίου Κανακάρη Ρούφου, υπογεγραμμένο και χρονολογημένο πάνω δεξιά: Γ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ / 1888, λάδι σε μουσαμά, 51 x 42 cm.
II) α) Πορτραίτο του Μπενιζέλου Ρούφου, υπογεγραμμένο πάνω δεξιά: Ν. Ατζαρίτης, λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 cm. β) Πορτραίτο του Ιωάννου Ρούφου, υπογεγραμμένο κάτω δεξιά: Ν. Ατζαρίτης, λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 cm. γ) Πορτραίτο του Γεωργίου Ρούφου, υπογεγραμμένο πάνω δεξιά: Ν. Ατζαρίτης, λάδι σε μουσαμά, 70 x 50 cm.
(4)
Το σινί αυτό παρουσιάζει ένα χαρακτηριστικό που το καθιστά πραγματικά μοναδικό: σε δυο ομόκεντρους κύκλους που το διατρέχουν σε μικρή απόσταση από το χείλος, αναγράφεται το «Πάτερ ημών» και άλλες ευχές («Άγιος ο Θεός... [...] Πάτερ ημών...» και η ευχή της τραπέζης «Χριστέ ο Θεός, ευλόγησον την βρώσιν...»). Στο τέλος σημειώνεται το όνομα του τεχνίτη και το έτος κατασκευής: ΘΟΔΟΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΟΥ 1746. Αλλά και η διακόσμησή του είναι ιδιαίτερη. Το κέντρο καταλαμβάνει εξάλφα που περιβάλλεται από σύνθετους ομόκεντρους κύκλους. Μια πλατιά ταινία με φυτικά διακοσμητικά χωρίζει τον υπόλοιπο χώρο σε δυο ζώνες, όπου μπρίκια και ανθοφόρα αγγεία εναλλάσσονται με λοβωτά ελλειψοειδή κοσμήματα (ολόκληρα και συνθέσεις μισών), όλα διακοσμημένα εσωτερικά με arabesque σχέδια.
Θαυμάσια παλάσκα διακοσμημένη με σαβάτι σε επίχρυσο στικτό βάθος. Η Αθηνά εμφανίζεται να κρατά λέοντα από το κεφάλι, περιστοιχιζόμενη από δυο νεαρούς φουστανελοφόρους με προτεταμένα σπαθιά. Πάνω η επιγραφή: ΖΗΤΩ ΟΘΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ 183[6;] / ΑΣ ΤΡΕΜΗ Ο ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΟΜΕΝΟΣ [ενν. ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΜΕΝΟΣ] ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟ(Σ). Αποδίδεται στον Ιωάννη Δαβαρούκα.
δυο σφραγίδες (μια με απροσδιόριστη μορφή ζώου και μια με τα γράμματα ιω)
Εξαιρετικής ποιότητας δείγμα της νεοελληνικής αργυροχοΐας. Οι παραστάσεις είναι δουλεμένες με σαβάτι σε επίχρυσο στικτό βάθος (επιχρυσωμένη και η εσωτερική επιφάνεια). Στο καπάκι εικονίζεται η Ελλάς να στέκεται σκεπτική μπροστά σε σωρό αρχαίων ερειπίων, ενώ πάνω δεξιά οι Μούσες κρατούν και της προσφέρουν στεφάνια. Ο τεχνίτης αντιγράφει χαλκογραφία που κοσμούσε την παράφραση της Ιλιάδας του Γεωργίου Ρουσιάδη (Βιέννη 1817). Εκεί ο Κοζανίτης έμπορος και λόγιος δημοσιεύει το «Επίγραμμα» και τον «Ύμνο» του, με τα οποία θέλει να δείξει ότι η πνευματική αναγέννηση που συντελείται από τα τέκνα της, θα πρέπει να κάνει την Ελλάδα και πάλι υπερήφανη. Σαν λεζάντα στη χαλκογραφία τοποθετεί την εξής στροφή του «Ύμνου», που διασαφηνίζει και το νόημα της σύνθεσης:
Ἀλλ’ ἄνω στρέψον τόν ὀφθαλμόν Σου
Κ’ ἴδε ἀστέρα τόν φαεινόν.
