Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020, 5:00 μ.μ.
Σπάνια Βιβλία, Χειρόγραφα & Έγγραφα (Lots 1-353)
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020, 5:00 μ.μ.
Nεοελληνική χαρακτική & Ζωγραφική (Lots 354-519)
Δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών, σας συστήνουμε να διασφαλίσετε τη συμμετοχή σας μέσω γραπτής ή τηλεφωνικής προσφοράς στο τηλέφωνο +30 210 3614897. Το έμπειρο προσωπικό μας είναι στη διάθεσή σας για όποια πληροφορία χρειαστείτε.
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 2 μέρη σ’ ένα τόμο, 4ο, 344 + (335-436) σ. (λίγο οξειδωμένο και λερωμένο αντίτυπο). Επιμέρους τίτλος στο δεύτερο μέρος, κατάλογος συνδρομητών, κτητορικές σημειώσεις στα πρώτα φύλλα. Νεότερη δερμάτινη ράχη. $ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΝΤΥΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΥΖ. ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Με την εισαγωγή το 1814 της νέας μουσικής σημειογραφίας από τους Γρηγόριο Πρωτοψάλτη, Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα και Χρύσανθο Προύσης, κατέστη δυνατή η εκτύπωση μουσικών βιβλίων με κινητά στοιχεία. Το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν το Νέον Ἀναστασιματάριον, που βγήκε από το ίδιο τυπογραφείο τον Μάιο του 1820. Ηλιού 1820.137, Χατζηθεοδώρου 2, Ελληνική Βιβλιοθήκη, 887.
4ο, 11 σ. (σχίσιμο στο πρώτο δίφυλλο). Χαλκόγραφη παρτιτούρα, σε 3 άρραφα δίφυλλα τοποθετημένα το ένα μέσα στο άλλο (όπως κυκλοφόρησε). Χωρίς ιδιαίτερα εξώφυλλα. Πρβ. Ηλιού & Πολέμη (προσθήκη υπό έκδοση). [μαζί:] Ἄσματα ἑλληνικά καθ᾽ ὑφήγησιν Δ. Αλεξανδρίδου, τονισθέντα διά μονῳδίαν ἐν συνοδίᾳ τοῦ κλειδοκυμβάλου ἤ διά μόνον τό κλειδοκύμβαλον καί τῇ φιλογενεστάτῃ καί φιλομούσῳ κυρίᾳ Εὐγενίᾳ Σταύρου ἀφιερωθέντα ὑπό R. Randhartinger, εἰς δύο φυλλάδια, φυλλάδιον ΙΙ, τεῦχος ΙΙ, ποίημα 122. Βιέννη, χ.χ. [μέσα 19ου αιώνα]. 4ο, 11 σ. (το πρώτο δίφυλλο σχισμένο κατά μήκος της τσάκισης). Χαλκόγραφη παρτιτούρα, σε 3 άρραφα δίφυλλα τοποθετημένα το ένα μέσα στο άλλο (όπως κυκλοφόρησε). Χωρίς ιδιαίτερα εξώφυλλα. Πρβ. Ηλιού & Πολέμη (προσθήκη υπό έκδοση). (2)
8ο, 111 σ. (λείπουν 7 φύλλα: σ. 99-110, το τελευταίο φύλλο δεμένο μετά το δεύτερο έργο). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (φθορές, λείπει μεγάλο τμήμα της). Ηλιού & Πολέμη, 1875.159. [δεμένο μαζί:] ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ, Ιω. Θ. Μοῦσα, ἤτοι βιβλίον μουσικόν παιδαγωγικόν προωρισμένον διά τά διδασκαλεῖα καί περιέχον τάς καλλίστας γερμανικάς καί ἡμετέρας μελῳδίας πρός δε καί δημώδη τινά ᾄσματα. Αθήνα, Χ. Ν. Φιλαδελφεύς, 1882. $ 79 σ. (ελαφρά οξειδωμένο). Ηλιού & Πολέμη, 1882.398. [δεμένο μαζί:] Ἐγχειρίδιον ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς περιέχον ἀκολουθίαν δι᾽ ἐθνικάς καί βασιλικάς τελετάς μελοποιηθεῖσαν ὑπό Ἀθανασίου ἱεροδιακόνου Σαμίου. Αθήνα, Χ. Ν. Φιλαδελφεύς, 1882. $ 46 σ. (λείπει ο τίτλος και το τελευταίο φύλλο). Κατάλογος συνδρομητών. Ηλιού & Πολέμη, 1882.171. [δεμένο μαζί:] Μουσικόν παράρτημα τῆς μουσικῆς ἐφημερίδος «Φόρμιγξ» περιέχον ἐκλεκτά ἀνέκδοτα μουσικά μαθήματα ἑσπερινοῦ, ὄρθρου καί λειτουργίας, τῶν δοκιμωτέρων ἀρχαίων τε καί νεωτέρων μουσικοδιδασκάλων, 12 — τεύχη — 12 ἔτους Α´ . Αθήνα 1901. $ 192 σ. (λείπουν 8 φύλλα: σ. 161-176). Κατάλογος συνδρομητῶν. Μεταξύ των σ. 160 και 177 δεμένα 7 τεύχη Μουσικού παραρτήματος της εφημερίδας «Φόρμιγξ» άλλου έτους (σ. 3-112, αρχίζει: «Κανών τῆς Θεοτόκου εἰς τόν Ἀκάθιστον Ὕμνον, σύνθεσις Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας»). [δεμένο μαζί:] Στοιχειώδης διδασκαλία τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς ἐκπονηθεῖσα ὑπό τῆς μουσικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν ἔτει 1883. Κωνσταντινούπολη, Πατριαρχικό Τυπογραφείο, 1888. $ 56 σ. (λείπουν 4 φύλλα στο τέλος). Ηλιού & Πολέμη, 1888.918. [δεμένο μαζί:] Τό Θεοτόκε Παρθένε πενταπλοῦν πρός χρῆσιν ἀνάλογον κατά τάς ἀρτοκλασίας. Κωνσταντινούπολη, Πατριαρχικό Τυπογραφείο, 1898. $ 49 σ. Ηλιού & Πολέμη, 1898.953. [δεμένο μαζί:] ΝΑΥΠΛΙΩΤΗΣ, Iάκωβος. Φόρμιγξ, ἤτοι συλλογή ἀσμάτων καί ὠδῶν τῶν μέν μετενεχθέντων ἐκ τῆς ευρωπαϊκῆς μουσικῆς γραφῆς εἰς τήν καθ᾽ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικήν, τῶν δέ πρωτοτύπων ὅλως πρός χρῆσιν τῶν δημ. σχολείων καί παντός φιλομούσου, ἔκδοσις πρώτη. Κωνσταντινούπολη, Πατριαρχικό Τυπογραφείο, 1894. $ 268 σ. Κατάλογος συνδρομητών. Ηλιού & Πολέμη, 1894.963. [δεμένο μαζί:] Ὕμνος ὁ Ἀκάθιστος εὐρύθμως τονισθείς ὑπό Ἱωάννου Θ. Σακελλαρίδου. Αθήνα, Σπ. Κουσουλίνος, 1902. $ 35 σ. (βαθιά ξακρισμένο το εξωτερικό περιθώριο).
4ο, [8] σ. (μικρά σχισίματα στο πάνω περιθώριο του πρώτου και του τελευταίου φύλλου). Εξολοκλήρου λιθογραφημένη έκδοση (οι σ. [2], [3], [7] & [8] λευκές). Αρχικά εξώφυλλα (ο τίτλος επαναλαμβάνεται στο πάνω, λεκέδες από νερό, ελαφρά οξειδωμένα, μικρές φθορές).
12ο, 285 σ. Τίτλοι στα ελληνικά και γαλλικά, ελληνικό και γαλλικό κείμενο σε αντικρυστές σελίδες. Καφέ μαροκινό δέρμα της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές, χρυσή διακόσμηση στη ράχη, χρωματισμένες οι ακμές). Legrand (18ος αι.) 1078. $ Η πρώτη έκδοση στα ελληνικά του τυπογραφείου του J. Baumeister. Μεταφραστής ο τυπογράφος Γεώργιος Βεντότης.
