Τετάρτη, 8 Ιουνίου 2022 (Λαχνοί 1 - 290)
Πέμπτη, 9 Ιουνίου 2022 (Λαχνοί 291 - 569)
Η εξέταση των λαχνών θα πραγματοποιείται από τη Δευτέρα 23 Μαΐου έως και την Τρίτη 7 Ιουνίου (Δευτέρα έως Παρασκευή 10.00 π.μ. – 5.00 μ.μ. και Σάββατο, 10.00 π.μ. – 3.00 μ.μ.) στα γραφεία της VERGOS Auctions, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού (τηλ. επικοινωνίας +30 210 3614897).
Συστήνουμε στους ενδιαφερόμενους τη συμμετοχή τους στη δημοπρασία online ζωντανά μέσω της ιστοσελίδας του Οίκου, καθώς και μέσω τηλεφωνικής ή γραπτής προσφοράς.
Για όσους επιθυμούν να παρευρεθούν στη δημοπρασία, δεν είναι πλέον απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής για δέσμευση θέσης.
211 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Έξι έγγραφα με αποκόμματα της εφημ. «Il Messaggero di Rodi». Τοποθετημένα σε νεότερο ντοσιέ με θήκες. $ Ενδιαφέρουσα ενότητα για την τοπική ιστορία με θέματα που αφορούν στις κοινοτικές εκλογές, την οικονομική ενίσχυση των σχολείων (κυρίως από την ελληνική κυβέρνηση), διάφορα εκπαιδευτικά ζητήματα, την ανοικοδόμηση του ναού του Αγ. Νικολάου, την αποκατάσταση των ζημιών από το σεισμό του 1933, ένα επεισόδιο μεταξύ δύο Εβραίων και ομάδας ορθοδόξων το Πάσχα του 1936, κ.ά.
4 τόμοι, folio (300 x 205 mm.), 48, 26, 54 και 24 σ. Κατάλογοι με τα στοιχεία 452, 169, 493 και 185 αντίστοιχα κυβερνητών, σφραγίδα σε κάθε φύλλο («R. CAPITANERIA DI PORTO DI RODI (Egeo)»). Πανί (φθορές). (4)
Γραμμένο με μολύβι σε 7 λυτά φύλλα αριθμημένα 1-7, 357 x 294 mm. (οι πίσω όψεις λευκές). Υπογεγραμμένο στο τέλος: «Ἄγγελος Σικελιανός», τίτλος στην αρχή του κειμένου: «Λιλίθ (ἕνα Σύμβολο ἤ ὁ Ὕμνος τῆς μεγάλης ἐντολῆς)».
4 και 4 σελίδες, 207 x 134 και 208 x 138 mm. (2) $ «... Λυποῦμαι ποῦ ἡ κυρία [Juliette] Lambert δέν εἶδε τά ἔργα μου· λυποῦμαι ποῦ δέν τῆς ἔστειλα ποτέ τίποτε· ἀλλά δέν πταίω καί πολύ. Εἰς ὅλα τά μέρη τοῦ πολιτισμένου κόσμου, καί εἰς αὐτήν ἀκόμα τήν λοιπήν Ἑλλάδα, εἰς τήν Ἀθήνα, τήν Πάτρα, τήν Σύρο, καί ἀκόμα, πιστεύω, εἰς τήν Ζάκυνθο, ἡ κυκλοφορία τῶν συγγραμμάτων εἶναι ἔργο τοῦ ἐκδότη, ὁ ὁποῖος ἐνδιαφέρεται νά κερδίσῃ ἀπό αὐτά. Ἀλλά ἐδῶ, ’ς τήν κουτοπερήφανη Κέρκυρα, ποῦ ἔχει καί τήν ἀπαίτησι νά ἦναι ἡ δεύτερη πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου, ἐδῶ, ὅπου ὅλα τά μέσα καί ὅλα τά βοηθήματα λείπουν εἰς τόν δυστυχῆ συγγραφέα, δέν ὑπάρχουν οὔτε ἐκδόται. Ὁ τυπογράφος, ἅμα τυπώσῃ, καί πλερωθῇ πέντε ἤ δέκα φοραίς περισσότερο παρά εἰς ἄλλα μέρη, παραδίδει τ’ ἀντίτυπα εἰς τόν συγγραφέα, ὁ ὁποῖος πρέπει νά φροντίσῃ αὐτός νά δημοσιεύσῃ τό ἔργο του. Στέλνει ὁ δυστυχής ὅσα ἀντίτυπα ἠμπορεῖ ‘ς ταίς ἐφημερίδες, εἰς τά περιοδικά, εἰς τούς φίλους του, εἰς τήν Ἑλλάδα, ’ς τήν Εὐρώπη – ἀλλ’ εἰς ὅσους δέν γνωρίζει, εἰς ὅσους δέν ἔχει ἀκριβῆ σημείωσι τῆς κατοικίας των; πῶς θά κάμῃ; [...] Ἐάν ὅμως δέν ἔτυχε νά ἰδῇ ἡ χαριτωμένη κυρία Lamber τά ἔργα μου, ἀκόμα περισσότερο πρέπει νά εὐχαριστοῦμαι ὅτι ἔφθασε εἰς γνῶσι της τ’ ὄνομά μου καί ὅτι ἀναφέρει αὐτό εἰς τό βιβλίο της. Δέν πρέπει λοιπόν νά τήν ἀμελήσω πλέον...» (12 Δεκεμβρίου 1881).