Στρέψον καί ἴδε ’ς τόν Ὄλυμπόν Σου
Πῶς ὅλ’ αἱ Μοῦσαι τόν στέφανόν Σου,
Σπουδαίως πλέκουσι, τόν κλεινόν.
(πρβ. Γ. Κόκκωνας, Έγρεο, φίλα μάτερ. Προσωποποιήσεις της Ελλάδας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, Αθήνα 2018, σ. 169-74).
Στην παράσταση της βάσης αρχαίος πολεμιστής βάζει το σπαθί του στο θηκάρι με την παρότρυνση της Αθηνάς που ακουμπά το χέρι της στον ώμο του. Πίσω του κάθεται στεφανωμένη μορφή με γενειάδα. Η σύνθεση υποδηλώνει πιθανώς την παύση των πολεμικών έργων και τη συνακόλουθη πολιτιστική ανάπτυξη που αυτή θα επιφέρει. Ευχαριστούμε θερμά τον π. Διονύσιο Λυκογιάννη που αναγνώρισε τον τεχνίτη από τις σφραγίδες.
Ανάγλυφη διακόσμηση με τη φουσκωτή τεχνική. Στον πυθμένα ομφαλός στο κέντρο σύνθετου φυτικού ρόδακα, ενώ σε τέσσερα οριζόντια λοβωτά ελλειψοειδή στην εξωτερική επιφάνεια έχουν αποδοθεί σε στικτό βάθος τα εξής: α) επιγραφή με το όνομα του κτήτορα και χρονολογία: ΜΕΛ- / ΧΙCΕΔΕΚ / αωι΄, β) πολιτεία, γ) σύνθεση με ανθοφόρους κλώνους, και δ) τειχισμένη πολιτεία ή μοναστήρι. Το όνομα του κτήτορα παραπέμπει στον ιερομόναχο και αγωνιστή Μελχισεδέκ Τσουδερό, που σκοτώθηκε σε μάχη με τους Τούρκους το 1823, είτε στον εθνομάρτυρα επίσκοπο Κισσάμου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη, που απαγχονίστηκε το 1821.
Στον πυθμένα σύνθετος ρόδακας από επίθετα στοιχεία (η εσωτερική επιφάνεια επιχρυσωμένη, απώλειες χρυσού). Στην εξωτερική επιφάνεια ενδιαφέρουσα διακόσμηση με σαβάτι σε στικτό βάθος. Από μικρή τριγωνική βάση ξεκινούν ανθοφόροι κλώνοι που αναπτύσσονται μέχρι σχεδόν το χείλος δημιουργώντας δυο μικρά και δυο μεγάλα διάχωρα (στις κορυφές τους κάθονται πουλιά). Στο κέντρο και στα μικρότερα διάχωρα αιλουροειδές δαγκώνει λουλούδι. Στα μεγαλύτερα διάχωρα εικονίζεται ζευγάρι σε δυο διαδοχικές φάσεις. Στην πρώτη ο άνδρας προσφέρει στη γυναίκα ανθοδέσμη και παίρνει από αυτή κανάτι με κρασί, ενώ στην δεύτερη ο άνδρας σηκώνει απειλητικά το σπαθί του και η γυναίκα τον κοιτά τρομαγμένη με την ανθοδέσμη στο χέρι. Η σύνθεση έγινε ίσως για να υπενθυμίζει στο χρήστη του σκεύους τα κακά της οινοποσίας. Σε μικρή πινακίδα κοντά στο χείλος η χρονολογία: 1850.
Διακόσμηση με σαβάτι σε στικτό βάθος. Το κέντρο της σύνθεσης καταλαμβάνει σύνθετος ρόδακας γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται εξαγωνική φυτική γιρλάντα. Στα διάχωρα μεταξύ γιρλάντας και χείλους τα πορτραίτα του Όθωνα, της Αμαλίας και του Λουδοβίκου της Βαυαρίας, σε μετάλλια ενσωματωμένα σε τρόπαια. Ανάμεσά τους φυτικές συνθέσεις.