4ο, 250 σ. (ελαφρά οξειδωμένο αντίτυπο, λεκές από νερό στην πάνω εξωτερική γωνία). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (λείπει μεγάλο τμήμα της, φθορές στα καλύμματα). Λαδάς & Χατζηδήμος, Ι, 254.
8ο, μς´ + (μς´ ´ , μς´ ´ , μς´ ´ , μς´ ´ ) + (μζ´ -μη´ ) + 155 σ. (λείπει ο ψευδότιτλος, κομμένο και συμπληρωμένο το εξωτερικό περιθώριο του τίτλου με μικρή απώλεια κειμένου, ελαφρά οξειδωμένο αντίτυπο). Ένθετο δίφυλλο μεταξύ των σ. μς´ και μζ´ . Πάνινη ράχη. [δεμένο μαζί:] Ραγγοῦ-Βάνσα, ἤ γενεαλογία τοῦ Ραγγοῦ (Ἑλλην. Συλλογή [...], τ. Δ´). Αθήνα, Γ. Χαρτοφύλαξ, 1850. $ πζ´ + 275 σ. (κομμένο μικρό τμήμα από την πάνω εξωτερική γωνία των πρώτων 3 φύλλων). [μαζί, δεμένο ομοιόμορφα:] Βαλαβαράτα, ἤ συντομή τῆς Μαχαβαράτας (Ἑλλην. Συλλογή [...], τ. Β´ ). Αθήνα, Ν. Αγγελίδης, 1847. $ ξθ´ + 867 σ. (λείπει ο ψευδότιτλος και ακόμα 56 φύλλα: σ. 305-352, 369-401, 449-464 και 545-560). [μαζί, δεμένο ομοιόμορφα:] Ἰτιχασασαμουτσάϊα, τουτέστιν ἀρχαιολογίας συλλογή, ἤ περί διαλόγων τε καί μύθων φιλοσοφικῶν, νομίμων τε καί ἐθίμων ἰνδικῶν, συλλεχθέντων κατ’ ἐκλογήν ἐκ τῆς Μαχαβαράτας (Ἑλλην. Συλλογή [...], τ. Ε´ ). Αθήνα, Γ. Χαρτοφύλαξ, 1851. $ ρλς´ + 288 σ. (κομμένο τμήμα από το κάτω περιθώριο των τελευταίων 6 φύλλων με μικρή απώλεια κειμένου σε 2 φύλλα, κομμένο μικρό τμήμα από την κάτω εξωτερική γωνία των πρώτων φύλλων). [μαζί:] Γιτά, ἤ θεσπέσιον μέλος (Ἑλλην. Συλλογή […], τ. Γ´ ). Αθήνα, Γ. Χαρτοφύλαξ, 1848. $ πβ´ + 126 σ. (μικρή τρύπα σ' ένα φύλλο). Μαρμαρογραφημένο πανί. [μαζί, δεμένο όπως το προηγούμενο:] Χιτοπαδάσσα, ἤ Πάντσα-Τάντρα (Πεντάτευχος) καί Ψιττακοῦ Μυθολογίαι Νυκτεριναί (Ἑλλην. Συλλογή [...], τ. ΣΤ´ ). Αθήνα, Γ. Χαρτοφύλαξ, 1851. $ νδ´ + 150 + 111 + 77 σ. (κομμένο και συμπληρωμένο το πάνω τμήμα του τίτλου και του επόμενου φύλλου (αφιέρωση) με μερική απώλεια κειμένου, σχίσιμο σε 2 φύλλα, εν μέρει επιδιορθωμένο, μεταξύ των σ. ιστ´ και ιζ´ δεμένα 6 φύλλα από το Γιτά). Γκίνης & Μέξας, 4138, 5298, 4510, 5456, 4699 και 5607. (5)
8ο, κ´ + 676 σ. Με 38 λιθόγραφους πίνακες χαραγμένους από τον Δ. Γαλανάκη (ο ΙΑ´ δισέλιδος και ο ΙΓ´ αναδιπλούμενος, ο πίνακας ΚΘ´ δεμένος μετά τον Λ´ ), κατάλογος συνδρομητών. Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές, μικρό σχίσιμο στην πάνω ένωση, λυμένα δύο φύλλα, έχουν διατηρηθεί τα αρχικά εικονογραφημένα εξώφυλλα, λίγο οξειδωμένα). Ηλιού & Πολέμη, 1866. 502. $ Βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στο έργο Les Merveilles célestes του Camille Flammarion (1865).
8ο, ιγ´ + 241 σ. (οξειδωμένα ορισμένα φύλλα, κομμένα μικρά τμήματα από το εξωτερικό περιθώριο των 2 τελευταίων φύλλων). Με έναν αναδιπλούμενο χαλκόγραφο πίνακα στο τέλος, κατάλογος συνδρομητών. Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές, χρωματισμένες οι ακμές). Γκίνης & Μέξας, 6336.
4ο, 1066 σ. (λίγα φύλλα δεμένα σε λάθος θέση, κάποια λάθη στη σελιδαρίθμηση). Εξολοκλήρου λιθογραφημένη έκδοση. Μεταγενέστερη δερμάτινη ράχη (μικρές φθορές). ΑΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΗΤΟ. $ Πρόκειται, καθώς φαίνεται, για διαφορετική έκδοση από αυτή που υπάρχει στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Αντίτυπο δεμένο σε δύο τόμους, 8ο, γ´ + 424 και (425)-847 σ. (κομμένο τμήμα από ένα φύλλο με μικρή απώλεια κειμένου, δύο επιδιορθωμένα σχισίματα σε δύο φύλλα του Β´ τόμου, λίγο οξειδωμένα κάποια φύλλα του). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές στα καλύμματα). Ηλιού & Πολέμη, 1884.790. (2)
X + 704 σ. Αρχική πάνινη ράχη.
5 τόμοι, XII + 426, XI + 457, ΙX + 464, ΙX + 494 και XV + 447 σ. Με 5 πορτραίτα του Κ. Καραθεοδωρή εκτός κειμένου (ένα σε κάθε τόμο) και 2 πανομοιότυπα (το ένα αναδιπλούμενο). Αρχικό πανί (χρωματισμένη η πάνω ακμή). (5)
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. 8ο, λ´ + 284 σ. (μικρή τρύπα στο εσωτερικό περιθώριο αρκετών φύλλων). Κτητορική σημείωση στο δεύτερο φύλλο με την αφιέρωση. Δέρμα της εποχής της έκδοσης. Ηλιού 1802.49, Λαγανάς 522.
Χειρόγραφο σε χαρτί, 15-18 στίχοι ανά σελίδα, μικρό folio (281 x 212 mm.), [1]-[2]10: [20] φ. (το [2]/10 λευκό). $ Αναλυτικός προϋπολογισμός του ετήσιου κόστους του συνασπισμένου χριστιανικού στόλου («[αρχ.] Poiche V(ostra) S(ignoria) Ill(ustrissi)ma mi com(m)anda che io le dichi il parer mio intorno la conclusione de una lega contra il Turco... [τελ.] Sum(m)a 702169»). Το κείμενο αυτό, που απευθύνεται στο δόγη της Βενετίας, σώζεται σε τουλάχιστον τρία άλλα χειρόγραφα: ένα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (Ms. Italien 227, φ. 116-148v, με διαφορές στον τίτλο και το κείμενο, πρβ. A. Marsand, I manoscritti italiani della Regia Biblioteca Parigina, τ. Α´ , Παρίσι 1835, σ. 344-5) και δύο στο Istituto Storico Germanico της Ρώμης (Ms. 34, αρ. 3, φ. 49-100, και Ms. 37, αρ. 6, φ. 47-116, με διαφορές επίσης στον τίτλο και το κείμενο, πρβ. I Codici Minucciani dell Istituto Storico Germanico. Inventario a cura di Alexander Koller, Pier Paolo Piergentili e Gianni Venditti [Online-Publikationen des Deutschen Historischen Instituts in Rom, 2009], σ. 192 & 203).