Γραμμένο σε 15 λυτά δίφυλλα αριθμημένα 1-14 (το τελευταίο χωρίς αρίθμηση), 290 x 200 mm. Το πρώτο φύλλο του 5ου, του 11ου και του τελευταίου δίφυλλου έχουν χρησιμοποιηθεί για τους τίτλους του 1ου, 2ου και 3ου μέρους αντίστοιχα, ο τίτλος κάθε μέρους με χρονολογία («1/8/918»), αυτόγραφες διορθώσεις, συμπλήρωμα σε επικολλημένο αναδιπλούμενο φύλλο στο 8ο δίφυλλο, στην αρχή δίφυλλο μικρότερων διαστάσεων με παραλλαγή του κειμένου της αρχής της 3ης σκηνής του 3ου μέρους, μονογραφή του διορθωτή σε κάθε σελίδα, σφραγίδα λογοκρισίας και μονογραφή του λογοκριτή στην αρχή και το τέλος κάθε μέρους. Τοποθετημένο σε δίφυλλο σύγχρονο με τη γραφή (λερωμένο, ετικέτα με τίτλο: «Κλυταιμήστρα / ὑπό / Π. Ροδοκανάκη»).
Γραμμένη στις δυο όψεις κάρτας, 106 x 140 mm. Μαζί ο φάκελος. [μαζί, του ιδίου:] Αὐτόγραφη ἐπιστολή μέ τήν ὑπογραφή του («Κ. Παλαμᾶς») πρός ἕνα μή κατονομαζόμενο ἀποδέκτη («Φίλτατέ μου»), μέ εὐχές γιά τό γάμο του. Αθήνα, 6 Ιανουαρίου 1918. $ Γραμμένη στις σ. [1] και [3] δίφυλλου, 178 x 111 mm. (2) $ «... Φίλη δεσποινίς, Πολύ λυποῦμαι πού δέ μπορεῖ νά συντελέσω στήν ἐκπλήρωση τῆς ἐπιθυμίας τῆς κυρίας Ταρσούλη. Ὁ λόγος εἶναι πού δέ θυμοῦμαι σχεδόν τίποτε χωριστά ἀπό τά ποιήματά μου, – ἄλλοι συχνά τυχαίνει νά μοῦ τά θυμίσουν – μόνο κάποια φαντάσματα ἔχω στό νοῦ μου πού γυρεύουν νά γίνουν πλάσματα· μερικά ἀπ’ αὐτά γίνονται, γιά νά ξεχαστοῦνε κι αὐτά. Ἀκόμα δέ θυμοῦμαι νά μ’ ἔχῃ συγκινήσει αὐτή ἡ ἰδέα τῆς μητέρας, δυστυχῶς. Οὔτε θυμοῦμαι σέ ἄλλους τίποτα σχετικό θέμα, ἄν καί πολλά θά εἶναι. Μόνο μοῦ μένει στή μνήμη ἕνα μακρόστιχο διηγηματικό ποίημα τοῦ Μαρκορᾶ στόν τόμο του – πού δέν τόν βρίσκω κι αὐτόν. Ἐπιγράφεται: Μητρική ἀγάπη. Σᾶς ἀφίνω τό γράμμα μου, γιατί ἀκόμη λυποῦμαι πού δέ θά μπορέσω σήμερα νά σᾶς ἰδῶ, γιατί θ’ ἀπουσιάζω όλο τό δειλινό. Νά μέ συγχωρῇ ἡ κυρία Ταρσούλη κι ἐσεῖς...» (προς την Ε. Σεφερλή, 23 Δεκ. 1929).
3 σελίδες, 200 x 125 mm. $ «... Δυστυχῶς, Ἀντωνάκη, εἶμαι ἄρρωστος. Μέ βασανίζει νευρασθένεια. Ἀποτέλεσμα, ἐννοεῖς, τῶν φρικτῶν καιρῶν ποῦ ἐφθάσαμεν. Ἐγώ, ὡς θά φαντάζεσαι ἐκ τοῦ χαρακτῆρος μου, ἔζησα πάντοτε ἔξω τῆς πολιτικῆς. Αὐτό ἐπεδίωξα καί εἰς τήν παροῦσαν περίστασιν. Ἀλλ’ ἦλθον στιγμαί, παροδικαί, ποῦ παρεσύρθην. Ἀλλά καίτοι τό ἐλατήριον μου ἦτο ἰδεῶδες, ἀφιλοκερδές καί καθαρόν καί ὅταν ἤμουν ἀντιπολιτευόμενος καί ὅταν ἐπίστευσα τούς ἐν τοῖς πράγμασι, τό ἀποτέλεσμα ἦτο πικροτάτη μεταμέλεια, ἡ ὁποία συνεσώρευσεν εἰς τήν ψυχήν μου μελαγχολίαν. Ἑκάστοτε δ’ ἐσκεπτόμην: «Καί δύναμαι νά γνωρίζω τό ὀρθόν; Καί ἄν τι δέν εἶναι ὀρθόν, τί μπορῶ ἐγώ νά κάμω, τί ν’ ἀποτρέψω;». Ὅπως δήποτε ἐγώ διέρχομαι τό τελευταῖον μέρος τῆς ζωῆς μου μέ βάσανα. Ἐνῷ δέ θά εἶχα κάτι ἀκόμη νά κάμω, μέ αὐτά τά βάσανα μένω εἰς μίαν κατάστασιν μετέωρον καί σχεδόν χωρίς ἐλπίδα νέας ἐργασίας...»».
1 σελίδα, 177 x 135 mm. $ «... Μαρίκα! Εἶταν ἡ Εὔα κἄπως ἄρρωστη καί γι’ αὐτό παρακάλεσα τό Μητρόπουλο νά Σ’ εἰδοποιήσει πῶς δέ θ’ ἀρχόμουν σήμερα. Ξέρω πῶς δέν εἶναι ἀνάγκη νά Σοῦ πῶ ποιάν ὥρα θἄρθω καί γιά τοῦτο ἅμα μπορέσω, δίχως ἄλλο θά περάσω νά Σέ ’δῶ. Φίλησέ μου τόν Ἴωνα...».