Ωραίο τάσι με διακόσμηση δουλεμένη με σαβάτι. Σύνθετος πολύφυλλος ρόδακας περιβάλλεται από κυματιστή φυτική γιρλάντα που χωρίζει την προς το χείλος επιφάνεια σε έξι διάχωρα. Στα τρία από αυτά εικονίζονται εραλδικός λέων, κυνηγός που σημαδεύει αγριογούρουνο και σκύλοι που ορμούν σε ελάφι, ενώ στα ενδιάμεσά τους επαναλαμβάνεται σύνθεση με εκκλησία, αποτρεπτικό κεφάλι και αντικριστά πουλιά. Κοντά στο χείλος επιγραφή με το όνομα του κτήτορα: ΙΩΑΝ ΤΟΥΖΟ.
μήκος: 90 cm.
Διακοσμημένος με σαβάτι σε στικτό βάθος. Η λάμα με κοκκιδωτή διακόσμηση και πτηνόμορφη λαβή. Η θήκη της φέρει εναλλάξ ρόδακες και ρόμβους και απολήγει σε κεφαλή δράκοντα. Τρία πολυγωνικά πλακίδια συνδέουν το σουγιά, τις αλυσίδες και το αετόμορφο εξάρτημα ανάρτησης από τη ζώνη. Κοσμούνται με παραστάσεις ένστολου άνδρα στη μια πλευρά και της γυναίκας του στην άλλη.
ο ήρωας ανάμεσα στον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη, η σύνθεση δουλεμένη με σαβάτι
Εσωτερικά επιγραφή: Νικήτας / ο / τουρκοφάγος και χρονολογία: 1844.
περιστρεφόμενο επίχρυσο πλακίδιο με πορτραίτο του Ρήγα στη μια πλευρά και επιγραφή στην άλλη: ΖΗΤΩ / ΤΟ / ΣΥΝΤΑΓ- / ΜΑ / 3 ΣΕΠΤ. / 1843
Αντίστοιχο δαχτυλίδι υπάρχει στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
υπογεγραμμένο κάτω αριστερά: Λέων Καλογερόπουλος
ο τίτλος στην πίσω όψη
υπογεγραμμένο και χρονολογημένο κάτω δεξιά: Γ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ / ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 1913
εγχάρακτη επιγραφή: 3 / Σεπτεμβρίου / 1843
Αντίστοιχο ποτήρι υπάρχει στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
με εγχάρακτο το «Κ» κάτω από στέμμα
με εγχάρακτο το «Κ» κάτω από στέμμα
σφραγίδα: Δ. Χ. Αργυρόπουλος / Σίρα
και ρομβοειδής σφραγίδα
σφραγίδα: KPM / GERMANY
σφραγίδα: ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΙ / ΒΩΛΟΣ / FRATELLI CHIRIACOPULO και ρομβοειδής σφραγίδα
(ραγίσματα)
σφραγίδα: MADE FOR / ΓΡΕΖΟΣ / ΣΥΡΑ και αριθμός καταχώρησης
(ράγισμα)
το κεραμικό προ του 1896 (με σφραγίδα του S. C. Richard)
αρχικά στις βάσεις: IMB και PW SL, σφραγίδες
(2)
επάργυρο, με ανάγλυφες παραστάσεις: των βασιλέων Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και Μαυροβουνίου στο εσωτερικό κάλυμμα, πολεμικής σκηνής στο εξωτερικό και του θωρηκτού «Αβέρωφ» με άλλα πλοία στο καντράν, η αφιέρωση στη στεφάνη, τα πορτραίτα των βασιλέων με την επιγραφή: L’ UNION FAIT LA FORCE, μηχανισμός με σφραγίδα: CHRONOMÉTRE / PRIMA / 15 Rubis
εγχάρακτη επιγραφή στο εξωτερικό κάλυμμα: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ / 1912 / ΤΡΙΚΑΛΑ, στο καντράν κάτω από ελληνικές σημαίες γραμμένο με το χέρι: Αθ. Ζωρόπουλος, μηχανισμός με σφραγίδα: ENIGMA
Ο Αθανάσιος Ζωρόπουλος (1872-1932) ήταν αξιωματικός από τη Λαμία.
διακόσμηση με σαβάτι, το επιστόμιο από κεχριμπάρι
μήκος: 9 cm.
Με πορτραίτα του Κωνσταντίνου και του βασιλικού ζεύγους.