Χειρόγραφο σε χαρτί, 20 στίχοι ανά σελίδα, 8ο (164 x 110 mm.), [106] φ., [4] + 208 σ. (οι 207-8 λευκές, λείπουν 14 τουλάχιστον φύλλα στην αρχή, επιδιορθώσεις στα περιθώρια κάποιων φύλλων, οξείδωση στην πρόσθια ακμή, λίγο λερωμένο). Το κυρίως κείμενο στις σ. 1-205 (σε 558 κεφάλαια αριθμημένα α´ -υνε´ και 3 χ.ἀ., «[αρχ.] Διαθήκη τῶν σοφῶν καί μεγάλων ἰατρῶν, γαλινοῦ, ὑποκράτους καί μελετίου, περί τοῦ ἀνθρώπου ὑγείας. Ἄνθρωπος ἐστί ζῶον λογικόν, νοῦ καί ἐπιστήμης δεκτικόν... [τελ.] καί μέ τοῦτο χάνεται ἡ πυτιρίδα, καί εἶναι δόκιμον»), πίνακας περιεχομένων στις σ. [1]-[4] (λείπει το μεγαλύτερο μέρος του: «[αρχ.] περί ὠτίων ἐχόντων σκόληκα — υλ´ », το «υλ´ » διορθωμένο σε «520»), βιβλιογραφικό σημείωμα στη σ. 206 («διά χειρός ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καί ἁμαρ- / τωλοῦ δούλου τοῦ θεοῦ, κ(υ)ρ(ί)λ(λου) ἱερομο- / νάχου τοῦ ἀπό λέσβου, οἱ ἀναγινώσκον- / τες εὔχεσθε ὑπέρ ἐμοῦ. Ἐν ἔτῃ τῷ σω- / τηρίῳ αψοβῷ μαΐου λ´ »), χωρίς αρίθμηση φύλλων ή τευχών, νεότερη σελιδαρίθμηση με μολύβι (παράλληλα με παλαιότερη: 29-337). Δέρμα των Α. & Α. Γανιάρη (τίτλος στο πάνω κάλυμμα: «ΓΑΛΗΝΟΥ / ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ / ΜΕΛΕΤΙΟΥ / ΠΕΡΙ / ΑΝΘΡΩΠΟΥ / ΥΓΕΙΑΣ», στο τέλος δεμένα 6 φύλλα από δύο χειρόγραφα μικρότερων διαστάσεων). $ Περιέχει ιατρικές και πρακτικές συνταγές που αναμιγνύονται προς το τέλος με διάφορα αστρολογικά κείμενα.
1 σελίδα, 215 x 284 mm. Σφραγίδα σε βουλοκέρι. Σε κορνίζα. $ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ.
Χειρόγραφο σε χαρτί, 19-27 στίχοι ανά σελίδα, 4ο (200 x 150 mm.), [α]1 [1]-[4]8 [5]2 [6]-[9]8 [10]4 [11]-[16]8 [β]1: 238 φ, [2] + 235 + [5] σ. (16 τεύχη περιβαλλόμενα από δίφυλλο με τους τίτλους). Ο τίτλος στο πρώτο και το τελευταίο φύλλο. Χάρτινα εξώφυλλα.
Χειρόγραφο σε χαρτί, 13-16 στίχοι ανά σελίδα, 4ο (224 x 165 mm.), [1]2 [2]-[5]4 [6]-[7]2: [22] φ., [4] + 34 [35] + [5] σ. (λευκές οι σ. [1]-[3] της αρχής και [1]-[5] του τέλους, λεκές από νερό). Το κυρίως κείμενο στις σ. 1-34 («[αρχ.] Ἐπαινεῖσθαι μάλιστα ἄξιον τούς μάλιστα ἀξιεπαίνους καταστάντας... [τελ.] κατευθύνοις αὐτῷ τό σκῆπτρον ἐς παμπόλλους ἡλίους»), ο τίτλος στην αρχή του κειμένου, στη σ. [4] έμμετρος «Πρόλογος τῶν εἰς Κωνσταντῖνον τόν νομιμώτατον ἡγεμόνα ἐπαίνων» και «ἕτερον ἡρωελεγεῖον» γραμμένα από διαφορετικά χέρια και υπογεγραμμένα με αρχικά: «M(ακάριος)» το πρώτο και «Ι. Ν.» το δεύτερο, σελιδαρίθμηση από το χέρι του γραφέα. Ρουμανική βιβλιοδεσία σύγχρονη με τη γραφή (δέρμα, μικρές φθορές, χρυσή διακόσμηση στα καλύμματα, χρυσωμένες οι ακμές, ex-libris Jacques Laget). $ Ο Μακάριος Καβαδίας δίδαξε τα φιλολογικά μαθήματα αρχικά στην Άρτα και στη συνέχεια στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης, όπου επί τριετία τουλάχιστον άσκησε καθήκοντα σχολάρχη. Στις αρχές του 19ου αιώνα εγκαταστάθηκε στο Βουκουρέστι για να αναλάβει την κατ’ οίκον εκπαίδευση των γιων του Κωνσταντίνου Υψηλάντη και να διδάξει στην εκεί σχολή. Βλ. Σ. Ι. Ασδραχάς, «Μακάριος Καβαδίας (;-1824)», Ἐρανιστής, 2 (1964), σ. 225-46. Για τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη, πατέρα των φιλικών και αγωνιστών Αλεξάνδρου, Δημητρίου και Νικολάου Υψηλάντη, βλ. V. Mischevca, Ὁ ἡγεμόνας Κωνσταντῖνος Ὑψηλάντης (1760;-1816), μετάφρ. Αθ. Ε. Καραθανάση, Αθήνα 2008. Το παρόν εγκώμιο δεν φαίνεται να είναι γνωστό από αλλού.
Χειρόγραφο σε χαρτί, 8-9 στίχοι ανά σελίδα, 4ο (185 x 132 mm.), [1]6 [2]-[13]8 [14]6 [15]-[17]8 [18]6 [19]-[21]8 [22]6 [23]2 [24]-[25]8 [26]6: [192] φ. (λευκά τα 6 πρώτα και τα 6 τελευταία φύλλα, καθώς και τα [21]/3-[22]/1). Περίτεχνα δίχρωμα επίτιτλα και αρχικά γράμματα, στην αρχή του κειμένου ορθογώνιο επίτιτλο με ανθοφόρο αγγείο και αντικρυστά πουλιά (με χρονολογία: «1803 μαρτίου 5»), δίχρωμες ορθογώνιες παραστάσεις στα φ. [12]/5v και [17]/6v ([Η Βάπτιση] και «Ἡ Βαϊοφόρος» αντίστοιχα), βιβλιογραφικό σημείωμα στο φ. [14]/5r («Οἱ Κανόνες τῶν ἁγίων Θεο- / φανείων τέλος εἴληφον / παρ’ ἐμοῦ Ἰωάννου / 1803 Ἰαννουαρίου / 30»), χωρίς αρίθμηση τευχών, φύλλων ή σελίδων. Δέρμα σύγχρονο με τη γραφή (μικρές φθορές). $ Πλην των κανόνων υπάρχουν: «Ἰγνατίου τοῦ εὐλαβεστάτου σκευοφύλακος τῆς Μεγάλης Ἐκ(κ)λησίας παραίνεσις τοῖς νέοις κατά στοιχεῖον» (φ. [2]/1r-2v), «Ἑτέρα τοῦ αὐτοῦ παραινετική πρός Φιλόπονον» (φ. [2]/3r-4r), «Αὐτός εἰμι βεβαιοῦντος ἔργων [sic] τήν ἄχρι ῥημάτων παρά τοῖς ἄλλοις <φιλοσοφίαν>, Γεν(να)δίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως» (φ. [2]/4v-5v, «[αρχ.] Ἄκουσον υἱέ πατρικῶν διδαγμάτων»), «Γνῶμαι μονόστιχοι Γρηγορίου τοῦ θεολόγου κατά ἀλφάβητον, παραινετικαί» (φ. [2]/6r-7r), «Κυρίου Θεοδώρου τοῦ προδρόμου τετράστιχα ἰαμβικά εἰς κεφαλαιωδῶς ῥηθέντα ἐν τῇ παλαιᾷ γραφῇ» (φ. [6]/1r-[8]/8r), κ.ά.