Γραμμένο σε 3 φύλλα πιασμένα με συρραπτικό στην πάνω αριστερή γωνία τους, 301 x 198 mm. (οι πίσω όψεις λευκές). Υπογεγραμμένο και χρονολογημένο: «Χ. Χρηστοβασίλης / Σούλι Χρηστοβασίλη Δεκέμβριος 1922», αυτόγραφη σημείωση στην πίσω όψη του τελευταίου φύλλου: «Ὁ Γερμανός Καθηγητής / Κάρλ Ντήντερήχ (Λειψίας) / ἔγραψε σ’ ἕναν δικόν μας καθηγητήν / ὅτι τά καλύτερα, πὤχουν γραφτῆ / γιά τόν Παγκόσμιον Πόλεμον εἶναι / «Ἡ Ζωή ἐν Τάφῳ» τοῦ Μυριβήλη / κι’ «ὁ Πόλεμος» τοῦ Χρηστοβασίλη».
2, 2 και 1 σελίδα, 247 x 158 mm. Μαζί οι φάκελοι δυο επιστολών και μέρος του φακέλου της τρίτης. (3)
1 σελίδα, 254 x 201 mm. (φθορές από οξείδωση του μελανιού). Υπογεγραμμένο: «Κ. Π. Καβάφης», αυτόγραφες διορθώσεις. Σε κουτί plexiglass, 435 x 310 x 40 mm.
4, 6, 4, 4, 4, 2 και 4 σελίδες, οι δυο πρώτες 245 x 152 mm., οι επόμενες τρεις 169 x 150 mm. και οι δυο τελευταίες 177 x 110 mm. (η πρώτη επιστολή με σχισίματα και ίχνη σελοτέιπ, λείπει το πρώτο φύλλο της). Αριθμημένες από άλλο χέρι 1ον-7ον, τοποθετημένες σε αυτοσχέδιο φάκελο από φύλλο περιοδικού με τη σημείωση: «Για τις ώρες της μοναξιάς και της ρέμβης». (7) $ Ο Άγγελος Τερζάκης περνούσε τα καλοκαίρια των νεανικών του χρόνων στο Καρπενήσι, με την ελπίδα ότι θα τον οφελούσε το κλίμα (έπασχε από φυματίωση). Το 1932, σε ηλικία 25 χρονών, γνώρισε εκεί την 18χρονη Άννα, με την οποία ανέπυξε βραχύβια ερωτική σχέση (δύο περίπου μηνών). Στη δεύτερη επιστολή του της γράφει: «... Ἀννούλα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη στιγμή τώρα μπορῶ νά στό πῶ, νά τό βροντοφωνήσω, πώς σ’ ἀγαπῶ. Σ’ ἀγαπῶ γιατί εἶσαι μιά ὡραία ψυχή, ἀγάπη μου. Σ’ ἀγαπῶ γιατί εἶσαι μιά ἀπό τίς λίγες, τίς πολύ λίγες γυναικεῖες ψυχές πού συνάντησα στή ζωή μου. Λένε πώς ἡ ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο ταπεινό! Ἐμένα, ἡ ἀγάπη μου μέ κάνει ὑπερήφανο. Ὑπερήφανο γιά σένα. Καί μή δειλιάσεις, μήν πτοηθεῖς ἄν τύχει μιά μέρα νά ἰδεῖς πώς δέν μοιάζεις στούς ἄλλους. Ὀφείλει κανείς νά φέρνει πάντα μέ θάρρος κι’ ἐγωϊσμό τήν ὑπερηφάνεια τοῦ ἑαυτοῦ του. Ξέρω πώς μένει ἔτσι συχνά ἀνυπεράσπιστος καί ἄοπλος ἀπέναντι στήν πραγματικότητα. Στό ἔλεγα αὐτό ἀκόμη καί γιά τόν ἑαυτό μου. Ὅμως ἡ ζωή ἀξίζει γιά τίς προσωπικότητες πού διαθέτει κι’ ὄχι γιά τίς μάζες της. Συχνά οἱ μοναδικοί ἄνθρωποι γίνονται τά θύματα. Μά καί πάλι, ὅ,τι δίνει στή ζωή τό γόητρο, εἶνε οἱ ἤττες κι’ ὄχι οἱ νίκες. Νά εἶσαι μάρτυρας, νά κάτι ἀνώτερο ἀπό τό νά εἶσαι νικητής...».
Γραμμένη σε τετράδιο 51 φύλλων, 202 x 155 mm., 100 + [2] σ. Τίτλος στη σ. 3 («Γερασ. Α. Ἀμπάτη / Γλάροι / σέ συντρίμμια / Ἀθήνα / 1933»), πίνακας των περιεχομένων ποιημάτων στις σ. [1]-[2]. Πράσινο πανί σύγχρονο με τη γραφή. $ Περιέχει 63 ποιήματα, τα περισσότερα καθώς φαίνεται ανέκδοτα, χωρισμένα σε 8 ενότητες: «Πρόλογος» (1), «Λυρικές πνοές» (13), «Ἡ πηγή καί τό νόημα τῆς ζωῆς» (2), «Εἰδύλλιο» (34), «Ἰντερμέδιο» (2), «Μοιρολόϊ» (4), «Ναρκισσισμοί» (6) και «Ἐπίλογος» (1). Πιθανώς πρόκειται για μακέτα έκδοσης που δεν πραγματοποιήθηκε.