Χειρόγραφο σε χαρτί, 14-16 στίχοι ανά σελίδα, 32ο (90 x 57 mm.), [1]5 [2]-[15]8 [16]4: [121] φ., [4] + 118 + [120] σ. (λευκές οι σ. [1]-[2], [4], 86, 88, 118 και [1]-[120]). Το κείμενο σε πλαίσιο από διπλή κόκκινη γραμμή, ολοσέλιδες παραστάσεις με μωβ μελάνι στις σ. [3] και 16 (της Αγίας Τριάδος και της Θεοτόκου αντίστοιχα), δίχρωμα επίτιτλα στις σ. 1, 17 & 89, ο τίτλος στη σ. 1, τίτλος από έντυπο του 1819 στη σ. 87 («Εὐχαί κατανυκτικαί λίαν ψυχοφελεῖς, εἰς κάθε εὐσεβῆ καί ὀρθόδοξον χριστιανόν, [...] Ἐν Κωνσταντινουπόλει 1819» [Ἠλιού 1819.65]), σελιδαρίθμηση από το χέρι του γραφέα, χωρίς αρίθμηση τευχών. Δέρμα σύγχρονο με τη γραφή (φθορές, σχισμένη η κάτω ένωση, χαλαρωμένη η αντίστοιχη σύνδεση), νεότερο δερμάτινο περίβλημα.
1 σελίδα, 297 x 209 mm. (κομμένη η πάνω αριστερή γωνία, ομοιόμορφη οξείδωση, συντηρημένο). Στο πάνω περιθώριο: «Πρός τόν πλοίαρχον πέτρον ζώτου», τετραμερής σφραγίδα [Μαζαράκης 30]. $ «Τιμιώτατοι καί ἀνδρειώτατοι καπετανέοι τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου, καί σεῖς γενναῖοι ναῦται καί πολεμισταί, ἠξεύρεται πῶς ὁ Πόλεμος, τόν ὁποῖον κάμνομεν ἐναντίον εἰς τούς ἀσεβεῖς τυράνους ἀποβλέπει εἰς τήν ἐλευθερίαν μας. Ὁ Πολυεύσπλαγχνος Θεός ἀπεφάσισε τόν ὄλεθρον καί ἀφανισμόν τῶν ἐχθρῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας καί ἡμεῖς εἴμεθα διορισμένοι ἀπό τόν θεόν νά τελειόσωμεν τήν θείαν του ἀπόφασιν. Πρέπει λοιπόν ἀνδρεῖοι ἀδελφοί, νά φερώμεθα εἰς ὅλα μας τά κινήματα μέ τάξιν, μέ γνώσιν καί μέ μεγαλοψυχίαν. Ἀπό ἐσᾶς ἀδελφοί προσμένει τό γένος τήν ἐλευθερίαν του. Ἀπό σᾶς ἔχει νά δοξασθῇ ἡ Ἑλλάς. Ἔχετε λοιπόν τήν ἀνδρείαν ἑνωμένην μέ τήν τιμήν. Ἄς μή πειράξῃ κανείς τούς ὁμοπίστους καί ὁμογενεῖς ἀλλ’ ἐξεναντίας νά τούς βοηθῆτε καί νά τούς ἐγκαρδιώνεται. Ὁμοίως ἀδελφοί νά μή πειράξετε καράβια εὐρωπαϊκά, ἀλλά νά φέρεσθε εἰς αὐτά φιλικῶς. Ὅταν ἀπαντήσητε κᾀνένα καράβιον μέ σημαίαν εὐρωπαϊκήν, τό ὁποῖον νά ἔχῃ τούρκικα ἅρματα καί ἄλλας πολεμικά μουνιτζιόνας νά πέρνετε τάς ἐχθρικάς μουνιτζιόνας δίδοντας τόν συμφωνημένον ναῦλον τοῦ καραβίου. Ἄν ἔχῃ τό εὐρωπαϊκόν καράβι στράτευμα τούρκικον νά τό ὑποχρεώνετε νά γυρίζῃ ὀπίσω καί νά ἀφίνῃ τούς τούρκους ἐκεῖ ὅπου τούς ἐπῆρεν ἤ νά τούς ῥίπτη εἰς κᾀνένα ἐρημονήσι. Δέν συμφέρει εἰς ἄλλην κᾳμμίαν περίστασιν νά κάμνετε τήν παραμικράν ἐνόχλησιν εἰς εὐρωπαίους διά νά μή προξενήσωμεν παράπονα καί ἀκολουθήσει καμία ἔχθρα...». $ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗΣ ΥΔΡΑΣ.
Γραμμένα σε 3 λυτά φύλλα (άλλοτε δεμένα μαζί), 200 x 145 mm., [6] σ. (η πρώτη σελίδα λευκή). Το πρώτο στις σ. [2]-[3], το δεύτερο στις σ. [4]-[5] και το τρίτο στη σ. [6], όλα υπογεγραμμένα («ὁ πρῶην ἤγούμενος σπαρμιότης / καί σηληότης π(α)π(ᾶ) παρθένιος», «ὁ σπαρμιώτης πρῶην ἡγούμενος / χ´ παρθένιος» καί «ὁ παρθένιος»). $ Δημοσιεύθηκαν από τον Μ. Μ. Παπαϊωάννου, Ἱστορικά σημειώματα τῆς μονῆς Σπαρμοῦ στόν Ὄλυμπο (σχετικά μέ τήν ἐπανάσταση τοῦ 1821-22 στή Βόρειο Ἑλλάδα και τό θάνατο τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ), Αθήνα 1940 (βρίσκονταν τότε στην κατοχή του συγγραφέα).
Μονόφυλλο, 158 x 144 mm. Ομολογία με τις υπογραφές του Π. Νοταρά (ιδιόχειρη) και των Α. Μαυροκορδάτου και Θ. Νέγρη (με σφραγίδα), ο αριθμός και η ημερομηνία συμπληρωμένα με το χέρι («612» και «25. Απριλίου, εἴκοσι τρία»), δύο σφραγίδες. Σε νεότερο χαρτόνι.
2 σελίδες, 313 x 215 mm. Τετραμερής σφραγίδα [Μαζαράκης 30]. $ «... Ἀδελφοί! Μέ ἄλλα δύω γράμματά μας, [...] σᾶς παριστάναμεν τήν μεγάλην καί ἀναπόφευκτον ἀνάγκην διά νά ἐκπλεύσουν ἀμέσως τά καράβιά σας, καί πολεμικά καί πυρπολικά. Τώρα δέ σπεύδομεν νά σᾶς εἰδοποιήσωμεν ὅτι διά ζημίαν, τήν ὁποίαν ἔλαβε, καί ἀνάγκην ἐπισκευῆς, ἐπέστρεψε καί ἄλλο πλοῖόν μας ἀπό τόν Στόλον, ἀπό τό ὁποῖο πληροφορούμεθα ὅτι τήν Κυριακήν 3 τοῦ ἐνεστῶτος ὁ ἐχθρικός ἐφάνη εἰς τά ἄσπρα χώματα, διευθυνόμενος ἐν σπουδῇ πρός τό Σουατζίκι [Sığacık] διά νά ἐμβιβάσῃ 16 χιλιάδες Στράτευμα, τό ὁποῖον εὑρίσκετο ἐκεῖ συναγμένον, ἐκτός ὅτι συνέῤῥεον καθημερινῶς ἄλλα. Τά δέ ἐκεῖ μείναντα καράβιά μας ἦσαν κατά φυσικόν λόγον ἀνίκανα διά νά ἐμποδίσουν τήν διάπλευσιν καί ἀπόβασιν τοῦ ἐχθροῦ, ὅστις ἐκτός τῆς δυνάμεως, τήν ὁποίαν εἶχε πρότερον, ἐδυναμώθη τώρα ἀπό ἄλλα πολεμικά, τά ὁποῖα ἐσχάτως παρέλαβεν εἰς τήν Τένεδον. Βλέπετε λοιπόν ἀδελφοί ὅτι ἡ Σάμος πνέει τά ὁλίσθια καί χάνεται ἀφεύκτως, ἐάν ἀμέσως δέν προφθάσῃ ἐκεῖ νέα οὐσιώδης ναυτική δύναμις. Οἱ Σπετζιῶται ἔκαμαν ἀρχήν νά ἐκπλεύσουν. Ἡμεῖς καταγινόμεθα ἡμέραν καί νύκτα εἰς ἑτοιμασίαν ἄλλων πολεμικῶν. Εἶναι ὅμως ἀνάγκη νά κινήσητε ἀμέσως τά ἰδικά σας πολεμικά καί πυρπολικά, ὅσα εὑρίσκονται ἕτοιμα. Διότι ἐάν ἡ Σάμος χαθῇ, καί μή προφθανομένη εὐθύς χάνεται ἀφεύκτως, ματαιοῦται πάσα καλή ἐνέργεια τοῦ Ἀγγλικοῦ Πρέσβεως, καί χάνομεν δικαίως καί τήν εὔνοιαν ὅλων τῶν χριστιανῶν φιλελλήνων...».
4 σελίδες, 323 x 201 mm. $ «... Ἐγκλείω ἀντίγραφον γράμματος τοῦ Κοχράνου πρός τήν Διοίκησιν. Εἰς αὐτό βλέπετε ὁποίας χρηστάς ἐλπίδας δίδει περί τοῦ προσεχοῦς ἐρχομοῦ του. [...] Τό ἀξιόλογον πλοῖον τό ὁποῖον ἐλπίζει ὅτι θέλει προστεθῇ εἰς τήν λοιπήν θαλάσσιον δύναμίν του εἶναι, ὡς βεβαιούμεθα, μία ἄλλη φρεγάττα, τήν ὁποίαν ἔμελλε ν’ ἀγοράσουν τά Κομιτάτα. Ὁ Γραμματοκομιστής μάλιστα τοῦ Κοχράνου βεβαιόνει, ὅτι αὐτή ἦτον ἀγορασμένη ἀπό τόν Ἐyνάρδον, εἰς ἀντάμωσιν τοῦ ὁποίου εἰς Γενεύην ἀνεχώρησεν ἀμέσως ὁ Κοχράνης διά τῆς Πόστας. Διά τόν Βυζαντινόν στόλον ἠξεύρομεν ὅτι ἦτον ἀραγμένος εἰς Ναγαρᾶ καί ὄχι εἰς Τένεδον. Κατά τινας ἔμελλε νά εἰσπλεύσῃ ὅλος εἰς Κωνσταντινούπολιν, καί κατ’ ἄλλους μόνον ὁ Καπιτάν πασᾶς ἐπροσκλήθη νά ὑπάγῃ ἐκεῖ, διά ποίους ὅμως λόγους ἀγνοεῖται. Τό βέβαιον εἶναι ὅτι ἡ Σάμος κατά τό παρόν δέν κινδυνεύει, διότι τά εἰς Σουατσίκ [Sığacık] στρατεύματα ἐσκορπίσθησαν, καί τά πλοῖα τά συναχθέντα ἀπό τά παράλια τῆς Ἀσίας ἀφέθησαν. Μάλιστα πολλά ἐξ αὐτῶν ἔπεσαν εἰς τό ἀκρωτήριον τοῦ Κόρακος ἐξ αἰτίας μιᾶς τρικυμίας. Περί τούτου δέν ἀνέφερα εἰς πλάτος εἰς τό τελευταῖόν μου, διότι ἐνόμιζα ὅτι εἴχετε ἀκριβεῖς πληροφορίας ἀπό πλοῖά Σας ἐπιστρέψαντα, καθώς ἐπέστρεψαν καί τῶν ἄλλων δύο Νήσων τά περισσότερα, καί ἔμειναν μόνον ὀλίγα μέ τούς Ναυάρχους. Ἐστάλη δέ καί μία Γολέττα Ψαῤῥιανή περί τήν Τένεδον εἰς κατασκοπήν...».
1 σελίδα, 263 x 195 mm. (αδυνατισμένο το χαρτί, με μικρές φθορές σε ένα σημείο). $ «Ἀγαπητοί Ἀφελφοί! Ὁ φίλος κ(ύρι)ος Λιβέριος μοί ἐνεχείρισε προχθές τό τῆς 18 Ἀπριλίου ἀδελφικόν Σας, ἀπό τό ὁποῖον παρετήρησα ὅσα μοί λέγετε περί ἀγορᾶς κτημάτων ἀπό τούς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Τούρκους. Τό γράμμα Σας τοῦτο, ἀδελφοί! μοί ἐδόθη μετά τήν ἐντεῦθεν ἀναχώρησιν τῶν Τούρκων, ἀπό τούς ὁποίους, ἄν ἤμην προειδοποιημένος, ἠδυνάμην ν’ ἀγοράσω ἀρκετά κτήματα δι’ ἰσχυροτέρων μέσων παρά τῶν τοῦ κ. Παπᾶ Πολίτη, ὅστις μ’ ὅλον ὅτι συνεχῶς ἦτον ἐπί τοῦ Δικρότου, δέν ἠθέλησε ποτέ νά μοί ἀναφέρῃ τό παραμικρόν περί τοῦ τοιούτου σκοποῦ. Λυποῦμαι διότι ἔχασα τήν παρίστασιν ταύτην, καθ’ ἥν ἤθελα δυνηθεῖ καί πραγματικῶς ν’ ἀποδείξω τά πρός τήν Εὐγενείαν Σας εἰλικρινῆ τῆς φιλίας αἰσθήματα μου. Εὔχομαι δέ νά μοί παῤῥησιασθῇ ἄλλη περίστασις, καθ’ ἥν νά δυνηθῶ νά φανῶ χρήσιμος εἰς τοιούτους φίλους μου, ἀπό τούς ὁποίους ἐπιθυμῶ νά εἶμαι προειδοποιημένος...».
πλάγιο 8ο (100 x 152 mm.), [67] φ., [4] + 20 + [88] + 28 σ. (λευκά τα 2 πρώτα και πολυάριθμα άλλα φύλλα ανάμεσα στα δύο μέρη, λείπουν 3 φύλλα: σ. 17-8 του πρώτου και 5-8 του δεύτερου μέρους). Δύο μέρη, το ένα με ελληνικά ποιήματα και το άλλο με τουρκικά σε καραμανλίδικη γραφή, τα κείμενα γραμμένα παράλληλα προς τη μικρή πλευρά του τεύχους ξεκινώντας από την αρχή και το τέλος αντίστοιχα, περίτεχνο επίτιτλο και αρχικό γράμμα στην αρχή κάθε μέρους, κάποια λευκά φύλλα με μεταγενέστερες σημειώσεις, συνταγές και παιδικά σκίτσα. Δέρμα σύγχρονο με τη γραφή (μικρές φθορές, χρυσή διακόσμηση στα καλύμματα, χρυσωμένες οι ακμές).
1 σελίδα, 300 x 215 mm. $ «Γενναιότατε! Μοί εἶναι κατ’ ἐξοχήν εὐχάριστον γράφων κατά πρώτην φοράν πρός τό ὑποκείμενόν σας νά σᾶς πληροφορήσω περί τῆς ἀγαλλιάσεώς μου, διά τόν ὁποῖον ζῆλον καί ἀξιότητα δεικνύει ἡ Γενναιότης Σας πρός ἐκτέλεσιν τῶν χρεῶν τοῦ ἀγαθοῦ Πολίτου καί τοῦ ἐπιτηδείου στρατηγοῦ. Αἱ τελευταῖαι εἰδήσεις, διά τῶν ὁποίων μανθάνομεν τάς γενναίας σου πράξεις κατά τῶν ἐνατίων τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως, σφραγίζουν ἐπισήμως τήν φημισμένην ἀρετήν τοῦ ὑποκειμένου σας, καί εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ ἀφοσίωσις καί πίστις τῆς γενναιότητός σου καί τῶν ἄλλων ὁμοίων σου ὁπλαρχηγῶν, θέλει λάβουν τάς ἀπαιτουμένας τιμάς καί βραβεῖα...».
Συνοδευτικό έγγραφο του αριστείου της Γ´ Σεπτεμβρίου, 270 x 193 mm. (μικρές επιδιορθώσεις, λεκέδες από νερό). Εν μέρει έντυπο και συμπληρωμένο με το χέρι (για τον Ηλία Κουσκούρη, του Δήμου Ναυπλίας, στις 13 Μαρτίου), υπογεγραμμένο από τον Δημ. Καλλέργη, σφραγίδα. [μαζί:] Τό ἀριστεῖο («σταυρός Ἐπαρχιῶν»). Σίδηρος, ύψος: 27 mm. (2)
Γραμμένες σε τόμο 141 φύλλων, 220 x 140 mm. Στο πρώτο φύλλο: «Βιβλιογραφικά Σημειώματα. / Ἐν Βιέννῃ 1 Ὀκτωβρίου 1870 / Κωνστ. Σάθας», χωρίς αρίθμηση φύλλων ή σελίδων. Νεότερη δερμάτινη ράχη. $ Ποικίλες σημειώσεις ιστορικού και φιλολογικού ενδιαφέροντος. Στα φ. [39]-[49]: «Κατάλογος τῶν ἐν Ἑνετίᾳ βιβλίων μου» (422 τίτλοι σε 3 κιβώτια).