3 σελίδες, 202 x 124 mm. (τρύπες από διατρητική μηχανή στην αριστερή πλευρά). Υστερόγραφο υπογεγραμμένο με αρχικά: «Α. Σ.». [μαζί, του ιδίου:] Δύο αὐτόγραφα σημειώματα πρός τόν ἴδιο παραλήπτη. χ.τ. και χ. $ Σε κάρτες, 90 x 117 και 90 x 134 mm. (τρύπες από διατρητική μηχανή). Η δεύτερη κάρτα με τυπωμένη την ένδειξη: «Οἱ τόμοι Β, Γ, καί Δ, τυπώνονται ὁλοένα». (3) $ «Τάκη, ἡ φράση ποῦ μοῦ λές δέ συνδέεται μέ τό ἔργο μου γιατί εἶνε ἀποδομμένη μέ τόν τόνο φιλικῆς ἐξομολόγησης. Κάθε αὐτοχαρακτηρισμός καί ἀκούσια εἰπωμένος, θἄταν ἄρνηση στό πνεῦμα τοῦ ἔργου μου, ποῦ βγαίνει σάν ἀπρόσωπη φωνή, «φωνή αἵματος». Ἔτσι ἀγαπημένε μου, μέ ὑποχρεώνεις, ἄν παραμερίζοντας τά λόγια αὐτά ποῦ ἐγώ νομίζω ἄσχετα πρός τήν «κυρία συγκίνηση», ζητήσεις στήν ἀγάπη σου γιά τό ἔργο μου, ποῦ ἀντρίκια καί σεμνά μοῦ ἐκφράζεις, τήν ἐκδήλωσή της. Ὅσο γιά μένα Τάκη, ξέρε πῶς εἶμ’ ἐκεῖ, ἀπ’ ὅπου καί στιγμή ἄν μακρύνω, οἱ Ἐριννύες θέ νά μέ ξαναφέρουν. Ἐγνώρισα καί ὥς νά πεθάνω θά γνωρίσω τή σιωπηλή εὐτυχία, τό Χρέος. Τ’ ἄλλα δέν μ’ ἐνδιαφέρουν...».
9 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη (η πρώτη σε καρτ ποστάλ). Η χ.χ. επιστολή από την Αίγινα με υστερόγραφο («26 Ιουν.»). (6) $ «... Έρχουμαι απο το Stratford-on-Avon όπου έμεινα κάμποσες μέρες στο σπίτι της θυγατέρας του Shakespeare, της Σουσάνας, και όπου δούλεψα γράφοντας – φυσικά – μια τραγωδία. Θα την καταθέσω στο Β. Θέατρο, όπου πια είναι τ’ αρχεία μου και που μονάχα, καθως φαίνεται, μετα το θάνατό μου θα χρησιμοποιηθουν. Έχω πια κηρυχτει «υπο διωγμον» κι ούτε έργο μου ούτε μετάφρασή μου γίνεται δεχτη...» (Λονδίνο, 11 Οκτ. 1939).
1 σελίδα, 266 x 186 mm. Δίχρωμο μονόγραμμα πάνω αριστερά («ΝΚ»). $ «... Λυπούμαι αληθινα, κ. Βασιλείου, που δε θ’ απαντήσω στα ρωτήματά Σας. Τέτια ρωτήματα – και μάλιστα σε τέτια κρίσιμη στιγμή που περνούμε – θένε απάντηση ολοκληροτικη κ’ υπέφθυνη κι όχι ανώδυνες, αόριστες ιδεολογίες. Έχω, με όση σαφήνεια μπορω, κατασταλάξει σε ορισμένα συμπεράσματα μα δεν μπορω να τα διατυπόσω κατα τέτιο τρόπο που να γίνουν ανεχτά απο τη λογοκρισία και την Ασφάλεια. Όλα μου τα συμπεράσματα είναι ανατρεπτικα. Αν απαντούσα, η απάντησή μου δε θ’ ασχολούνταν για τα περασμένα παρα για τα τορινα και τα μελούμενα. Μα πώς μπορεις να μιλήσεις για λεφτερια και για δημιουργία νεοελληνικου πολιτισμου στις μάβρες τούτες μέρες της πολαπλης σκλαβιας κι ατιμίας; Και πώς μπορεις σήμερα να πεις τη γνώμη Σου σε τέτια θεμελιακα αιτήματα της ράτσας μας, και να Σου επιτρέψουν να τυπωθει;...»
Γραμμένο σε 76 λυτά φύλλα πιασμένα κατά ομάδες με συρραπτικό στην πάνω αριστερή γωνία τους, 288 x 153 mm. (οι πίσω όψεις λευκές, λευκά και τα 2 τελευταία φύλλα). Υπογεγραμμένο στο τέλος: «Ν. Καζαντζάκης», ο τίτλος στο πρώτο φύλλο, αφιέρωση στο δεύτερο: «ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ / στον / Ι. Θ. Κακριδη / Ν. Κ.», αρίθμηση σελίδων από το συγγραφέα (συνυπολογίζει τις λευκές): [2] + 97 + 97´+ (98-107) + 107´+ 107´´+ (108-139) + [5] σ., μαζί φύλλο με οδηγίες προς τον Στρ. Μυριβήλη. Τοποθετημένα σε δίφυλλο με τίτλο από το χέρι του Μυριβήλη («Καζαντζάκη / Προμηθέας»). $ Δημοσιεύτηκε στην Καλλιτεχνική Ἑλλάδα, 1-3 (Ιαν. - Μάρτ. 1945), σ. 6-24.
Γραμμένα σε τεύχος 40 φύλλων, folio (341 x 244 mm.), 81 [80] σ. Υπογεγραμμένα από το διευθυντή της σχολής Επ. Θωμόπουλο και το διευθυντή της γραμματείας, κάποια και από τον Π. Πρεβελάκη, στην αρχή 3 λυτά φύλλα μικρότερων διαστάσεων με πρόχειρη καταγραφή των πρακτικών της 11 Απριλίου 1946. Εὔκαμπτα καλύμματα επενδυμένα με πανί (φθορές από υγρασία, χαλαρωμένη η ράχη, ετικέτα στο πάνω κάλυμμα (αποκολλημένη): «Πρακτικά / τοῦ Συλλόγου Καθηγητῶν / ἀπό τῆς 27ης Μαρτίου 1947»). $ Πολλές συνεδριάσεις απασχόλησαν η αναδιοργάνωση της σχολής και η εκλογή καθηγητών (Ι. Μόραλη και Α. Γεωργιάδη).
Τα δυο πρώτα με τα φύλλα τους πιασμένα στην πάνω πλευρά, 252 x 200 mm., [46] και [35] φ. (οι πίσω όψεις λευκές, το πρώτο διπλωμένο στα δύο), το τρίτο μπλοκ με σπιράλ στην αριστερή του πλευρά, 264 x 203 mm., [33] φ. Το πρώτο και το δεύτερο με αυτόγραφη σημείωση στο εξώφυλλο («Ἀμερική – Ν. Ὑόρκη / 2ο Βιβλίο ἐντυπώσεων / -2-» και «Ἀμερική 3α / Ν. Ὑόρκη»), το τρίτο με σημείωση στην πρώτη σελίδα («Ἀμερική / Β 9»). Λείπουν τα εξώφυλλα του τρίτου μπλοκ και τα κάτω εξώφυλλα του πρώτου και του δεύτερου, όλα μαζί τοποθετημένα σε δίφυλλο (με τίτλο: «ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ»). (3)
Έντεκα γραμμένα σέ 3 λυτά φύλλα με σελιδαρίθμη 1-6 και ένα σ’ ένα φύλλο, 310 x 210 και 321 x 204 mm. (η πίσω όψη του τελευταίου φύλλου λευκή). Τα ποιήματα αριθμημένα 1, 4, 5, 6,11, 15, 16, 17, 29, 56 & 60 (αντιστοιχούν στα Α´, ΙΔ´, ΙΕ´, ΜΣΤ´, ΠΣΤ´, ΝΔ´, ΙΖ´, ΙΣΤ´, ΚΖ´, ΝΓ´ & ΡΨΔ´ της έκδοσης) και 35 (ΛΖ´ της έκδοσης), υπογεγραμμένα από τον ποιητή στη σ. 6 και στο τελευταίο φύλλο: «Νῖκος Νικολαΐδης» καί «Ν. Νικολαΐδης».
2 σελίδες, 243 x 170 mm. Μαζί ο φάκελος. $ «... Καί γιά νά ἀφήσουμε τ’ ἄλλα, ἔρχουμαι στό ζήτημα πού γράψατε πώς δέν συμφωνοῦμε, στή συνάντηση τοῦ Πατριάρχη μέ τόν Πάπα. Λυποῦμαι πολύ πού δέν συμφωνοῦμε. Ἴσως ἐπηρεαζόσαστε γιατί ἤσαστε ἴσως Ἠπειρώτης σάν τόν Πατριάρχην. Δέν γνωρίζω. Ἀλλά κ’ ἐμένα ὁ Πατριάρχης μέ τιμᾶ ὅσο κανέναν γιά τόν ἀγῶνα μου, καί σάν ἦρθε στήν Ἀθήνα, ἔστειλε ἐκεῖνος καί μέ πῆρε στήν Κηφησιά, κ’ ἤθελε νά μέ πάρει και στήν Πόλη, γιά σύμβουλο, ὅπως ἔλεγε, καί μιλήσαμε μέ πολλή ἐγκαρδιότητα, κ’ ἔδειξε ἀπίστευτη ταπείνωση ἀπέναντί μου, καί σάν ἔμαθε τό δυστύχημά μου μοῦ εἶπαν πώς δάκρυσε, κ’ ἔκανε δέηση καί μοὔστειλε ὕψωμο στό νοσοκομεῖο τῆς Βούλας, κλπ. Ἀλλά, μ’ ὅλα αὐτά δέν ἐπηρεάσθηκα στήν πίστη μου, κ’ εἶμαι ὁλότελα ἀντίθετος μέ τούς ἐναγκαλισμούς μέ τόν Πάπα, καί τούτη τή στιγμή ἀγωνίζομαι μέ τούς πιστούς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, πού ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός της ἤτανε, εἶνε καί θά εἶνε ὁ Πάπας ὁ γυναικοπρόσωπος...»
2 σελίδες, 278 x 212 mm. $ «Ἦταν ἕνα μεγάλο πρόβλημα γιά μένα τά σκηνικά καί τά κοστούμια τοῦ Διγενῆ. [...] Προσπάθησα νά δώσω πρίν ἀπ’ ὅλα ἕνα χῶρο χρήσιμο γιά τήν παράσταση στήν ἰδιότυπη σκηνή τοῦ κήπου πού ἀνήκει ἡ μισή στά φυτά καί ἡ μισή στό σκηνογράφο. Στά κοστούμια ἔμεινα πιό πιστός καί στό κείμενο καί στήν ἐποχή...»
Γραμμένο σ’ ένα φύλλο, 210 x 148 mm. (η πίσω όψη λευκή, τρύπες από διατρητική μηχανή στη διεξιά πλευρά). Υπογεγραμμένο: «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ» και χρονολογημένο: «Ἰούνιος 1970», αυτόγραφη διόρθωση. $ Παραλλαγή, με διαφορές από το δημοσιευμένο κείμενο, του: «Οι κλίμακες».
Γραμμένο με μολύβι σ’ ένα φύλλο, 280 x 203 mm. (η πίσω όψη λευκή). Υπογεγραμμένο: «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ» και χρονολογημένο: «Ἑλβετία, Δεκέμβρης ’69». $ Παραλλαγή, με διαφορές από το δημοσιευμένο κείμενο, του: «Ο αρχάγγελος και το χιόνι».
Γραμμένα σε 2 λυτά φύλλα, 277 x 210 mm. (οι πίσω όψεις λευκές, τρύπες από διατρητική μηχανή στην αριστερή πλευρά). Τα ποιήματα αριθμημένα I-VII, υπογεγραμμένα στο τέλος: «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ», τίτλος της ενότητας στην αρχή: «ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ», σημείωση από άλλο χέρι στο δεύτερο φύλλο: «Rec’d: April 15/70». Τα I, III, VI και VII είναι παραλλαγές, συχνά με σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα δημοσιευμένα κείμενα, των: «Στην Κορφή», «Χάος» (οι δυο τελευταίοι στίχοι), «Προσεύχομαι» και «Ἀναμονή».