1 σελίδα, 298 x 208 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («Η ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΕΙΑΝ / ΤΗΣ Α. Β. Υ. ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ / ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ / ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ»), σφραγίδες («ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ / ΑΡ. ...» και «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ / ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ»).
7 σελίδες (σε 2 λυτά δίφυλλα), 342 x 210 mm. (ροζ λεκές από αποχρωματισμό στο πρώτο φύλλο). Υπογράφουν ο πρόεδρος, οι γραμματείς και οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, ο μητροπολίτης Σάμου και τα μέλη της Προσωρινής Κυβέρνησης, σφραγίδα. $ «... Ἡ Ἐθνοσυνέλευσις τῶν Σαμίων συνελθοῦσα σήμερον τῇ 5/18 Ἰανουαρίου 1913 εἰς τακτικήν συνεδρίαν ἔκρινε καλόν ἀπό κοινῆς καί ὁμοθύμου τῆς ὁλομελείας γνώμης νά ὑποβάλῃ εὐσεβάστως πρός τήν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα καί πρός τήν Σεβαστήν Συνδιάσκεψιν τῶν Πρεσβευτῶν τό ὑπόμνημα τόδε συνοψίζον τάς σκέψεις καί τό φρόνημα τοῦ Σαμιακοῦ λαοῦ περί τῆς πολιτικῆς αὐτοῦ ἀποκαταστάσεως. Εἶνε γνωστόν ὅτι ὁ Σαμιακός λαός μετά ὀγδοηκονταετῆ αὐτονομίαν ἀδιαλείπτως καταπατουμένην καί παραβιαζομένην καί καταλήξασαν κατά τό παρελθόν ἔτος εἰς τήν ἔνοπλον λαϊκήν ἐξέγερσιν πρός προστασίαν τῶν διεθνῶς ἠγγυημένων δικαιωμάτων του, ἐκήρυξε τῇ 11 Νοεμβρίου τοῦ 1912 τήν ἕνωσιν τῆς Σάμου μετά τῆς μητρός Ἑλλάδος, ἐκπληρῶν οὕτω τόν προαιώνιον διακαῆ πόθον τῆς ἐθνικῆς ἀποκαταστάσεώς του. Ὁ λαός τῆς Σάμου ἐξ ἐντελῶς ὁμογενοῦς στοιχείου ἀποτελούμενος, ἑλληνικώτατος ἐκ καταγωγῆς, ἑλληνικώτατος καί ἐκ πνευματικῆς καί ἠθικῆς ἀνατροφῆς, διατελῶν ἐν τελείᾳ ἀφομοιώσει σκέψεως καί αἰσθήματος πρός τό κέντρον πάσης ἐθνικῆς ζωῆς, ὁ λαός τῆς Σάμου διέσωσε δι’ ὅλων τῶν αἰώνων καί ὑφ’ ὅλας τάς δοκιμασίας ἀκατάβλητον τήν δύναμιν τῆς φυλῆς, ἐφανέρωσεν ἀκμαῖον τό αἴσθημα τῆς συνοχῆς καί διετράνωσε ζωηρότατον πάντοτε τόν πόθον αὐτοῦ πρός ἕνωσιν μετά τοῦ ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ Τμήματος. [...] Καί σήμερον δέ ὁ λαός τῆς Σάμου στηριζόμενος ἐπί τίτλων ὑπερτέρων ἐκείνων, οὕς χορηγεῖ ἡ εὐμετάβλητος ὑλική δύναμις, στηριζόμενος ἐπί τῆς αἰωνίου κύρους ἰσχύος τοῦ δικαίου τῶν ἐθνοτήτων, διαμαρτύρεται δι’ ἡμών τῶν νομίμων αὐτοῦ ἀντιπροσώπων κατά πάσης ἐνεργείας τεινούσης ν’ ἀποσπάσῃ αὐτόν καί πάλιν ἀπό τῆς ἀγκάλης τῆς μεγάλης μητρός Ἑλλάδος καί διακηρύσσει ἐκ νέου τόν διακαῆ καί διάπυρον αὐτοῦ πόθον ἑνώσεως, ἥτις εἶνε ἡ μόνη δυνατή ἐθνική αὐτοῦ ἀποκατάστασις καί ἡ μόνη δυνατή, δικαία καί γενικῶς συμφέρουσα λύσις τοῦ ζητήματος καθόλου τῶν Νήσων...».
1 σελίδα, 356 x 219 mm. Εν μέρει έντυπο και συμπληρωμένο με το χέρι, υπογεγραμμένο από το βασιλιά και τον πρωθυπουργό («Κωνσταντῖνος Β.» και «Ἐλευθ. Κ. Βενιζέλος»), ανάγλυφη επικολλημένη σφραγίδα. [μαζί:] ΠΑΛΑΜΑΣ, Κωστής, 1859-1943, ποιητής. Αὐτόγραφη ἐπιστολή μέ τήν ὑπογραφή του («Κωστῆς Παλαμᾶς») πρός τόν Σπυρίδωνα Λοβέρδο, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἔκδοσης τοῦ ἔργου του «Ὁ Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος». χ.τ., 15 Φεβρουαρίου 1929. $ 2 σελίδες, 213 x 136 mm. (2) $ «... Ἀγαπητέ μου κύριε Λοβέρδε, Τό βιβλίο σας καί ἀπό τήν ἐξωτερική του παράσταση καί ἀπό τό περιεχόμενό του εἶναι κειμήλιο. Σᾱς εὐχαριστῶ πού ἐσπεύσατε, μόλις ἐφάνηκε, νά μοῦ τό στείλετε τόσο τιμητικά γιά μένα. Λυπήθηκα φοβερά, μόλις τό ἔλαβα πού δέν κατώρθωσα ὥς τήν ὥρα νά ἐκπληρώσω τήν ὑπόσχεσή μου πού μοῦ ἐπήρατε γιά τό Μεγαλομάρτυρα. Ἀπό καιρό σέ καιρό τό συλλογίζουμουν, καί περισπώμενος ἀπό ἀσχολίες λογῆς καί ἀπό ἀφροντισιές, ἐφησύχαζα. Ὕστερα, διαβάζοντας προσεχτικώτερα τό γράμμα σας, εἶδα πώς τό βιβλίο σας δέν τερματίζει τήν ἱερήν ὑποχρέωση, γιατί ἑτοιμάζεται κ’ ἕνα τεῦχος πανηγυρικό. Ἐκεῖ ἐλπίζω πώς θά εἶναι τό ποίημά μου. Ἄν καί οἱ τελευταῖες σας σελίδες τό κατασταίνουν σχεδόν περιττό. «Εἶχεν ἐμπλησθεῖ διά τῆς ρωμαντικῆς ἰδιοσυγκρασίας του ὅτι μαρτυρικός θάνατος εἶναι ἡ ὑστάτη ὑπηρεσία πρός τό ἰδεῶδες τῆς πατρίδος». Τί περισσότερο στήν οὐσία του θά φιλοτεχνήσῃ ὁ ποιητής! Μολαταῦτα θά προσπαθήσω...».
Γραμμένο στην πρώτη σελίδα δίφυλλου, 265 x 211 mm. Πάνω αριστερά μικρή σύνθεση δουλεμένη με ἐλαιοχρώματα (ελληνική σημαία με κλαδί δάφνης).