Γραμμένα στις πίσω όψεις ισάριθμων έγχρωμων λιθογραφιών, 147 x 218 mm. Μία λιθογραφία με ιδιόχειρη αφιέρωση («Ἀ. Φασιανός στόν Μίλτο / μέ τήν ἀγάπη μου») και οι υπόλοιπες υπογεγραμμένες («Ἀ. Φασιανός»). (3) $ «Ἀγαπητέ μου Μίλτο σέ σκέφτομαι ἔχει χιόνια ἔξω καί πραγματικά ἔρχεται στό νοῦ μου τό ποίημα σου πού ὁ οὐρανός εἶναι ἕνα δύσκολο χαρτί. Ἀκόμη εἶμαι στό Παρίσι ἐλπίζω καί εἶμαι σίγουρος ὅτι θά ἔλθω στήν Ἑλλάδα. Πῶς ἀλλάζουν τά πράγματα ὅταν ἀνέμελα γυρνάγαμε στά καφενεῖα καί τώρα ὁ καθένας σ’ ἕνα μέρος σκέφτεται μόνος...».
1 σελίδα, 295 x 210 cm. [μαζί, του ιδίου:] Ἡ ἱστορία ἑνός μικροῦ ἀστεριοῦ. χ.χ. $ Τίτλος, 6 διαδοχικά σχέδια και ευχές για καλή χρονιά σε ταινία χαρτιού διπλωμένη με μορφή ακορντεόν (διπλωμένη: 70 x 53 mm.) και κολλημένη σε δίφυλλο μεγαλύτερων διαστάσεων (με το όνομα του καλλιτέχνη στη σ. [1] και ένδειξη εκδότη στη [4]: «Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης»). (2) $ «... Μένη μου Γειά σου, Μόλις διάβασα τό βιβλίο σου «Σεραφείμ καί Χερουβείμ». Μοῦ ἄρεσε πολύ, καί μέ συγκίνησε αὐτή ἡ παράληλη ἐποχή πού ζήσαμε. Ἐπίσης καί τό ἐξώφυλλό του εἶναι πολύ λεπτό μ’ ὅλη τήν εὐγένεια τοῦ βιβλίου σου – Πολύ μοῦ ἄρεσε καί σ’ εὐχαριστῶ...»
1 σελίδα, 262 x 183 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («DIMITRI MITROPOULOS»). $ «... Aber waehrend meinem Aufenthalt hier in Mailand, bin ich derart beschaeftigt, dass es ganz unmoeglich ist, auch nur eine Minute zu eruebrigen um Ihnen zuzuhoeren...».
2 τόμοι δεμένοι σ᾽ έναν, 8ο, οβ´ + 368 και 660 + κη´ σ. Με 3 δισέλιδα πανομοιότυπα στο τέλος του Β´ τόμου. Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές). Ηλιού & Πολέμη 1879.577 και 1880.547, Λαγανάς 1402.
4ο, ριδ´ + 192 σ. Χαλκόγραφη προμετωπίδα (πορτραίτο του συγγραφέα). Νεότερη πάνινη ράχη. Ηλιού & Πολέμη, 1879.33, Λαγανάς 1400.
8ο, 212 σ. (λείπει ένα φύλλο: σ. 129-130, τρύπα από έντομο στο πάνω περιθώριο των περισσότερων φύλλων, λερωμένη η εσωτερική γωνία 5 φύλλων: σ. 153-162). Ο τίτλος και το κείμενο σε πλαίσιο από διπλή γραμμή, 51 βιογραφικά στα ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά, όλα με πορτραίτο του βιογραφούμενου στην αρχή του ελληνικού κειμένου (με μορφή μεταλλίου). Νεότερο πανί. Ηλιού 1808.18, Λαγανάς 572. $ Τα κείμενα για το Ἱστορικόν χαρτοπαίγνιον, που παιζόταν με δέσμη 51 καρτών (είχαν τυπωθεί τον προηγούμενο χρόνο).
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ, δεύτερη μορφή (με την οκτασέλιδη αφιέρωση στον Όθωνα). 8ο, κα´ + 400 σ. (λείπει το πρώτο φύλλο (λευκό), οξειδωμένο αντίτυπο, κομμένη η πάνω εξωτερική γωνία ενός φύλλου: σ. 31-2 και η αντίστοιχη κάτω ενός άλλου: σ. 37-8, 2 φύλλα δεμένα σε λάθος θέση: σ. 155-8). Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές στα καλύμματα). Ηλιού 1834.34, Λαγανάς 956.
3 μέρη και ευρετήριο («Πίναξ κατ᾽ ἀλφάβητον τῶν περιεχομένων ὑποθέσεων καί δυσκαταλήπτων λέξεων ἐν τοῖς τρισί μέρεσι τοῦ Πολιτικοῦ Κώδικος τοῦ Πριγκιπάτου τῆς Μολδαβίας») δεμένα σ’ έναν τόμο, μικρό folio, Ν [13] + 89, 308, 63 + (56-58) και 99 σ. (λεκέδες σε 3 φύλλα του Β´ μέρους: σ. 163-8, μικρό σχίσιμο σ᾽ ένα φύλλο του ευρετηρίου: σ. 19-20 και λίγες μικρές τρύπες από έντομο στο εξωτερικό περιθώριο των τελευταίων τευχών του. Χαλκόγραφη βινιέτα στους τίτλους (θυρεός της Μολδαβίας), χαλκόγραφος επιπρόσθετος τίτλος (τοποθετημένος σε θέση προμετωπίδας, χειρόγραφες σημειώσεις στην πίσω όψη), χαλκόγραφο πορτραίτο του Καλλιμάχη στην αρχή του πρώτου μέρους, 4 πίνακες στο τέλος του τρίτου (αριθμημένοι Α´, Β´, Δ´ και Ε´, ο πρώτος χαλκόγραφος, οι υπόλοιποι δισέλιδοι και στοιχειοθετημένοι). Αντίτυπο θεωρημένο από τον νομοφύλακα της ηγεμονίας, με τη σφραγίδα και την υπογραφή του («Κατ’ ἐπιταγήν ὑψηλήν ἐπιθεωρήσας ὑπογράφομαι / Ἀνανί(ας) Κουζάν(ος) / Νομοφύλαξ»). Δέρμα της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές, αποκολλημένο μικρό τμήμα από την κορυφή της ράχης, τρύπες από έντομο στη βάση της και στο κάτω κάλυμμα, εμπίεστη διακόσμηση στο πάνω). Ηλιού 1816.56-7, 1817.60 & 90.
8ο, V + 12 σ. (έντονος λεκές από νερό στην κάτω εξωτερική γωνία, κομμένη η κάτω εξωτερική γωνία του πρώτου (λευκού) φύλλου και του τίτλου, ελαφρά οξειδωμένo). Ελληνικό κείμενο και γαλλική μετάφραση σε αντικρυστές σελίδες, αντίτυπο με ιδιόχειρη αφιέρωση («À Monsieur Dejean, / offert par l᾽ auteur / C. Nicolopoulo.»). Αρχικά εξώφυλλα (φθορές, κομμένη η κάτω εξωτερική γωνία του πάνω και μικρό τμήμα από την αντίστοιχη γωνία του κάτω). Ηλιού 1817.115. $ Ο Κωνσταντίνος Αγαθόφρων Νικολόπουλος (Σμύρνη, 1786 - Παρίσι 1841) υπήρξε ένας ευρυμαθέστατος και πολυγραφότατος Έλληνας λόγιος, θερμός πατριώτης, διδάσκαλος, μουσικός και ιδιοκτήτης μιας από τις σπουδαιότερες ιδιωτικές συλλογές βιβλίων της εποχής του, την οποία και δώρισε στον Δήμο Ανδρίτσαινας, γενέτειρα του πατέρα του, το 1838. Το παρόν έργο, ποιητικό προϊόν του νεοελληνικού διαφωτισμού, αποτελεί ένα έργο στην ουσία του πολιτικό - στις σ. I-V εξάλλου παρατίθεται «Προσφώνημα» στον Ιωάννη Καποδίστρια -, το οποίο στοχεύει στην αναγέννηση του Έθνους. (Βλ. Ανθούλα Δανιήλ, «Γιάννης Ξούριας, Ανεβαίνοντας τον Ελικώνα», 24.07.2018, https://diastixo.gr/kritikes/meletesdokimia/10339-anevenontas-elikona).
8ο, γ´ + 7 + ιδ´ + 304 σ. Με μία αναδιπλούμενη ξυλογραφία («Τό ὄρος Σοῦλι καί ὁ ποταμός Ἀχέρων»). Νεότερο πανί (έχουν διατηρηθεί τα αρχικά εξώφυλλα, οξειδωμένα). Γκίνης & Μέξας, 8474, Λαγανάς 1158.
302 σ. Αρχικά εξώφυλλα (μικρές φθορές, άκοπο αντίτυπο). Λαγανάς 1996. [μαζί, του ιδίου:] Ἱστορικά ραπίσματα, διανομή πρώτη (ἀπάντηση στόν καθηγητή Σ. Κουγέα). Αθήνα 1937. $ 110 σ. Αρχικά εξώφυλλα (φθορές στη ράχη, άκοπο αντίτυπο). Λαγανάς 2031. (2)
Σερβική μετάφραση από τα γερμανικά, 8ο, XXIV + 208 σ. Αρχικά τυπωμένα εξώφυλλα (λίγο λερωμένα, ίχνη από κόλλα κατά μήκος της ράχης, λυμένη, άκοπο αντίτυπο).
8ο, 48 σ. (σφραγίδες στον τίτλο). Με 5 βαθυτυπικές αναπαραγωγές φωτογραφιών (οι 2 δισέλιδες) κι έναν ακόμα πίνακα εκτός κειμένου. Αρχικά εξώφυλλα (χρωμολιθογραφία στο πάνω). $ Η παρούσα έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία των εκδηλώσεων για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Εϋνάρδου στη Γενεύη το 1907, μνημείο, η κατασκευή του οποίου αποτέλεσε πρωτοβουλία των Ελλήνων φοιτητών της Ζυρίχης και της Γενεύης ήδη από το 1902 και στη χρηματοδότηση του οποίου συμμετείχε η Εθνική Τράπεζα.
8ο, 87 σ. (λείπει το πρώτο φύλλο (πιθανότατα ψευδότιτλος), ελαφρά οξειδωμένο αντίτυπο). Ξυλόγραφη βινιέτα και στίχοι του Κάλβου μεταφρασμένοι στα γαλλικά (Ἡ Λύρα, «ᾨδὴ Πέμπτη. Εἰς Μούσας, [στροφή] ιγ´») στον τίτλο. Απόδετο. $ Οι στίχοι στις σ. 25-32 («Lyre première, II.») αφορούν, σύμφωνα με την ανάλυση του ίδιου του ποιητή (σ. 13-4), τον «ανυποχώρητο αγώνα των Ελλήνων για απελευθέρωση από μια μακραίωνη δουλεία». $ ΣΠΑΝΙΟ.