4 σελίδες, 270 x 195 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ / ΣΜΥΡΝΗΣ»). $ «Φίλτατέ μοι καί ἰσάδελφε κ. Ἰ. Ν. Σβορῶνε, Τά λίαν μοι τίμια γράμματά Σας ἔλαβον πρό τριῶν ἡμερῶν μόλις, καί ἔσπευσα νά ἐπιτελέσω ἐν φόβῳ Θεοῦ τά δι’ αὐτοῦ παρ’ ἐμοῦ ἐπιζητούμενα. Ἐν πρώτοις εὐχαριστῶ ὑμῖν ἀπείρως δι’ ὅσα καλά καί εὔφημα λέγετε περί ἐμοῦ, καί διότι τόσον μ’ ἀγαπᾶτε, πρᾶγμα τό ὁποῖον μέ κάμνει νά εἶμαι ὑπερήφανος. Τήν ὑμετέραν ἀγάπην πρός με θεωρῶ πολύτιμον θησαυρόν, διότι πάλαι ἔμαθον νά τιμῶ καί ν’ ἀγαπῶ ἀπείρως τόν σοφώτατον καί σεμνότατον ἐξ ὅλων τῶν Ἑλλήνων ἱεροφαντῶν τῆς Ἀρχαιολογίας, οὗ τό κλέος δέν εἶναι μόνον μέγα παρά τοῖς Ἕλλησιν ἀλλά καί ἐν ὅλῳ τῷ σοφῷ κόσμῳ τῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς. Καί εἶτα ἀναφέρω εἰς ἀπάντησιν τῶν τεθέντων μοι ἐρωτημάτων περί τοῦ τόσον ἐνδιαφέροντος καί συγκινοῦντος τήν πατρικήν ὑμῶν καρδίαν ζητήματος τῆς μνηστείας τοῦ καλοῦ καί ἀγαπητοῦ υἱοῦ. [...] Ἐκάλεσα τόν υἱόν καί διάδοχον τῶν ἐργασιῶν τοῦ Καταστήματος Διαμαντίδην, καί ἐβολιδοσκόπησα αὐτόν, ἄν ἔχωσιν εἴδησιν ἐν τῷ οἴκῳ του περί τῆς ἀνάμεσον τῆς ἀδελφῆς του καί τοῦ υἱοῦ τοῦ κ. Ἰ. Ν. Σβορώνου ὑφισταμένης ἀγάπης. Καί μοι ὡμολόγησεν ὅτι ὄχι μόνον ἔχουσι γνῶσιν τοῦ πράγματος, ἀλλ’ ὅτι καί ἔγραψεν εἰς Ἀθήνας πρός φίλους καί συγγενεῖς καί ζητεῖ πληροφορίας περί τοῦ οἴκου τοῦ κ. Σβορώνου! (ἐδήλωσα αὐτῷ, ὅτι τόσον εἶνε πανελλήνιον, ἵνα μή εἴπω, παγκόσμιον, τό ὄνομα τοῦ κ. Σβορώνου, ὥστε καί πᾶσα ἀναζήτησις πληροφορίας περιττεύει. [...] Καί ἐξ ὅλων τῶν παρ’ αὐτοῦ εἰλημμένων πληροφοριῶν ἐγώ ἔμεινα ἱκανοποιημένος, καί φρονῶ ὅτι καί ὑμεῖς θά πράξητε καλῶς, ἄν δέν ἀντιστῆτε εἰς τήν ἐπιθυμίαν καί τό αἴσθημα τοῦ προσφιλοῦς Σας υἱοῦ. Μόνον θά ἔλεγα, ὅτι ἀφ’ οὗ ἔχητε τήν πρόθεσιν νά ἔλθητε μέχρι Σμύρνης, θεωρῶ ἔργον φρονήσεως καί ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως νά σχηματίσητε ὑμεῖς τήν προσήκουσαν γνώμην, ἥτις εἶμαι βέβαιος ὅτι θά εἶνε καλλίστη καί εὐνοϊκωτάτη. – Λοιπόν νά Σᾶς περιμένωμεν εἰς τήν ὡραίαν Σμύρνην μας;...». [μαζί:] ΣΒΟΡΩΝΟΣ, Ιωάννης Ν., 1863-1922, νομισματολόγος. Σχέδιο ἀπαντητικῆς ἐπιστολῆς πρός τόν Σμύρνης Χρυσόστομο. Ἀθήνα, 17 Ἀπριλίου 1920. $ 3 σελίδες, 212 x 136 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («ΕΘΝΙΚΟΝ / ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ»). (2)
1 σελίδα, 274 x 222 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («ΑΡΜΟΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ / ΣΜΥΡΝΗΣ»). [μαζί:] Χειρόγραφη ἀπάντηση τοῦ 2/39 Συντάγματος Εὐζώνων πού ἐξέδιδε τό περιοδικό. 4 Αὐγούστου 1922. $ 1 σελίδα, 170 x 210 mm. (2) $ Ο Καραθεοδωρή γράφει: «... Ἔχω τήν τιμήν νά σᾶς παρακαλέσω ὅπως θελήσητε νά μᾶς ἀποστείλητε μίαν ὅσον τό δυνατόν πλήρη σειράν τοῦ Περιοδικοῦ σας, διά τήν Δημοσίαν Βιβλιοθήκην τοῦ ἐν Σμύρνῃ ἱδρυομένου Πανεπιστημίου. Δέν ἀμφιβάλλω ὅτι, θά συμφωνεῖτε μετ’ ἐμοῦ, ὅτι χάριν τῶν μελλόντων ἱστορικῶν τῆς Στρατιᾶς Μ. Ἀσίας, εἶναι ἀναγκαιοτάτη ἡ συγκέντρωσις εἰς τό αὐτό μέρος ὅλων τῶν δυνατῶν πληροφοριῶν περί αὐτῆς...». Στην απάντησή του το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων αναφέρει ότι «τό «Τσαρούχι» ἀπό καιροῦ διέκοψε τήν ἔκδοσίν του» και ότι δεν έχουν κρατήσει «σειράν τῶν ἐκδοθέντων φύλλων του, καθόσον λόγῳ τῶν ἀτελῶν μέσων ἅτινα τό Σύνταγμα διέθετε, τοῦτο ἐξεδίδετο εἰς ἐλάχιστον ἀριθμόν φύλλων, ἅτινα καί διενέμοντο».
41 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Μαζί μια φωτογραφία του με τον Χαρίσιο Βαμβακά (υπογεγραμμένη και από τους δύο), δυο επιστολές προς τον αδελφό του Δημήτριο, αυτόγραφα αγορεύσεών του και άλλων κειμένων, 22 τηλεγραφήματα (1922), δακτυλογραφημένα αντίγραφα διαφόρων εγγράφων και αποκόμματα εφημερίδων. $ Στα τηλεγραφήματα περιλαμβάνεται τηλεγράφημα του νομάρχη Χίου με τη μαρτυρία Γάλλου για την καταστροφή της Σμύρνης.
1 σελίδα, 205 x 144 mm. $ «Ἐξοχώτατε Κύριε Θεοτόκη. Πάσχω ἀπό τήν ὑγείαν μου καί ἐξ αἰτίας τοῦ καιροῦ δέν ἐξέρχομαι τῆς οἰκίας. Ἄν τυχόν συναχθοῦν οἱ ἄλλοι φίλοι καί ἀδελφοί, καί εἶναι ἀνάγκη νά ἔλθω καί ἐγώ, προθύμως ἔρχομαι...».
4 σελίδες, 179 x 113 mm. $ «... Je ne sais pas encore au juste, Madame, pourquoi j’ai tant retardé ma réponse. Peut-être est-ce parce que les impressions et les idées que Paris m’a suggérées sont un peu paradoxales et blesseront peut-être un peu votre amour ardent pour la Nlle Babylone. [...] Les hommes sont trop raffinés, trop civilisés, les femmes trop jolies et trop spirituelles. Et le ciel, oh! cet affreux ciel de plomb! pèse sur mes yeux qui ont tant de fois contemplé le miracle bleu du ciel hellénique. Je donnerais tout ce que j’ai appris ici, je donnerais tous mes livres pour voir un coucher de soleil, comme vous en voyez peut-être en ce moment à Candie, seule et triste pourtant, car vos yeux sont pleins du mal du pays et ne peuvent pas goûter toute la splendeur farouche et barbare de nos couchers sanglants. [...] Vous voyez, Madame, du fond de Paris de la civilisation, je rêve à la vie primitive et àpre, aux sentiments forts et un peu berbares mais toujours beaux des hommes non-civilisés. C’est parce que j’ai appris ici toute la vanité et le mensonge de la science, toute la laideur de la civilisation. Je croyais à la Science, comme autrefois je croyais à la Religion; ici on m’a fait voir que toutes deux sont fausses. Je fais un effort désespéré pour retourner à mes anciennes illusions qui, du moins, me donnaient l’espérance. Comme un Fils prodigue, je veux revenir à la Mère la Terre, et à notre Père le Soleil – qui sait, peut-être n’est-il pas encore trop tard pour moi – de goûter le bonheur...».