4 τόμοι δεμένοι σε 2, 8ο, 295, η´ + 319, 351 και 546 σ. (κομμένο μικρό τμήμα από το πάνω περιθώριο ενός φύλλου του Δ´ τόμου: σ. 429-430). Με πολυάριθμες ολοσέλιδες ξυλογραφίες, ο πρόλογος και η βιογραφία του Pouqueville (σ. γ´-η´) στην αρχή του Β´ τόμου, δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (ξεθωριασμένη, μικρές φθορές). Ηλιού & Πολέμη, 1890.355-7 και 1891.325, Λαγανάς, 1520. (2)
8ο, μ´ + 376 + 71 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο). Μ’ ένα χαλυβόγραφο πορτραίτο και 3 αναδιπλούμενα φύλλα με πανομοιότυπα εγγράφων. Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (φθορές). Γκίνης & Μέξας, 9917, Λαγανάς 1187.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 8ο, xiv + 396 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο). Με 5 χαλκογραφίες σε σχέδια του συγγραφέα. Δέρμα της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές). Blackmer 1750, Droulia 608, Contominas 776, Λαγανάς 718.
398 σ. (λείπει το πρώτο φύλλο: τίτλος σειράς). Με 7 εικόνες εκτός κειμένου. Δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές στην κορυφή και τη βάση, λεκέδες). Λαγανάς 1615.
4ο, 29 σ. Έκδοση περιορισμένη σε 480 αριθμημένα αντίτυπα, προμετωπίδα (επικολλημένο πορτραίτο του Μακρυγιάννη), 4 λιθογραφίες του συγγραφέα εκτός κειμένου, 24 φύλλα στο τέλος με επικολλημένες 23 αναπαραγωγές έργων του Παναγιώτη Ζωγράφου (9 έγχρωμες) και μια αναπαραγωγή πίνακα με ονόματα φιλελλήνων. Αρχικά εικονογραφημένα εξώφυλλα (χαλαρωμένη η ράχη, σελοτέιπ στη βάση και την κορυφή της).
8ο, 23 σ. (οξείδωση). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (φθορές, χαλαρωμένες οι συνδέσεις). Droulia 1629. [δεμένα στην αρχή άλλα 7 έργα, μεταξύ των οποίων:] BARTHÉLEMY, Auguste, και Joseph MÉRY. Napoléon en Égypte, poëme en huit chants, quatrième édition. Παρίσι, A. Dupont, 1828. $ xv + 287 + 8 σ. (οξείδωση). [και:] LAMARTINE, Alphonse de. Chant su sacre, ou la veille des armes. Παρίσι, Urbain Canel & Baudouin frères, 1825. $ 8ο, 64 σ. Ο τίτλος σε χαλκόγραφο αρχιτεκτονικό πλαίσιο.
μικρό 8ο, 221 σ. (οξειδώσεις). Αντίτυπο με ιδιόχειρη αφιέρωση στο πάνω εξώφυλλο («Hommage de l᾽ auteur / à madame la Marquise / de Cordoue douairière»). Απλά εξώφυλλα της εποχής της έκδοσης (λίγο οξειδωμένα, ο τίτλος σε χάρτινη ετικέτα στη ράχη, χαλαρωμένη, αξάκριστο). Droulia 1518.
folio (590 x 438 mm.) (κομμένα και συμπληρωμένα μικρά τμήματα από το εξωτερικό και το κάτω περιθώριο 5 φύλλων, λεκέδες από υγρασία στην κάτω εσωτερική γωνία των 3 τελευταίων φύλλων). Χρωμολιθόγραφο φύλλο με αφιέρωση του εκδότη κάτω από πορτραίτο του («Τῇ ἁπανταχοῦ Φερέλπιδι Ἑλληνίδι Νεολαίᾳ καί τῇ σεπτῇ τῶν Φιλελλήνων χορείᾳ τόδε τό Ἐθνικόν Λεύκωμα ἐξ ἀντιγραφῆς ἐκδούς ἀνατίθησι»), φύλλο με λιθόγραφη συμβολική παράσταση σε διακοσμητικό πλαίσιο με ενσωματωμένο τον τίτλο σε 4 γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά) και 39 λιθογραφίες με τίντα (όλες χρονολογημένες 1890), καθεμία σε διακοσμητικό πλαίσιο με ενσωματωμένες λεζάντες σε 4 γλώσσες καθώς και επεξηγηματικό κείμενο στα ελληνικά στο κάτω περιθώριο, χωρίς ιδιαίτερο φύλλο τίτλου (τα στοιχεία της έκδοσης από την αφιέρωση και τις λιθογραφίες). Αρχικό πανί (φθορές από υγρασία, συντηρημένο, ξαναφτιαγμένη η ράχη, τίτλος στο πάνω κάλυμμα: «Ἡ / Παλιγγενεσία / ΤΗΣ / ΕΛΛΑΔΟΣ»).
12ο, 48 σ. (μικρό σχίσιμο στο εσωτερικό περιθώριο). Ξυλόγραφη βινιέτα στον τίτλο. Αρχικά εξώφυλλα (ελεύθερα, τίτλοι σε ξυλόγραφο πλαίσιο στο πάνω και στο κάτω εξώφυλλο: «Belisario» και «L᾽ ultimo giorno di Missolungi»). $ Στις σ. [39]-48: L᾽ ultimo giorno di Missolungi, ballo eroico in cinque atti di Antonio Cortesi. (Πρβ. Droulia 3125).
12ο, 39 σ. (λεκέδες από υγρασία). Νεότερα μαρμαρογραφημένα χαρτόνια. Ηλιού 1829.92.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 8ο, 392 σ. (σφραγίδες στην πίσω όψη του τίτλου και στην τελευταία σελίδα). Λιθόγραφη προμετωπίδα (πορτραίτο του τσάρου Νικόλαου Α´). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές, σχισίματα στις ενώσεις).
8ο, XXIV + 151 σ. (κομμένο μικρό τμήμα από το εξωτερικό περιθώριο ενός φύλλου: σ. 23-24, μικρό σχίσιμο στο επόμενο φύλλο, επιδιορθωμένο με ταινία χαρτιού, ελαφρά οξειδωμένα λίγα φύλλα). Τίτλοι στα γαλλικά και ελληνικά σε αντικρυστές σελίδες. Νεότερη δερμάτινη ράχη. Ηλιού 1829.60, Droulia 2576.