2 σελίδες, 246 x 198 mm. (σχισίματα και λεκέδες). $ «... Πρώτα πρώτα Σ’ εφχαριστω για τα εξαίσια Σου βιβλία· ξέρεις πόσο τιμω το έργοΣου και πόσο χαίρουμε ό,τι γράφεις. Ο «Θεος» να Σ’ έχει καλα, να δουλέβεις στην άγρια ακόμα τούτη άγια χώρα! Χάρηκα πολύ που θα βγάλης περιοδικο· αφτο που γίνεται τόρα, η «περιοδικῖτις» που έπιασε γέρους και νιους, μ’ ένα καλο περιοδικο μπορει μονάχα να θεραπεφτει· λυπούμαι που δεν είναι μπορετο να ιδοθούμε για να μιλήσουμε – μα έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο πάθοςΣου και στην κρίσηΣου, και δεν πειράζει! Πολυ αποφέβγω να γράφω σε περιοδικα· μα δεν μπορω να Σου αρνηθω εσένα τη συνεργασίαμου. Μικρο δυστυχως δεν έχω κανένα· αν θες, Σου δίνω μιαν ανέκδοτη τραγωδία, σε στίχους, τον «Ιουλιανο». Το χειρόγραφο τόχει ο Χουρμούζιος (Ομήρου 6, τ/φ 26,105) και με αφτον συνενοάσαι για όλα. Θάταν καλο σε κάθε τέφχος να τυπόνεται ολάκαιρη πράξη· (έχει τρεις πράξεις). Τον έχω δόσει σ’ εκδότη και θα τυποθει αφου δημοσιεφτει στο περιοδικόΣου... ».
Τα δύο πρώτα γραμμένα σε 2 λυτά φύλλα αριθμημένα 1-2, 310 x 207 mm., και το τρίτο σ’ ένα φύλλο, 209 x 134 mm. (η πίσω όψη λευκή). Το δεύτερο και το τρίτο υπογεγραμμένα («Νῖκος Νικολαΐδης» και «Ν. Νικολαΐδης»), στο πρώτο σβησμένη η υπογραφή. (2) $ Δημοσιεύτηκαν στην Ἀβγή της Λεμεσού.
1 σελίδα, 298 x 205 mm. Με αυτόγραφες διορθώσεις. Σε κορνίζα.
15 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη (μία του Πάλλη σε κάρτα). [μαζί:] Χριστουγεννιάτικη κάρτα τῶν πολιτικῶν κρατουμένων Β. Δουκάκη καί Λ. Χατζηβασιλείου. Γυάρος, χ.χ. $ 1 σελίδα, 100 x 143 mm. Με επικολλημένη σύνθεση δουλεμένη με τέμπερα. (8) $ «... Εἶμαι μαγεμένος ἀπό τή «Γοργόνα» σου. Ποτέ ἡ ὀμορφιά καί τό μυστήριο τῆς θάλασσας δέν πήγαν μέσα μου ἔτσι βαθιά. Τό μάτι σου εἶναι πολυεδρικό σάν τῆς μέλισσας. Βλέπεις ἀναρίθμητα πράματα καί τά μυρώνεις μέ τό ὄνομά τους. Ἕνα μεγάλο μέρος ἀπό τόν ἑλληνικό κόσμο τό καλύπτει ὁ λόγος σου. Τό βιβλίο σου πρέπει νά τό βάλουν οἱ Ἕλληνες κάτω ἀπό τό προσκεφάλι τους: Νά ξέρουν πώς αὐτοῦ ἔχουν ἕνα ὄργανο γιά ν’ ἀναστήσουν τίς αἰστήσεις τους καί νά ξυπνήσουν τό μυαλό τους. Μέ μάγεψε συνάμα καί μέ τάραξε ἡ τραγικότητα τοῦ μύθου σου. Μιά τραγικότητα πού ἀνήκει στήν ἑλληνική μοῖρα. Καί μιά ἄλλη τραγικότητα πού βγαίνει ἀπό τό ἀτομικό σου βίωμα...» (Π. Πρεβελάκης, 25 Μαρτίου 1950).
1 σελίδα, 248 x 163 mm. $ «... Ἀγαπητέ κ. Ἰωάννη, Ἔλαβα τό γράμμα σας τῆς 12 Μαΐου, κ’ εὐχαριστῶ γιά τό εὐγενικό σας ἐνδιαφέρον γιά μένα. Αὐτά ποῦ γράφετε περί συγγενείας εἶναι σωστά. Βλέπω ὅτι γνωρίζεσθε μέ τόν κ. Dieterich. Πολύ σᾶς παρακαλῶ νά τόν πεῖτε ὅτι εἶμαι λίαν εὐγνώμων γιά τήν εὐμενῆ στάσι του πρός τό ἔργον μου. Δέν ἤξερα ὅτι ἔκαμε καί διάλεξι περί τῆς ποιήσεώς μου...».
Δες και τα 33 και 34.
Γραμμένη στα 14 πρώτα φύλλα τεύχους 20 φύλλων, 194 x 144 mm. (αριθμημένα 19-32, οι πίσω όψεις λευκές). Με αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις, στο εξώφυλλο: «Fabre / 2».
Γραμμένα στις δύο όψεις ενός φύλλου, 295 x 195 mm. (ίχνη σελοτέιπ). Με αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις. $ Δημοσιεύτηκαν στη Διαγώνιο, 1 (Iανουάριος-Iούνιος 1959), σ. 14-5, αρ. 8-13. Παραθέτουμε το τελευταίο: «Αὐτό πού μέ πτοεῑ καί μέ συντρίβει, πού μοῦ δίνει ἴλιγγο καί θάμπος, - τό Δέος καί τό Ρῖγος τῆς Ἀβύσσου -, καί πού ἤδη, ζωντανό, μ’ ἐκμηδενίζει, στή σκέψη μου πού κάνω γιά τό Θάνατο, - εἶναι ὅτι, αὐτό πού λέμε Θάνατο, εἶναι κάτι τό πολύ πιό Μεγαλύτερο, τό ἄπειρα Ἀποκαλυπτικώτερο, τό Ἀπροσμέτρητο καί Καταπληκτικώτερο, τό ριζικά Διαφορετικό, ἀπ’ ὅ,τι, τώρα, εἶναι δυνατό, μέ τή νόησή μας τήν ἀνθρώπινη, νά τό συλλάβουμε καί νά τό φανταστοῦμε!...» (30 Μαρτίου 1943).
13 συνολικά φύλλα, 285 x 213 mm. Τα 2 πρώτα ποιήματα με χρονολογία: «1952». Τοποθετημένα σε χαρτόνινα καλύμματα και πιασμένα με κορδέλα στην πάνω τους πλευρά (χειρόγραφος τίτλος: «ΕΔΕΒ» και σύνθεση με υδροχρώματα στο πάνω κάλυμμα, λερωμένο).
7 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη (σχισίματα). Ένα υπογεγραμμένο: «Ν. Δ. Καροῦζος», κάποια με αυτόγραφες διορθώσεις. (5) $ Τα ποιήματα είναι: 1) «Ἀγγίζοντας», 2) «Ἀθήνα», 3) «Νέα προσευχή», 4) «Ἐγκάρσια μουσική στίς βροχές» καί 5) «Πληγές ἀπ’ τό θέρος τοῦ βραδυνοῦ καιροῦ».
1 σελίδα, σε κάρτα διαστάσεων 80 x 128 mm. Έντυπη επικεφαλίδα («SAMUEL BECKETT»), μαζί ο φάκελος. $ «Dear Miss Saratsi, I have just received from my French publisher two copies of Greek «Le Dépeupleur». I am greatly blessed and impressed by this beautiful edition. I offer you my sincere condolences in your bereavement... ».
8ο, δ´ + 511 σ. (οξειδωμένο αντίτυπο, σχισίματα σ᾽ ένα φύλλο: σ. 101-102). Δερμάτινη ράχη της εποχής της έκδοσης (μικρές φθορές). Ηλιού 1839.207, Legrand & Pernot, 1322 («ouvrage devenu très rare»).
2 τόμοι δεμένοι σ’ έναν, 483 και 493 σ. Αναδιπλούμενοι χάρτες, εικόνες εντός και εκτός κειμένου. Δερμάτινη ράχη. Λαγανάς 1703.